Ο Νίκος Ζούδιαρης γεννήθηκε στις 19 Νοεμβρίου του 1959 στην Αθήνα (Νέα Λιόσια). Σπούδασε μουσική (θεωρία & κιθάρα) και οικονομικά στο ΚΑΤΕΕ Αθήνας. Εργάστηκε σαν εκτελωνιστής από το 1980 έως το 1993 οπότε και ξεκίνησε η δισκογραφική του παρουσία με τον δίσκο “Στην αγορά του κόσμου” με τραγούδια δικά του και ερμηνεία του Αλκίνοου Ιωαννίδη. Ο δίσκος, αφού έχει απορριφθεί από τη LYRA και την POLYGRAM επειδή θεώρησαν «τα τραγούδια παλιομοδίτικα και τους τραγουδιστές φάλτσους», κυκλοφορεί το Νοέμβριο του 1993 με την επιμονή της Δήμητρας Γαλάνη, η οποία συμμετέχει σε δύο κομμάτια και γίνεται χρυσός.
Ο δεύτερος δίσκος του με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη “Όπως μυστικά και ήσυχα” γίνεται και αυτός χρυσός. Το 1998 κυκλοφορεί ο τρίτος του δίσκος με τίτλο “Αφήλιο” και ερμηνευτές τον ίδιο, την Τάνια Τσανακλίδου, το Νίκο Κουρουπάκη και τον Τάκη Μπουρμά...
Στα τέλη του 2000 μας παρουσιάζει έναν νέο και άγνωστο ερμηνευτή, τον Απόστολο Ρίζο, στον οποίο εμπιστεύεται τα τραγούδια του στο δίσκο “Ένας κύκνος κλαίει”. Οι δυο τους συμπράττουν και στο single “Φυσαλίδα” την επόμενη χρονιά.
Δυο χρόνια μετά, το 2003, συνεργάζεται με τη Μαργαρίτα Ζορμπαλά στο δίσκο “Νερό κι αλάτι”, πάλι με δικά του τραγούδια.
Τέλος, το Σεπτέμβριο του 2005 κυκλοφορεί ο δίσκος “Poster” με πέντε κομμάτια, τρία από τα οποία ερμηνεύει ο ίδιος και δύο η Ελευθερία Αρβανιτάκη.
Εκτός από τους προσωπικούς δίσκους του έχει να παρουσιάσει και αρκετές συμμετοχές - συνεργασίες.
Πολλά από τα τραγούδια του έχουν γνωρίσει επανεκτελέσεις, όπως το “Δε μπορώ” από την Καλλιόπη Βέττα, “Ο Βόσπορος” από το Μάριο Φραγκούλη, “Οι Χαιρετισμοί” από το Μανώλη Λιδάκη, “Η αγορά του Αλ Χαλίλι” από την Ελένη Τσαλιγοπούλου…
Ακόμα, στο cd που συνοδεύει το τεύχος 114 του περιοδικού “Δίφωνο” και είναι αφιερωμένο στον ίδιο, βρίσκουμε μια επανεκτέλεση του τραγουδιού “Ζήνωνος” από το Θάνο Μικρούτσικο και τον Κώστα Θωμαΐδη, ειδικά γι’ αυτήν την κυκλοφορία.
«Ο πιο προικισμένος τραγουδοποιός της γενιάς του» σύμφωνα με το Θάνο Μικρούτσικο, εκφράζεται στα μουσικά δρώμενα “όπως μυστικά και ήσυχα” γράφοντας εξαιρετικά τραγούδια: “Στην αγορά του Αλ Χαλίλι”, “Ζήνωνος”, “Βόσπορος”, “Χίλιες σιωπές”, “Χαιρετισμοί”, “Τι να θυμηθώ”, “Μια καληνύχτα”…
Είναι απο τους λίγους συνθέτες που έχουν την ικανότητα να στοχεύουν και να καταφέρνουν να "συνομιλούν" με τη ψυχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου