Hola Sol Trio


Οι hola sol band αποτελούνται απο την Χριστίνα Αλέσια (φωνή) τον Μάνο Μάρκου (πιάνο - Effects & Synth) και το Χρήστο Κιτσόπουλο (Σαξόφωνο & Φλάουτο)
Τα στύλ μουσικής που παρουσιάζουν είναι Pop Latin και Jazz.

Η Χριστίνα Αλέσια γεννήθηκε στη Ρουμανία και έζησε στη Νότια Αφρική.
Σπούδασε οικονομικά και είναι τελειόφοιτη της Μουσικολογίας του Πανεπιστημίου της Ρουμανίας.
Έχει κερδίσει πολλά βραβεία στη σύνθεση και στο τραγούδι.Απο μικρή ηλικία επιρεάστηκε απο διάφορα στύλ μουσικής και απο καλλιτέχνες όπως: Barry White,Simply red,Sade k.a

Ο Μάνος Μάρκου γεννήθηκε στην Αργεντινή και μεγάλωσε στην Αθήνα.Είναι διπλωματούχος πιάνου και Ανωτέρων θεωρητικών.
Απο μικρή ηλικία δίνει συναυλίες Latin jazz μουσικής. Η πρώτη δισκογραφική του δουλειά ήταν το 1996 με τίτλο "El ritmo de los hermanos".

Locomondo


Οι Locomondo είναι ένα επταμελη σχήμα από την Αθήνα, το οποίο δημιουργήθηκε το καλοκαίρι του 2001.

Η μουσική τους είναι μία μίξη με Latin ρυθμούς τους οποίους συνδυάζουν με Ελληνικό στίχο.

Ο πρώτος τους δίσκος, “Ένας τρελός κόσμος” κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2004 από την MBI. Μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ τους οι Locomondo έκαναν μία σειρά ζωντανών εμφανίσεων στην Αθήνα αλλά και σε όλη την Ελλάδα.

Το 2005, οι Locomondo ταξίδεψαν στην Τζαμάικα για να γράψουν τον καινούργιο τους δίσκο.

Το 2007 οι Locomondo επιστρέφουν με το νεο δίσκο τους με τίτλο “Me wanna dance”.

Τον Οκτώβριο του 2007 οι Locomondo ξεκινούν τις εμφανίσεις τους στην μουσική σκηνή Κύτταρο, δίνοντας μουσικές παραστάσεις .

Τον Οκτώβριο 2008 έδωσαν συναυλίες σε 10 πόλεις της Γερμανίας ενω τον Ιανουάριο
του 2009 ξεκινήσαν ζωντανές εμφανίσεις σε Κύπρο, Αγγλία, Αθήνα και στην υπόλοιπη Ελλάδα.

ΚΛΩΝΑΡΙΔΗΣ ΗΛΙΑΣ


ο Ηλίας Κλωναρίδης είναι ένας τραγουδιστης με μια φωνή σπάνιου ηχοχρώματος με γνώσεις βυζαντινής μουσικής.

Μπήκε στο χώρο με μεγάλες προοπτικές και συνεργασίες οπως με τον Γιάννη Μαρκόπουλο στους «Ελεύθερους πολιορκημένους» το 1977, Κατσαρό, Καλδάρα κ.α.

ο Ηλίας Κλωναρίδης εχει ερμηνεύσει λαϊκα κομμάτια οπως («Αυγερινός», «Δρόμοι της Αθήνας», «Ασταφτοκοπήσαν τα μαχαίρια» κ.α.).

ΒΗΤΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ


Ο Κωνσταντίνος Βήτα γεννήθηκε στη Μελβούρνη Αυστραλίας και μεγάλωσε στην Αθήνα. Παρακολούθησε μαθήματα κλασσικής κιθάρας και αρμονία.

Σπούδασε ζωγραφική και ιστορία τέχνης στη Μελβούρνη. Στην Αθήνα τελείωσε γραφικές τέχνες και δούλεψε σαν γραφίστας και δημοσιογράφος σε περιοδικά.

Δημιούργησε την ηλεκτρονική μπάντα Στέρεο Νόβα το 1992 και ηχογράφησε 5 επίσημα άλμπουμ μαζί τους.

Διέλυσε το γκρουπ το 1996 για να ακολουθήσει τη δική του μουσική πορεία. Έγραψε μουσική για ντοκυμαντέρ,φιλμ και θέατρο. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Είναι αδιαφιλονίκητο γεγονός ότι από την αυγή της δεκαετίας του 90 οι Στέρεο Νόβα αρχικά και ο Κωνσταντίνος Βήτα στη συνέχεια άλλαξαν την πορεία της σύγχρονης μουσικής στην Ελλάδα.

ΑΣΛΑΝΙΔΟΥ ΜΕΛΙΝΑ


Η Μελίνα Ασλανίδου γεννήθηκε στη Στουτγκάρδη και πολύ σύντομα επέστρεψε με την οικογένειά της στην Ελλάδα όπου μεγάλωσε στην Παραλίμνη Γιαννιτσών.

Η πρώτη της επαφή με τη μουσική ξεκίνησε σε μικρή ηλικία με τη συμμετοχή της στη χορωδία Παραλίμνης. Εκεί ήρθε σε επαφή με τη μουσική του Πόντου, με τη βυζαντινή μουσική και την παραδοσιακή μουσική της Θράκης.

Στη διάρκεια των μαθητικών της χρόνων συμμετείχε ενεργά στην οργάνωση χορωδιών και θεατρικών παραστάσεων.

Σε ηλικία δεκαοχτώ ετών πηγαίνει στη Θεσσαλονίκη για σπουδές, ενώ λίγο μετά ξεκινά να τραγουδάει στα μουσικά φοιτητικά στέκια.

Το 1996 γνωρίζει τον Χρήστο Μητρέντζη και ένα χρόνο μετά συνεργάζεται μαζί του στη μουσική σκηνή "Κεπέγκια".

Το 1998 συνεχίζουν την ίδια συνεργασία στο "Πέτρινο" του Μύλου, ενώ το 1999 στην παρέα μπαίνει ο Φώτης Θεοδωρίδης και ο Γιάννης Κίρμος. Την ίδια χρονιά συμμετέχουν στο WOMAD FESTIVAL του Βερολίνου ως εκπρόσωποι της Ελληνικής Μουσικής.

Το 2000 η Μελίνα, ο Φώτης και ο Γιάννης δημιουργούν το συγκρότημα "Εμπρός Εμείς" και συνεχίζουν τις εμφανίσεις τους στον ίδιο χώρο.

Το 2001 Δημιουργούνται οι "Απέναντι" και κυκλοφορούν το cd single "Το παρελθόν θυμήθηκα" με το τραγούδι "Τι σου 'κανα και πίνεις" του Μίμη Πλέσσα και Λευτέρη Παπαδόπουλου, που γνωρίζει μεγαλη επιτυχία. Αυτή είναι η πρώτη επαφή της Μελίνας με τη δισκογραφία.

Άνεμος


Το συγκρότημα ANEMOS κάνει την πρώτη του δισκογραφική εμφάνιση το 1998.

Το συγκροτημα αποτελείται από τον Κώστα Χατζόπουλο (μουσική, στίχοι, ενορχήστρωση) και την Κατερίνα Νιτσοπούλου (στίχοι, τραγούδι).

Από το πρώτο τους κιόλας άλμπουμ αποσπούν εξαιρετικές κριτικές και τον ενθουσιασμό, του κοινού.

Η μουσική των ΑΝΕΜΟS έχει ιδιαίτερο ύφος και χαρακτήρα. Ιδιόμορφη και μοναδική, λυρική και ταυτόχρονα δυναμική. Ευαίσθητη και ισχυρή δημιουργεί ένα εξαιρετικό μίγμα και έναν εντελώς καινούργιο ήχο.

Καίτη Αμπάβη

H Καιτη Αμπαβη συνοδευε τον Γιωργο Νταλαρα σε τραγουδια του Μητσακη . Ο Μητσακης ειχε στα τελη της δεκαετιας το 60 και 70 ως ερμηνευτρια του την Καιτη Αμπαβη .

Γι αυτο την ακουμε να συνοδευει τον Γιωργο Νταλαρα σε τραγουδια του Μητσακη
σε 45 αρια και στον δισκο εαν ζουσαν οι αρχαιοι , « στο φτωχο μου το χαγιατι» στην εποχη του Παγκαλου.

Ακομα την ακουμε να συνοδευει τον Γιαννη Καλατζη στο τραγουδι " εαν ζουσαν οι αρχαιοι " παλι τραγουδι του Μητσακη απο τον ομονυμο δισκο του 1969.Ακομα τραγουδαει και σε αυτο το δισκο το «εχασα το δαχτυλιδι» .

Επισης και στο τραγουδι «λαθος μεγαλο κανεις» του Καλδαρα συνοδευει τον Νταλαρα, ενω τραγουδα στην μια πλευρα σε καποιο απο τα 45 αρια του Νταλαρα.

Εμφανιζεται και σε μια εγχρωμη ελληνικη ταινια αρχες 70 παλι με τον Μητσακη διπλα και να συνοδευει τον Γιαννη Παριο,που αρχισε και αυτος με τον Μητσακη, και τον Διονυσιου.

Ακομα η Καιτη Αμπαβη εχει τραγουδησει και Γ. Ζαμπετα οπως το " κατσε να πιουμε ενα καφε".

Βεβαια πρεπει να σταθουμε στην συνεργασια της με τον Μιμη Πλεσσα και το θρυλικο" ΜΟΙΡΟΛΟΙ " που μαλιστα ακουγεται και στην ταινια «Ο ΑΣΤΡΑΠΟΓΙΑΝΝΟΣ» του 1970.

ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ


Κάπου μακριά το 1992 όταν αυτή η παρέα των 3 ποιητών μας έδωσε το πρώτο δείγμα από αυτό που θα ακολουθούσε.

Δημιουργούνται το 1990 απο τους Κωνσταντίνο Βήτα , Μιχάλη Δέλτα, Αντώνη Πι.
Οι συνθέσεις τους βασίζονται σε ηλεκτρονικές φόρμες όπως δομήθηκαν μετά την έκρηξη της ACID , HOUSE και TECHNO μουσικής .

Ο στίχος τους ελληνικός με κοινωνικοπολιτικό περιεχόμενο . Η εκφορά του λόγου τους πραγματοποιείται με συγκερασμό rap και απαγγελίας .

Καταφέρνουν να κατακτήσουν γρήγορα το ελληνικό κοινό . Με το EP “NEW LIFE” η φήμη τους ξεπερνά τα όρια της Ελλάδας και το MTV παρουσιάζει ειδικό αφιέρωμα στο συγκρότημα .

Οι πρωτότυπες συναυλίες τους (οπτικά εφέ , video art κ.λ.π.) συγκεντρώνουν φανατικό κοινό και αποτελούν , κάθε φορά σημαντικά καλλιτεχνικά γεγονότα.
Διαλύθηκαν το 1997.

ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ


To συγκρότημα "Σπυριδούλα", σχηματίστηκε τον Σεπτέμβριο του 1977 .

Τα μέλη του αρχικά ήταν οι: Βασίλης Σπυρόπουλος, Νίκος Σπυρόπουλος,Γιώργος Κοτσμανίδης, Ανδρέας Μουζακίτης, Κώστας Κουρεμένος και Μάκης Μπλαζής.

Το 1978 συναντήθηκαν με τον Παύλο Σιδηρόπουλο και καρπός αυτής της συνάντησης ήταν ο δίσκος ΦΛΟΥ που κυκλοφόρησε το 1979 απο την EMI.

Ο Παύλος Σιδηρόπουλος αποχωρεί απο τους Σπυριδούλα.Η σύνθεση των μελών του συγκροτήματος άλλαξε έκτοτε πολλές φορες και τo 1982 κυκλοφόρησε απο την ΜΙΝΟS ο δίσκος ΝΑΥΛΟΝ ΝΤΕΦΙΑ ΚΑΙ ΨΟΦΙΑ ΚΕΦΙΑ .

To 1994 κυκλοφόρησε το ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ.Ακολουθεί απο ανεξάρτητη παραγωγή το 1997 ο δίσκος ΣΕ ΤΡΟΧΙΑ ΜΕ ΑΠΟΚΛΙΣΗ.Το 1999 ο ξαφνικός χαμός του μπασίστα Νίκου Δόικα,οδηγεί τους Σπυριδούλα σε διάλυση.

Το 2004 επανέρχονται με τη σύσταση:Νίκος Σπυρόπουλος (κιθάρα,φωνή),Βασίλης Σπυρόπουλος (κιθάρα), Βαγγέλης Χάνος (μπάσο),Γιώργος Μανδηλάς (φωνή,κιθάρα),Παναγιώτης Βουρδουμπάς (τύμπανα),Αφροδίτη Ρήγα (πλήκτρα,φωνητικά).Το συγκρότημα ανοίγει τις συναυλίες του Eric Burdon το 2005.

Tον Δεκέμβρη του 2005 εμφανίζονται στο Gagarin 205,με τους Δημήτρη Πουλικάκο, Ζωρζ Πιλαλί και Λάκη Παπαδόπουλο.Ο επόμενος δίσκος τους κυκλοφόρησε τον Οκτώβρη του 2006 με τίτλο ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.

OI AΠΕΝΑΝΤΙ


Οι Απέναντι ήταν ένα νέο group με...ιστορία! 8 καλλιτέχνες από τη Θεσσαλονίκη που εδώ και χρόνια ασχολούνται με τη μουσική, ένωσαν τις δυνάμεις τους και δημιούργησαν τους "Απέναντι".

Τραγουδιστές των "Απέναντι" είναι η Μελίνα Ασλανίδου και ο Φώτης Θεοδωρίδης. Και οι δύο δείχνουν πως ξέρουν καλά τα μυστικά του λαϊκού τραγουδιού... Μαζί τους οι Γρ. Ιωαννίδης, Ν. Κακαϊδής, Γ. Κύρμος, Αλ. Αστεριάδης, Μ. Κλαϊτζής και Δ. Κεραμάς οι οποίοι συμπληρώνουν την "οκτάδα" του group, ή μάλλον της κομπανίας!

Έτσι κι αλλιώς για μια "παρέα" πρόκειται...

ΕΝ ΠΛΩ


Το συγκρότημα Εν Πλώ ήταν Ροκ συγκρότημα που έδρασε τη δεκαετία του ΄80.

Κυκλοφόρησαν ένα και μοναδικό Lp το όποιο θεωρείται συλλεκτικό, Ηχογραφήθηκε το διάστημα Ιουνίου - Δεκεμβρίου 1988.

Το 1989 κυκλοφόρησε το lp έχοντας σαν τίτλο, τον όνομα του συγκροτήματος.
Στο άλμπουμ υπάρχουν στοιχεία από ροκ, τζαζ μέχρι και από ρεμπέτικη μουσική.

Οι Εν Πλώ αποτελούνταν απο τους Ντίνο Σαδίκη [φωνή],Δήμο Ζαμάνο [κιθάρες, φωνητικά],Κώστα Καλογήρου [τύμπανα]. Από το group πέρασαν και οι : Χρήστος Πολίτης [τύμπανα] (περίοδος 1985 - 1987),Δημήτρης Καφούσιας [μπάσο], (περίοδος 1985 - 1987),Στράτος Αλοίμονος [πλήκτρα] (1987).

Μετά την διαλυση τους ο Ντίνος Σαδίκης συνέχισε προσωπική καρριέρα κυκλοφορώντας το cd/lp μολυβένιες ιστορίες,που κινείται σε έντεχνα-rock μονοπάτια.

Στο άλμπουμ περιέχεται και η διασκευή του κομματιού των Εν-Πλω "Χωρίς κανόνα" με ερμηνευτή τον Δημήτρη Καφούσια (μέλος των Εν-Πλω).

Κάποια αλλα μέλη του γκρουπ σχημάτισαν το συγκρότημα Επόμενη Κίνηση (Κυκλοφορησαν ένα ομώνυμο album). Ο Δήμος Ζαμάνος, κιθαρίστας του συγκροτήματος Εν Πλω, αποχώρησε οικειοθελώς απ τη ζωή πριν από λίγα χρόνια.

ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ


Τα Διάφανα Κρίνα σχηματίστηκαν το 1991. Το 1994 κυκλοφόρησε από τη δισκογραφική εταιρεία Wipe Out ο πρώτος τους δίσκος. Ήταν το single Λιώνοντας Μόνος / Κάτω Απ' το Ηφαίστειο.

Το 1996 με την συμμετοχή του Παναγιώτη Μπερλή στα πλήκτρα, κυκλοφορούν το δίσκο Έγινε Η Απώλεια Συνήθεια Μας. Το 1997 συμμετέχουν στη συναυλία Rock Of Gods, η οποία έγινε στο γήπεδο του Απόλλωνα Αθηνών (Ριζούπολη), μαζί με συγκροτήματα όπως οι Sisters Of Mercy.

Το 1998 κυκλοφορούν το δίσκο Κάτι Σαράβαλες Καρδιές. Την ίδια χρονιά δίνουν την πρώτη τους συναυλία στο club ΡΟΔΟΝ. Το 1999 ανοίγουν την συναυλία των Tindersticks στη μουσική σκηνή Σφεντόνα (Λεωφόρος Αλεξάνδρας).

Το 2000, μετά από την αποχώρηση του Παναγιώτη Μπερλή από το σχήμα, κυκλοφορούν το single Είναι Που Όλα Ήρθαν Αργά. Την ίδια χρονιά επίσης φεύγουν από την Wipe Out, δημιουργούν τη δική τους δισκογραφική εταιρεία, την This Is My Voice Records και κυκλοφορούν το δίσκο Είναι Που Όλα Ήρθαν Αργά.

Τον Οκτώβριο του 2000 κυκλοφορεί ο δίσκος Ευωδιάζουν Αγριοκέρασα Οι Σιωπές ενώ στο τέλος του 2000 τα Διάφανα Κρίνα διασκευάζουν το τραγούδι Θάνατος του Παύλου Σιδηρόπουλου με αφορμή τον δίσκο συλλογή από την EMI Στον Π - Αφιέρωμα Στον Παύλο Σιδήροπουλο.

Το 2001 κυκλοφορεί ο δίσκος Καινούργιος Τόπος / Κάτω απ' το Ηφαίστειο, ως ένθετο στο περιοδικό Fractal Press. Το 2002 ο Θάνος Ανεστόπουλος κάνει ακουστικές (unplugged) εμφανίσεις με την κιθάρα του στο bar Closer στην Αθήνα.

Στο τέλος του 2002 τα Διάφανα Κρίνα γράφουν την μουσική για το θεατρικό έργο Δεσποινίς Τζούλια.
Στα μέσα του 2003 κυκλοφορεί και πάλι από την This Is my Voice Records ο δίσκος Ο,τι απόμεινε απ' την ευτυχία. Το 2004 τα Διάφανα Κρίνα πραγματοποιούν συναυλίες σε όλη την Ελλάδα (ενδεικτικά μπορεί να ειπωθεί ότι το 2001 πραγματοποιήσαν 170 συναυλίες σε όλη τη χώρα).

2005 - Κυκλοφορεί το βιβλίο/CD - Ο γύρος της μέρας σε 80 κόσμους από την εκδοτική εταιρεία Ίνδικτος.

Τον Νοέμβριο του 2008 κυκλοφορεί ο δίσκος "Κι η αγάπη πάλι θα καλεί".

Την 1η Ιουνίου του 2009 τα Διάφανα Κρίνα ανακοίνωσαν μέσα από το επίσημο site τους τη διάλυσή τους.

ΑΡΙΩΝΕΣ


Οι ΑΡΙΩΝΕΣ , ένα ακόμα γκρούπ της δεκαετίας του '60 αποτελούνταν από τους:

Κώστας Παπαϊωάννου: Τραγούδι

Γαβρίλης Αρχοντίδης: Κιθάρα, Σαξόφωνο

Δημήτρης Μηλιός: Μπάσο

Λάζαρος Αρχοντίδης: Κιθάρα, Σαξόφωνο

Αγγελος Ζηκόπουλος: Ντραμς

Η μεγαλύτερη επιτυχία τους ήταν το "Τρέμει η Καρδιά Μου" 1967, ενώ το 1968, το γκρουπ διαλύθηκε.

The Idols


Από τα εμπορικά και ξεχωριστά group των SIXTIES αποτελούν ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία της Ελληνικής POP MUSIC.
Ιδρύθηκαν το 1965 στην Αθήνα

Την δεκαετία του 60 και του 70 πραγματοποίησε αμέτρητες συναυλίες και εμφανίστηκε στα καλύτερα Ελληνικά και Ξένα Clubs. Το περιοδικό της εποχής το Φαντάζιο στηρίχθηκε στη δημοτικότητά τους και με την ιδιότητα του Sponsor, συνεργάστηκε μαζί τους στην ολοκλήρωση του πρώτου album πού γνώρισε ανεπανάληπτη επιτυχία !

Ένα χρόνο πριν, (το 1967), οι IDOLS ανακηρύχθηκαν το δημοφιλέστερο Ελληνικό συγκρότημα εκείνης της χρονιάς. Την ίδια χρονιά γίνονται το πρώτο Ελληνικό γκρουπ πού εμφανίζεται ζωντανά στο πρώτο live μουσικό σόου της Ελληνικής TV σε ειδική συναυλία πού έγινε στο θέατρο Ακροπολ με οικοδεσπότη το Νίκο Μαστοράκη.

Από το 1990 και ύστερα από πολλές ανακατατάξεις την κατάσταση παίρνει στα χέρια του ο Βασίλης Κωνσταντινίδης.

Ακολουθούν πλήθος εμφανίσεων και ηχογράφηση τριών μεγάλων δίσκων στο διαστημα της δεκαετίας του 90.
Το 1991 οι IDOLS κάνουν μία θυελλώδη εμφάνιση στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Της Θεσσαλονίκης και κερδίζουν αναρίθμητους θαυμαστές.

Ιστορία , νοσταλγία , ρυθμός , μελωδία , αξίες , αγάπη για την δουλειά τους...
Σήμερα, στο 2009, με τα περισσότερα απο τα παλιά μέλη να μην μιλιώνται καν μεταξύ τους και μετά απο απαράδεκτες ιστορίες με δικαστήρια για την χρήση του ονόματος, ή - δυστυχώς - ακόμη και με κατηγορίες πρός αλλήλους για την εκμετάλευσή του, απαιτήσεις για την αρχηγία, ακόμα και τρομερή ζήλεια για τήν επαγγελματική πρόοοδο και καταξίωση μελών του γκρουπ οι IDOLS δεν υπάρχουν όπως τους ηξεραν οι παλαιότεροι φανς.

The Forminx


Μία «χορευτική» επταμελής ορχήστρα που έπαιζε σε δεξιώσεις, στην «Αργώ» της Βουλιαγμένης και στο «Ακροπόλ Παλάς» της Πατησίων, έγινε, από τη μία μέρα στην άλλη, το κορυφαίο συγκρότημα της Ελληνικής ποπ.

Πέντε εκείνοι που απέμειναν στην τελική μορφή του γκρουπ, όταν έφυγε ο ένας από τους δύο τραγουδιστές του (ο Θύμιος Πέτρου) και ο percussionist Ευγνώμων: Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου, ψυχή και απόθεμα μεγάλου ταλέντου του συγκροτήματος, ο Βασίλης Μπακόπουλος (χημικός και κιθαρίστας), ο Κώστας Σκόκκος (ντράμμερ), ο Σωτήρης Αρνής (αρχιτέκτων και μπασίστας) και ο Τάσος Παπασταμάτης (τραγουδιστής). Το πρώτο ρεσιτάλ τους στο Θέατρο Μακεδονικών Σπουδών στη Θεσσαλονίκη, σημάδεψε το φαινόμενο της υστερίας α λα Μπητλς.

Το πρώτο συντριπτικό hit τους (το Jeronimo Yanka) ξεκίνησε σαν χορευτικό παραλήρημα στη «Ρέμβη» της Θεσσαλονίκης και έγινε χρυσό 45αράκι μέσα σε μία εβδομάδα. Ελάχιστοι, όμως, ξέρουν τι είναι ο Jeronimo για τον οποίο, στο τέλος του κομματιού, ακούγεται και μια υστερική κραυγή (από τη φωνή του Παπαθανασίου): Ο Βαγγέλης είχε από μικρός ένα τρελό όνειρο. Ήθελε να μπορούσε να καλωδιώσει με κρυφά μεγάφωνα όλες τις πολυκατοικίες της Αθήνας και μία νύχτα ν' ανέβει με το μικρόφωνο στον Λυκαβηττό και να ουρλιάξει «Τζερόνιμοοοοοοοοο», για να δει χιλιάδες ανθρώπους να πηδάνε πανικόβλητοι από τα μπαλκόνια.

Αυτό το όνειρο μπορεί να μην το πραγματοποίησε ποτέ του, αλλά το έκανε ηχητική πραγματικότητα στο φινάλε της μεγαλύτερης επιτυχίας των Forminx, το θρυλικό πια Jeronimo(oooooo) Yanka. Το ίδιο άγνωστη με την ιστορία αυτή είναι και η προέλευση του ονόματος Forminx που ακούγεται ξένο, αλλά είναι...Ομηρικό, όπως και η προέλευση της αρχαίας Φόρμιγκος («η Φόρμινξ - της Φόρμινγκος») που δεν είναι παρά ελληνικό μουσικό έγχορδο. Η «μαγκιά» στην περίπτωση αυτή, ήταν ένα καθαρά ελληνικό όνομα που με λατινικούς χαρακτήρες μπορούσε να περάσει σαν ξένο - και σαν ποπ.

Οι Φόρμιγκες (όπως θα ήταν ο σωστός πληθυντικός τους) υπήρξαν παραγωγικοί για την εταιρεία τους, την Music Box του Μαρτέν και της Μαρίκας Γκεσάρ. Μέχρι και ταινία έκαναν (με πρώτο αλλά όχι μοναδικό σκηνοθέτη τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο), μία ταινία που δυστυχώς δεν τελείωσε ποτέ εγκαίρως για να παιχτεί στα σινεμά, τον καιρό που το όνομα και μόνο του συγκροτήματος θα γέμιζε τις αίθουσες. Tο φαινόμενο το είχαμε δει, όταν κάναμε ένα δεκαπεντάλεπτο ντοκιμαντέρ (κυρίως από μια συναυλία στο «Κεντρικό») και οι πιτσιρικάδες της εποχής πήγαιναν σινεμά, έβλεπαν το ντοκιμαντέρ ουρλιάζοντας και μετά έφευγαν χωρίς να δουν την ταινία!

Οι Forminx γεφύρωσαν το χάσμα μεταξύ «χορευτικής ορχήστρας» και «σούπερ-γκρουπ» κι έγιναν αιτία συγκροτηματομανίας και αναλόγου εμπορικού πολέμου ανάμεσα στις εταιρείες δίσκων. Τα περισσότερα τραγούδια του συγκροτήματος, γράφτηκαν από τον Βαγγέλη και μένα. Γράφονταν, συνήθως, στο πόδι, με έμπνευση της στιγμής.

Τα δυο καλύτερα τραγούδια μας, το And Maybe More και το Our Last September, γράφτηκαν μέσα σε μια νύχτα, στην BP του Καλαμακίου. Ερωτευμένοι με μια Άσπα ο καθένας, ο Βαγγέλης κι εγώ, θέλαμε να γράψουμε ο καθένας ένα τραγούδι για την Άσπα του. «Αν μου γράψεις στίχους για τη δική μου Άσπα, θα σου γράψω μουσική για τη δική σου» είπε ο Βαγγέλης.

Πήρα ένα μπλοκάκι λογαριασμών από τον σερβιτόρο, ο Βαγγέλης έκατσε στο πιάνο και τρεις ώρες αργότερα είχε φέξει - κι είχαμε δυο υπέροχα τραγούδια έτοιμα. Κι έτσι συνεχίσαμε να γράφουμε όλα τα τραγούδια των Forminx, με δυο-τρεις εξαιρέσεις τραγουδιών που έγραψαν ο Αρνής, ο Παπασταμάτης (Until The End) και ο Βασίλης Μπακόπουλος.

Το παράξενο είναι πως αυτό το ένα και μοναδικό τραγούδι του Μπακόπουλου (Love Without Love) είναι σήμερα το δημοφιλέστερο ανάμεσα στους νεαρότερους post-mortem fans του άλλοτε νούμερο ένα ελληνικού γκρουπ.

Terror X Crew


Οι Terror X Crew (Τέρορ Εξ Κρου), ή αλλιώς TXC, ήταν ένα δημοφιλές ελληνικό hip-hop συγκρότημα γνωστό για την ακραίου πολιτικού περιεχομένου στιχουργική του, για την οποία κατηγορήθηκαν ότι κινήθηκε από αντιεξουσιαστική μέχρι εθνικιστική. Το συγκρότημα που δημιουργήθηκε το 1992 από τους MCs Αρτέμη και Ευθύμη και τον DJ Alx, διαλύθηκε το 2002

Οι Terror X Crew ξεκίνησαν ως ομάδα (crew) γκράφιτι το 1989 [1]. Το 1992 οι Αρτέμης (Φανουργιάκης) και Ευθύμης (Μίλλιος) συναντιούνται με τον DJ ALX (Βαλάντης Στραβαλέξης). Το 1995 έχουν την πρώτη τους κυκλοφορία, το ομώνυμο maxi single/EP Terror X Crew, μια κυκλοφορία που έγινε από την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία Studio II Records καθώς ο δίσκος δεν είχε γίνει δεκτός από τις μεγάλες.

Μετά από 10.000 πωλήσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα το συγκρότημα αφήνει τη Studio II για την FM Records. Από τη νέα τους εταιρεία κυκλοφορεί το 1997 το πρώτο τους άλμπουμ μεγάλης διάρκειας Η πόλις εάλω, από το οποίο ξεχώρισαν κομμάτια όπως το πρώτο βίντεο κλιπ (σε σκηνοθεσία DJ ALX) Δεν είμαι ο Έλληνας που έχεις συνηθίσει καθώς και τα δύο που ακολούθησαν, Μη φοβάσαι και Hip hop χούλιγκανς. Το 1999 ακολουθεί το Η γεύση του μένους που όπως και το Η πόλις εάλω έγιναν χρυσοί δίσκοι.

Την ίδια χρονιά οι Terror X Crew επιλέγονται από τους The Prodigy για να εμφανιστούν πριν από τη δική τους εμφάνιση ως το μεγάλο όνομα του Rockwave Festival.

Το 2000 κυκλοφόρησαν το cd single Ξύπνιος μέσα στα όνειρα κάποιων άλλων, το βίντεο κλιπ του οποίου, σε σκηνοθεσία DJ ALX, κέρδισε τον τίτλο Καλύτερο Ξενόγλωσσο Χιπ Χοπ Βίντεο από το γαλλικό κανάλι TV5.

Το 2001 κυκλοφορούν τον δίσκο Έσσεται Ήμαρ που ήταν και ο τελευταίος τους.

Sounds


Ρυθμικό σύνολο, που ξεκίνησε το 1965 και διαλύθηκε το 1969.

Ώς τότε συμμετείχαν:

Μίμης Τρικουράκης (κρούστα.),

Τάκης Σφακιανόπουλος (πλήκτρα.),

Ανδρέας Δανάκαλης (μπάσο.),

Γιώργος Λεγάκης (κιθάρα.),

Τάκης Αντωνιάδης (τραγούδι.) και
η Tάμμυ.

Κατόπιν συνέχισε με τους:

Λ. Μαρκέα (πλήκτρα.),

Γεωργίου (φλάουτο-σαξόφωνοο.),

Μ. Τρικουράκη (κρούστα.),

Πάνο Καρμπουλόνη (κιθάρα.),

Νίκο Kαραγιάννη (μπάσο.),
Χριστίνα και Πέτρο Μήλα (τραγούδι.), κ.ά. (ως το 1972, που διαλύθηκε οριστικά).

Παρουσίασε 2 δίσκους: «The Sounds No 1-2» (1969, 1971) και συμμετείχε σε άλλους 2: «Vip’s in Music» (1968), «Ωροσκόπιο» (1971).

Socrates


Το γκρουπ ίδρυσαν οι Αντώνης Τουρκογιώργης (μπάσο, τραγούδι), Γιάννης Σπάθας (κιθάρα) και Ηλίας Μπουκουβάλας (ντραμς), υλοποιώντας μια σύνθεση “rock τρίο”, που ήταν πολύ δημοφιλής στις αρχές της δεκαετίας του ‘70, με βασικό πρότυπο τους Cream.

Το 1972 ηχογράφησαν το πρώτο τους lp με τίτλο “Socrates Drank The Conium”. Βασικό δίδυμο από την αρχή ως το 1983 οι Σπάθας, Τουρκογιώργης. Από εκεί και πέρα είχαμε κάμποσες αλλαγές.

Από τους δίσκους που πούλησαν στο εξωτερικό έχουν εισπράξει ψίχουλα. Η Peter’s που έκανε στην Αμερική τη διανομή των δίσκων τους, έπαιρνε τα master, τύπωνε όσα αντίτυπα ήθελε και δεν έδινε λογαριασμό στην εδώ Polydor, και φυσικά ούτε στους Socrates.

Καλές οι αγνές προθέσεις, αλλά σχεδόν ποτέ δεν εκτιμήθηκαν όταν έμπαινε στη μέση το εύκολο χρήμα. Αλλά εδώ που τα λέμε τα τότε μέλη των Socrates το μόνο που έβλεπαν ήταν η εκπλήρωση του ονείρου που λεγόταν διεθνή καριέρα.

Το περίφημο album “On The Wings” γράφτηκε σε 8 ώρες μόνο! Kαι μιλάμε για ένα δίσκο που ακούγεται τότε ως την Georgia των ΗΠΑ, όπου κατακτά την πρώτη θέση στις προτιμήσεις των djs των ραδιοφωνικών σταθμών. Λίγο αργότερα στο Παρίσι, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου τους παρουσιάζει στο Ράδιο Λουξεμβούργο και τους προτείνει να γίνουν η μπάντα του. Μαζί τους ηχογραφεί στην Αγγλία “Ρhos”, τον πιο εμπορικό ελληνικό ροκ δίσκο όλων των εποχών με πάνω από 200.000 πωλήσεις.

Σε μιά περίοδο που είχαν ταυτόχρονα κυκλοφορήσει δίσκους ο Dylan και οι Black Sabbath, οι κριτικοί του Billboard παραμιλούσαν με το ελληνικό συγκρότημα που λεγόταν Socrates!

Το 1981 πήγαν στο Λονδίνο όπου και τους ανέλαβε ο παραγωγός των Jam, Coppersmith (είχε συνεργαστεί με Stones και Gabriel). Λίγο αργότερα συνειδητοποίησαν το “αντιεμπορικό” του ονόματός τους και μετονομάστηκαν σε Plaza.

Το group περιόδευσε με τους UFO όταν πραγματοποιούσαν την αποχαιρετιστήρια περιοδεία τους σε 23 πόλεις της Αγγλίας. Oταν υπέγραψαν τότε το συμβόλαιο στη Virgin και πήραν 35.000 στερλίνες, πλήρωσαν μέχρι και τον στιχουργό του Elton John να βοηθήσει τον Τουρκογιώργη στους στίχους, πήραν ένα ρυθμικό κιθαρίστα από Γαλλία, ένα καλό σαξοφωνίστα, και …ξέμειναν από λεφτά.

Ιστορική η άρνησή τους στην μεγάλη πρόταση στη Warner έναντι 50.000 στερλίνων, η οποία όμως συνεπαγόταν και εγκατάσταση στην Αμερική. Βρισκόμαστε στο 1984 και μετά από αρκετό καιρό παραμονής στην Αγγλία ένιωθαν υπερβολικά κουρασμένοι και νοσταλγοί της πατρίδας.

Επιπλέον έβλεπαν και οι ίδιοι ότι οι εποχές είχαν αλλάξει και δεν μπορούσαν να κολυμπήσουν στα νέα νερά. Προτίμησαν τα 15.000 της Virgin, κυκλοφόρησαν το δίσκο και τον άφησαν στην τύχη του. Γύρισαν στην Ελλάδα για μερικές συναυλίες και διαλύθηκαν.

Poll


Το μουσικό συγκρότημα Poll ιδρύθηκε το 1971 από τους Κώστα Τουρνά, Robert Williams, Σταύρο Λογαρίδη και Κώστα Παπαιωάννου.
Ένα «ιστορικό» συγκρότημα του 70, όχι ιδιαίτερα «μελωδικό», αλλά «πρωτοπόρο» στον στίχο.

Ένα χρόνο αργότερα, με την προσθήκη στα φωνητικά της Νάσιας Σανδη, και στα τύμπανα του Κώστα Παπαιωάννου μέλους μέχρι τότε των «Cinquetti», το συγκρότημα ξεκίνησε τις παραστάσεις του στο κλαμπ «Ελατήριο», δίνοντας και το «στίγμα» των μουσικών «επιρροών του που προέρχονταν από τους Crosby, Stills, Nash And Young, και από το κίνημα (γενικότερα) του Woodstock, και τα μηνύματα της αγάπης και της ειρήνης που έβγαιναν από τα Ποπ ακούσματα εκείνης της εποχής!

Η πρώτη τους δουλειά που θα καταγραφεί σε δίσκο 45 στροφών με τίτλο «Άνθρωπε Αγάπα»,αναδεικνύεται σε χρόνο ρεκόρ σε ύμνο για την νεολαία!
Παράλληλα, ακολουθεί και η εμφάνιση του εξαιρετικού ομότιτλου LP τους, που κυκλοφόρησε μέσα σε ένα ταγάρι, προκαλώντας έκπληξη, αλλά και ενθουσιασμό!

Μετά από δυο καταπληκτικές συναυλίες τους στον «Ορφέα» των Αθηνών, και στο Παλαι Ντε σπορ της Θεσσαλονίκης, το 72 το συγκρότημα θα πάρει μέρος στο Φεστιβάλ Τραγουδιού της συμπρωτεύουσας με το τραγούδι «Μολυβιές Φωτογραφίες», το οποίο αποτέλεσε και το επόμενο δισκάκι 45 στροφών του συγκροτήματος!

Το δεύτερο LP τους που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά, θεωρήθηκε συγκριτικά «κατώτερο» από το «εμπνευσμένο» ντεμπούτο τους, αλλά και αυτό «εμφανισιακά» πρωτοτύπησε, μιας και το άλμπουμ συνοδευόταν από ένα πολυσέλιδο «κόμικ». Πολύ μεγάλες επιτυχίες , ήταν επίσης, το "Ελα , ήλιε μου", "Η γενιά μας", "Αετοί" κ.α.

Στα τέλη της ίδιας χρονιάς , και ενώ το συγκρότημα ακολουθούσε ανοδική πορεία, τα μέλη του θα ανακοινώσουν εντελώς ξαφνικά την διάλυση των POLL αφού είχαν αρχίσει να εκδηλώνονται προσωπικές τους επιθυμίες για «σόλο καριέρα».

Olympians


Το συγκρότημα των "ΟΛΥΜΠΙΑΝΣ" δημιουργήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1965 στην Θεσσαλονίκη από τους'Αλκη Κακαλιάγκο (πιάνο-hammond organ) μέλος των "VIPS",Πασχάλη Αρβανιτίδη (τραγούδι-μπάσο), Βαγγέλη "Σπόρος" Κουτσοτόλη (σαξόφωνο), Κούλη Καλογιαννίδη (κιθάρα), Δημήτρη "Τζακ" Λαζαρίδη (τύμπανα), μέλη του διαλυθέντος συγκροτήματος των "BRAHMS" Αυτοί οι πέντε είναι οι ιδρυτές και θεμελιωτές του θρύλου των Ολύμπιανς.

Πρώτες εμφανίσεις στo night-club "Χαβάη" στην Ν.Κρήνη (σήμερα νοσοκομείο ΙΚΑ) με "αφεντικό" τον Τάκη Κανίδη. Η νεολαία από την πρώτη στιγμή αγκαλιάζει και στηρίζει με την αγάπη της το συγκρότημα.

Ο Γιώργος Κοντόπουλος (ραδιοφωνικός παραγωγός) με τα μαγνητόφωνα του ηχογραφεί ζωντανά τους Ολύμπιανς σε μουσικό πρωινό στην "Χαβάη" και τους παρουσιάζει σε εκπομπή του στη "Φωνή της Αμερικής", την ίδια ηχογράφηση και με ζωντανή συνέντευξη των Ολύμπιανς βγάζει στον αέρα ο 'Αλκης Στέας σε εκπομπή του στο ραδιόφωνο την οποία την ακούει ο τότε διευθυντής του υποκαταστήματος στην Θεσσαλονίκη της Δισκογραφικής εταιρείας "Ελλαδίσκ" Γιάννης Σωκρατίδης ο οποίος ενθουσιάζεται και ανοίγει τον δρόμο για να ηχογραφηθούν στην Αθήνα (Δεκέμβριος 1965), με παραγωγό τον Γ.Ράλλη, ο "Τρόπος" και το "Συμπόσιο" με αποτέλεσμα την επιτυχία και αναγνώριση σ'όλη την Ελλάδα.

Η πρωτοφανής επιτυχία των "Ολύμπιανς", για τα δεδομένα εκείνης της εποχής. μπορεί να αιτιολογηθεί ως εξής.Πάντα οι νέοι θέλουν να έχουν την δική τους μουσική. Ο χορευτικός ρυθμός που συγκινούσε τότε (1965) ήταν το σέικ. Οι "Φόρμινξ", που προηγήθηκαν των "Ολύμπιανς", έπαιζαν μεν μοντέρνα χορευτική μουσική, αλλά "σνόμπαραν" τον ελληνικό στίχο. Και γενικά όλα τα συγκροτήματα εκείνης της εποχής έκαναν το ίδιο, η τραγουδούσαν στα ελληνικά με ξενική προφορά.

Η καθαρή και ειλικρινής άρθρωση του Πασχάλη σε μελωδίες με ελληνικό στίχο, σε μουσική με "ευρωπαικό άκουσμα" σε σύγχρονους μοντέρνους χορευτικούς ρυθμούς έκανε να σκιρτίσουν οι καρδιές όλων των νέων, και να χαρίσουν όλη τους την αγάπη στο συγκρότημα και ακόμη να την μεταφέρουν και στις επόμενες γενιές.

Αποτέλεσμα όλα τα νεανικά ροκ συγκροτήματα άρχισαν να ηχογραφούν την μουσική τους πάνω σε ελληνικό στίχο.
Ακολουθεί το "Συγνώμη" με στίχους γραμμένους από τον Ν.Ελληναίο, το "Σχολείο" και η δημοτικότητα του γκρουπ ανεβαίνει στα ύψη.

Στρατιωτική θητεία, σπουδές και άλλες οικογενειακές υποχρεώσεις απεμάκρυναν κάποια απο τα ιδρυτικά μέλη από το συγκρότημα.
Γι αυτό πολλοί καλοί μουσικοί που εν συνεχεία διέπρεψαν στο μουσικό στερέωμα πέρασαν από τους "Ολύμπιανς" όπως οι Βασίλης Παπαβασιλείου (μπάσο-τραγούδι), Νίκος Παπάζογλου και Γιάννης Καρατζόγλου (τραγούδι), Παντελής Δεληγιαννίδης (κιθάρα), Γιώργος Ζηκογιάννης (μπάσο), Νίκος Αρχοντής (βιολί-σαξόφωνο), Αντώνης Θεοδωρόπουλος (σαξόφωνο), Πάνος Λεμονίδης (ντράμς), Νέστωρας Δάνας (κιθάρα), Βαγγέλης Κιτσικόπουλος (κιθάρα-τραγούδι), Ρούλης Πυρίλης (ντράμς).

Το 1972 έχουν απομείνει από τα ιδρυτικά μέλη μόνο ο Πασχάλης Αρβανιτίδης και ο 'Αλκης Κακαλιάγκος. Τα μουσικά πράγματα της εποχής δεν ευνοούν την ύπαρξη συγκροτημάτων.

Ο Πασχάλης κατεβαίνει στην Αθήνα και ξεκινά μια επιτυχημένη σόλο καριέρα. Ενώ ο 'Αλκης Κακαλιάγκος, και συντάκτης αυτού του κειμένου, συνεχίζει να συνθέτει μουσική, να κάνει μουσικές παραγωγές με αποκορύφωμα την μουσική επένδυση στην μεγάλου μήκους ταινία του Τάκη Κανελλόπουλου "Το Ρομαντικό σημείωμα". Παράλληλα θέτει και τις βάσεις για την ίδρυση και επιτυχημένη λειτουργία της εισαγωγικής και εμπορικής επιχείρησης πιάνων PETROF και συνθεσάιζερ "'Αλκης Κακαλιάγκος" με την απόφαση να μπορεί να προσφέρει τα καλύτερα πιάνα και συνθεσάιζερ ώστε να βοηθήσει (έστω κι από αυτή την θέση) στην εξέλιξη και πρόοδο της μουσικής και των νέων μουσικών στον τόπο μας.

Magic De Spell


Oι Magic De Spell δημιουργήθηκαν το 1980 από τους Θοδωρή Βλαχάκη (drums), Γιώργο Σκαρλάτο (μπάσο) και Αλέξη Κυριακάκη (φωνή).

Το 1981 κυκλοφόρησαν το EP "Nighmare" στην εταιρεία “Happening”. Ακολούθησε η συλλογή ελληνικών συγκροτημάτων “Happening ΄82” όπου συμμετείχαν με δύο τραγούδια (“End Of Nirvana” και “City Is Burning”). Στην συνέχεια κυκλοφόρησαν τρία album (“A Body In A Snare” , “Kiss The Mirror” και “Cpt Blind”).

Το 1991 κυκλοφορεί το διπλό album “A Story (The Best And The Rest)” που αποτελεί και το κλείσιμο της αγγλόφωνης περιόδου ενώ το 1992 συμμετέχουν στο album – συλλογή “ΡΟΔΟΝ Live”.

Η ελληνόφωνη περίοδος του γκρουπ άρχισε το 1993 με το album “Διακοπές Στο Sarajevo” (έχουν αποχωρήσει οι Γ. Σκαρλάτος, Α. Κυριακάκης, στα φωνητικά είναι πια ο Ηλίας Ασλάνογλου, ενώ έχει προστεθεί στο group και ο Νίκος Μαϊντάς).

Τότε έγιναν ευρύτερα γνωστοί με τη διασκευή τους στο τραγούδι του Ζαμπέτα “Ο Μαθητής” και στη συνέχεια, την εποχή του πολέμου στην Γιουγκοσλαβία, χάρη στο αντιπολεμικό τραγούδι τους “Sarajevo (Φώναξε)”. Σ’αυτό και στο επόμενο LP είναι μαζί τους ο κιθαρίστας Νίκος Γεωργούλης.

Στο τέλος του 1995 κυκλοφόρησαν το δίσκο “ Νιψον Ανομήματα Μη Μόναν Όψιν”. Το 1997 κυκλοφορεί το mini album “Ο Φόβος Έχει Όνομα” όπου περιέχεται η διασκευή της “Mπαταρίας” του Νικόλα Άσιμου. Το 1997 αποχωρεί ο, από το 1983 τραγουδιστής του συγκροτήματος, Ηλίας Ασλάνογλου.

Τον Ιούνιο του 1998 κυκλοφορεί το “Τραμπάλα Στις Ταράτσες Ετοιμόρροπων Σπιτιών” που περιέχει το “Εμένα Οι Φίλοι Μου” σε ποίηση της Κατερίνας Γώγου από το βιβλίο της ”3 κλικ αριστερά”, με τραγουδιστή πλέον του συγροτήματος τον Κώστα Βούλγαρη.

Το Μάρτιο του 2000 κυκλοφορούν νέο δίσκο με τίτλο “Κόκκινο”. Μελοποιούν το ποίημα του Κώστα Καρυωτάκη ”Gala” και διασκευάζουν το “Βιετνάμ γιε γιε” του Διονύση Σαββόπουλου.

Το 2001 περιοδεύουν σε Ελλάδα και Κύπρο. Το 2002 η περιοδεία συνεχίζεται περιλαμβάνοντας και τη Γερμανία.

Το 2004 αποχωρεί ο Νίκος Μαϊντάς και στο συγκρότημα προσχωρεί ο Αντρέας Λυγερός. Τον Μάρτιο του 2005 φεύγει από την ζωή ο Τάσος Νισσόπουλος, κιθαρίστας του γκρουπ.

Στις 29 Ιουνίου 2005 γίνεται μεγάλη συναυλία στο θέατρο Λυκαβηττού για τα 25 χρόνια του συγκροτήματος ενώ μέσα στο 2005 κυκλοφορεί ο νέος δίσκος του συγκροτήματος "Ο Τελευταίος Επιζών".

JUNIORS


Οι JUNIORS σχηματίστηκαν το 1962 στην Αθήνα. Τα μέλη του γκρουπ ήταν :

Αλέκος Καρακαντάς: Κιθάρα

Εύρης Παρίτσης: Κιθάρα, Τραγούδι

Θάνος Σουγιούλ: Μπάσο

Λάκης Βλαβιανός: Όργανο

Τζίμης Νταής: Ντραμς

Πέτρος Πολλάτος: Σαξόφωνο

Μάϊκ Ροζάκης: Κιθάρα, Τραγούδι

H μεγαλύτερη επιτυχία τους ήταν το " Special Yanka ‘65" το 1965. Ηταν από τα κορυφαία σχήματα της δεκαετίας, αλλά και το πιο άτυχο, αφού τον Οκτώβριο του 1965 ο μπασίστας τους, Θάνος Σουγιούλ και ο μάνατζέρ τους Γιάννης Κρασούδης, σκοτώθηκαν σε τροχαίο.

Μία εβδομάδα μετά, μέσα σε μία συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα, τα υπόλοιπα μέλη έδωσαν μία συναυλία αφιερωμένη στους χαμένους τους φίλους. Στη θέση του επίσης τραυματισμένου από το ατύχημα Αλέκου Καρακαντά, έπαιξε ένας άγνωστος Βρετανός κιθαρίστας που είχε ξεμείνει στην Ελλάδα. Ο κιθαρίστας αυτός, ήταν ο …..Eric Clapton.

Fortified Concept


Οι Fortified Concept, ήταν ένα δημοφιλές ελληνικό hip-hop συγκρότημα, πρόκειται μάλιστα για το πρώτο ελληνικό hip-hop σχήμα, έχοντας ιδρυθεί το 1987.

Αποτελούταν από το ιδρυτικό μέλος, hip-hop παραγωγό, Δημήτρη Πετσούκη (γνωστός και ως Σκηνοθέτης), τον MC Κώστα Κουρμένταλα (γνωστός και ως Ρυθμοδαμαστής) και τον DJ Θωμά Πυτικάκη (γνωστός και ως DJ Everlast).

Το 2005, μετά την κυκλοφορία του τελευταίου τους δίσκου Αντιληψίες συνείδησης το συγκρότημα διαλύθηκε καθώς ο Κώστας Κουρμένταλας αποχώρησε από τους FF.C και τα μουσικά πράγματα γενικότερα.

Μετά τους FF.C, ο Δημήτρης Πετσούκης και ο Θωμάς Πυτικάκης, μαζί με τους Μυστήριο, Έκπτωτο Άγιο και Παράξενο σχημάτισαν το συγκρότημα Αντίξοες Παραγωγές.

Dreamer and the full moon


Το 1984 , ο Μάνος Ξυδούς ιδρύει το New Wave συγκρότημα Dreamer and the Full Moon με τους:

Γιώργος Γκικοδήμος (φωνητικά),
Γιάννης Ευσταθίου (φωνητικά, κιθάρα),
Γιάννης Πιπινέλης (κιθάρα), Νίκος Πιπινέλης (μπάσο),
Τόλης Σκαμαντζούρας (ντραμς),
Σωτήρης Τσούκαλης (πιάνο, ακορντεόν).

Με το τραγούδι τους Sandrina έκαναν επιτυχία ακόμα και στο εξωτερικό, ενώ ένα μυστήριο κάλυπτε το συγκρότημα γιατί παντα εμφανίζονταν όλοι με κουκούλες και δεν εμφάνισαν ποτέ τα πρόσωπά τους!

Το Sandrina ηχογραφήθηκε το καλοκαίρι του 1984 και ξεκίνησε από ένα jamming μεταξύ του Νίκου Πιπινέλη και του Μάνου Ξυδούς .

Αφού το έγραψαν σε μια κασέτα πήγαν στην Αυτοκίνηση και στο Μakeup , τις μεγαλύτερες Disco τότε και είπαν στο DJ να το παίξει για να δουν την αντίδραση του κόσμου .

Αυτό που αντίκρισαν ήταν αρκετό .
Ο κόσμος δεν σταματούσε να χορεύει και όλοι ρωτούσαν ποιο είναι αυτό το τραγούδι.
Η Columbia ΕΜΙ το κυκλοφόρησε επίσημα και έγινε μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό

Charms


Από τα πρώτα και δημοφιλέστερα ελληνικά Συγκροτήματα. Ιδρύθηκε το 1964 και διατηρήθηκε ως τα τέλη του 1973.

Συμμετείχαν οι:
Πέτρος Πολλάτος (Αθήνα 1943, σαξόφωνο.),
Bασίλης Τζαβάρας (κρούστα., κατόπιν στους «Playboys»)
Μ. Ροζάκης (τραγούδι-μπάσοο.),

Κώστας Νικολόπουλος (Αθήνα 1947, κιθάρα.),
Τ. Ιερεμίας (μέλος 1964-72),
Γιώργος Στρατής (Αθήνα 1945, κρούστα.),
Κώστας Λιάκης (πνευστά.) και
Γ. Μελέκης.

Δίσκοι: «The Charms» (1967), «Charms» (1968), «Να μείνουμε πάντα παιδιά» (1974) και συμμετοχή στον δίσκο «Vip’s in Music» (1968).

Bang


Οι Bang ήταν ένα ελληνικό μουσικό συγκρότημα της ποπ, αποτελούμενο από 2 μέλη: το Βασίλη Δερτιλή και το Θάνο Καλλίρη. Η καριέρα τους ξεκίνησε το 1985 με την κυκλοφορία του πρώτου τους δίσκου.

Η μεγαλύτερη στιγμή του συγκροτήματος ήταν η εκπροσώπηση της Ελλάδας στον διαγωνισμό τραγουδιού της Εurovision το 1987 με το τραγούδι Stop, καταλαμβάνοντας τη 10η θέση και κάνοντας τα πρώτα βήματα για μια διεθνή καριέρα.

Στη διάρκεια αυτής της απόπειρας συνεργάστηκαν με σημαντικούς παραγωγούς και ηχολήπτες της εποχής, όπως τον Shep Pettibone (Madonna, George Michael, Elton John κλπ.), M. Hutchinson (Madonna κλπ.), Bob Kraushaar (Johnny Hates Jazz, Erasure, Marc Almond κλπ.), François Kevorkian και άλλους.

Το βίντεο κλιπ του «Holding my heart» γυρίστηκε στο Χόλυγουντ με διάσημους συνεργάτες, ενώ επίσης έκαναν κι ένα βίντεο κλιπ και μια μίνι περιοδεία στην Ιαπωνία.

Από τα τέλη του 1985 και μέχρι τα μέσα του 1991 όπου και οι Bang σταμάτησαν, ένα τραγούδι τους, το «You're the one» μπήκε στο Βρετανικό Τοp 75 κι ένα άλλο, το «Holding my heart» στο Αμερικανικό Hot 100.

Aphrodite's Child


Oι Aphrodite’s Child ήταν ένα ελληνικό συγκρότημα προοδευτικής ροκ μουσικής που ιδρύθηκε το 1967 από τους Βαγγέλη Παπαθανασίου (πλήκτρα), Ντέμη Ρούσο (μπάσο κιθάρα και φωνητικά), Λουκά Σιδερά (ντράμς και φωνητικά), και Αργύρη “Silver” Κουλούρη (κιθάρα).

Ο Παπαθανασίου και ο Ρούσσος είχαν ήδη επιτυχία στην Ελλάδα (παίζοντας παλιότερα στους Formynx και στους Idols αντίστοιχα). Η πρώτη τους κοινή ηχογράφηση ως AC ήταν στο άλμπουμ In concert and in Studio του Γιώργου Ρωμανού, όπου έπαιξαν τέσσερα κομμάτια και γίναν γωυστοί ως «Ο Βαγγέλης και το συγκρότημά του». Στο ίδιο έτος κατέγραψαν δοκιμαστικά δύο κομμάτια και τα έστειλαν στην Philips Records.

Ο Βαγγέλης προφανώς συνέλαβε την ιδέα να πάνε μόνιμα στο Λονδίνο, μιας και το περιβάλλον εκεί θα ήταν πιο δημιουργικό για το ακόμα άγνωστο συγκρότημα. Η απόφαση, εντούτοις, δεν ήταν έυκολη. Ενώ ο Κουλούρης έμεινε στην Ελλάδα για να εκπληρώσει τη στρατιωτική του θητεία, οι υπόλοιποι ξεκίνησαν και, καθ’ οδόν για το Λονδίνο κάνανε στάση στο Παρίσι, απο τη μία επειδή δεν είχαν τις κατάληλες άδειες εργασίας, απ την άλλη λόγω των απεργιών που συνδέονταν με τις εκδηλώσεις του Μάη του 1968.

Στο Παρίσι υπέγραψαν συμβόλαιο στην Mercury Records ως ‘Aphrodite’s Child και κυκλοφορήσανε τον πρώτο single με τον τίτλο “Rain and Tears”, βασισμένο στο κλασικό έργο του Pachelbel. Με αυτό το τραγούδι το συγκρότημα έγινε αυθημερόν γνωστότατο στη Γαλλία, παρά το γεγονός ότι τραγούδι ήτανε στα αγγλικά και όχι στα γαλλικά, και σε πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης ανεβαίνοντας στα κατά τόπους τσάρτ.

Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, κυκλοφορήσανε το πρώτο άλμπουμ με τον τίτλο End of the World με ψυχεδελική μουσική πόπ του στύλ Procol Harum και The Moody Blues.
Αρχίσανε περιοδείες στην Ευρώπη, και τον Ιανουάριο του 1969 ηχογράφησαν ένα τραγούδι στα ιταλικά για το φεστιβάλ του Sanremo, χωρίς όμως να πάρουν τελικά συμμετοχή.

Το επόμενο χίτ τους ήταν “I want to live”, μια διασκευή του τραγουδιού “Plaisir’ d’amour”. Για το δεύτερο λεύκωμά τους, πήγαν τελικά στα διάσημα στούντιο Trident Studios στο Λονδίνο.

Το πρώτο κομμάτι του νέου δίσκου, “Let me love, let me live” βγήκε τον Οκτώβριο, και το λεύκωμα It’s five o’clock ακολούθησε ακολούθησε τον Δεκέμβριο του 1969 με περισσότερα επιτυχημένα τραγούδια να ανεβαίνουν στα τσαρτ, μέχρι και των country rock.

Ακολούθησε και δεύτερος δίσκος και περιοδεία, αυτή τη φορά χωρίς τον Βαγγέλη που προτίμησε να μείνει στο Παρίσι και να ηχογραφήσει τη μουσική για την ταινία “Sex Power” του Henry Chapier. Τη θέση του Βαγγέλη στη σκηνή πήρε ο Χάρις Χαλκίτης.

Ακολούθησε και άλλος δίσκος το 1970 , ενώ ο Βαγγέλης επεξεργάζονταν την πρώτη του εργασία για μουσική κινηματογραφικής ταινίας.

Το συγκρότημα συνέχισε με την επιτυχία “Spring, Summer, Winter and Fall” και με τον δίσκο “666″.Όταν κυκλοφόρησε ο ‘666’ οι Aphrodite’s Child είχαν ήδη διαλυθεί.

Antique


Οι Antique ήταν ελληνικό συγκρότημα προερχόμενο από την Σουηδία που συνδύαζε την ελληνική δημοφιλή μουσική και τα λυρικά ποιήματα με έναν σκανδιναβικό/λαϊκό χορό.

Το συγκρότημα αποτελούνταν από την Έλενα Παπαρίζου και τον Νίκο Παναγιωτίδη. Και οι δύο γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας από Έλληνες γονείς.

Το 2001 συμμετείχαν στη Γιουροβίζιον με το τραγούδι Die For You με αγγλικό και ελληνικό στίχο, σε στίχους και μουσική των Νίκου Τερζή και Αντώνη Παππά, όπου κατέκτησαν τη τρίτη θέση.

2002 GR


Οι 2002 GR δημιουργούνται το 1974. Την ίδια χρονιά υπογράφουν συμβόλαιο με την MBI και κυκλοφορεί ο πρώτος τους δίσκος με τον τίτλο “Πόλα”. Το 1976 κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος τους με τίτλο: “Σιδερένιος Άνθρωπος”. Με την κυκλοφορία αυτού του δίσκου λήγει και το συμβόλαιο τους με την MBΙ
Εκείνη την χρονική περίοδο ο τρόπος διασκέδασης αρχίζει σιγά σιγά να αλλάζει και το λεγόμενο “εμπορικό” τραγούδι κερδίζει έδαφος.

Οι 2002 GR εξακολουθούν να εμφανίζονται σε clubs, αλλά απέχουν συνειδητά από την δισκογραφία. To 1982 παρατηρείται αναβίωση και άνθιση της ελληνικής pop και rock μουσικής, που διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Αρκετά συγκροτήματα τότε γνωρίζουν ιδιαίτερη επιτυχία. Την συγκεκριμένη χρονιά διαμορφώνεται οριστικά η σύνθεη των 2002 GR: Ηλίας Ασβεστόπουλος, Γιάννης Χατζησόγλου Σωτήρης Καραούλιας και Στέλιος Καραΐνδρος. Παράλληλα, ανανεώνουν το συμβόλαιό τους με την ΜΒΙ και κυκλοφορούν το τρίτο τους δίσκο με τίτλο “V.O.L. 3”. Αυτός ο δίσκος γίνεται χρυσός πρωτού καν περάσουν έξι μήνες από την ημερομηνία κυκλοφορίας του.

Ακολουθούν 4 δίσκοι: “Amomoria”(1984), “2002GR”(1986), “Πέστε με τρελλό”(1989), “Μπανάνες”(1990). Το 1990 λήγει το συμβόλαιό τους με την ΜΒΙ. Ακολουθούν τρία χρόνια δισκογραφικής απραξίας.

Το 1993 υπογράφουν συμβόλαιο με την FM Records. Παράλληλα αποχωρεί από το συγκρότημα ο Στέλιος Καραΐνδρος και προστίθενται ο Γιώργος Ανδριώτης (τύμπανα) και ο Γιώργος Σερνγκελίδης (πλήκτρα).

Το καλοκαίρι του 1993 κυκλοφορεί ο δίσκος “Τα βράδια τα επόμενα”, ενώ την άνοιξη του 1995 επανέρχονται δισκογραφικά με το “The best of …1995”, που περιλαμβάνει τραγούδια τους που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία στο παρελθόν, αλλά και καινούργια.

Τα τραγούδια “Είπες πώς”, “Μαγική αυλή”, “Άννα”, “Τι να σου προσφέρω”, “Το μετρό” οι 2002 GR τα ενορχήστρωσαν ξανά, χωρίς να ξεφεύγουν από τις αρχικές μελωδικές τους γραμμές, απλώς χρησιμοποιώντας τις δυνατότητές της σύγχρονης τεχνολογίας, προσθέτοντας επιπλέον θετικά στοιχεία.

ΠΑΥΛΙΔΗΣ ΘΟΔΩΡΟΣ


Ο αείμνηστος Θεόδωρος ήταν ο πρωτότοκος από τα τρία αγόρια του Λεωνίδα και της Χρυσούλας Παυλίδη. Γεννήθηκε στο Γιαννακοχώρι Νάουσας στις 10 Νοεμβρίου 1957.
Τον επόμενο χρόνο η οικογένεια μετακόμισε στη Νάουσα, και το 1959 εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Αρσένι Σκύδρας που ήταν ο τόπος καταγωγής της μητέρας του.

Από μικρός είχε κλίση προς τη μουσική και μάλιστα την ποντιακή γι αυτό από μαθητής του δημοτικού, παράλληλα με το σχολείο παρακολουθούσε μαθήματα βυζαντινής μουσικής στην εκκλησιαστική σχολή της Έδεσσας.

Ζήτησε από τον πατέρα του και του αγόρασε μια λύρα. Μόνος του προσπάθησε με πείσμα και υπομονή και τελικά κατάφερε να μάθει. Τα πρώτα βήματα σαν τραγουδιστής τα έκανε δίπλα στον συγχωριανό του Χρήστο Καρυπίδη, τραγουδώντας σε τοπικές εκδηλώσεις και πανηγύρια.

Αργότερα γνώρισε τον Νίκο Ιωαννίδη γνωστό ήδη τραγουδιστή και λυράρη και η γνωριμία αυτή ήταν καθοριστική για την μελλοντική πορεία του. Τελειώνοντας το δημοτικό πήγε ένα χρόνο στο γυμνάσιο Σκύδρας. Μετά συνέχισε τις σπουδές του σαν οικότροφος στη σχολή του ΟΑΕΔ Θεσσαλονίκης στο τμήμα ηλεκτροσυγκολλητών.

Παράλληλα δούλευε στον ΟΣΕ την ημέρα, ενώ τα βράδια τραγουδούσε επαγγελματικά αλλά κρυφά από την οικογένειά του. Ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο σε ηλικία 16 χρονών, με τον λυράρη Αρχιμήδη Γεωργιάδη και τίτλο «Ο Πόντος περιμένει». Συνέχισε να τραγουδάει σε ποντιακά κέντρα της επαρχίας και για ένα διάστημα στην Αθήνα, ώσπου το 1976 ο Νίκος Ιωαννίδης τον επέλεξε σαν συνεργάτη του στην «Κομπαρσίτα» της Θεσσαλονίκης.

Έτσι άρχισε να γίνεται γνωστός στον κόσμο και να μπαίνει στις καρδιές του. Συνεργάστηκε με πολλούς και αξιόλογους καλλιτέχνες του Ποντιακού χώρου όπως ο Χρύσανθος, ο Παυλάκης ο Δραμινός, Ο Παναγιώτης Ασλανίδης, Ο Ανέστης Μωϋσής, Ο Γιάννης Τσανάκαλης, ο Κώστας Σιώπης, ο Στάθης Νικολαΐδης, η Σοφία Παπαδοπούλου, ο Μπάμπης Κεμανατζίδης, ο Φάνης Κουρουκλίδης, ο Στέλιος Χαλκίδης, ο στιχουργός Νάκος Ευσταθιάδης κ.α.

Παντρεύτηκε το 1982 την Αναστασία Παυλίδου και απέκτησαν δυο γιους, τον Λεωνίδα το 1983, και τον Στάθη το 1987. Τραγούδησε επανειλημμένα στα κέντρα «Αυλαία» και «Μίθριο» στην Θεσσαλονίκη αλλά και στην Αθήνα.

Τα δύο τελευταία χρόνια τραγουδούσε στο Ποντιακό κέντρο «Λεμόνα» στις Αχαρνές Αττικής. Ηχογράφησε 19 δίσκους από τους οποίους οι 12 προσωπικοί και οι 7 συλλογικοί.

Συμμετείχε σε δύο βιντεοταινίες, «Τα αδέλφια» το 1989, και οι «Σεβνταλήδες» το 1990. Ήταν μια από τις πιο γνήσιες και εκφραστικές φωνές του Ποντιακού τραγουδιού.

Πέθανε: 17-09-2003

ΠΑΠΑΣΙΔΕΡΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ


Ο Γιώργος Παπασιδέρης υπήρξε ένα περίλαμπρο διαμάντι της δημοτικής μας μουσικής, που η λάμψη του και το ακτινοβόλημά του θα φωτίζει στο διηνεκές τις επερχόμενες γενεές για να τους δείχνει το γνήσιο δρόμο και τη σωστή πορεία, για να κρατήσουν και να παραμείνουν σταθερά και αναλλοίωτα όλα όσα συγκροτούν και συνθέτουν την μουσική ταυτότητα της φυλής μας.

Επάξια η συνείδηση όλων των φίλων της δημοτικής μουσικής μας παράδοσης τον έχει κατατάξει σήμερα στη κορυφή της πυραμίδας των ερμηνευτών του παραδοσιακού δημοτικού μας τραγουδιού

Ο Γιώργος Παπασιδέρης γεννήθηκε στην Κούλουρη της Σαλαμίνας στις 14-09-1902, γι’αυτό έφερε και το παρωνύμιο Κουλουριώτης. Σε πάρα πολλούς δίσκους του ακούγεται η φράση: Γειά σου Παπασιδέρη Κουλουριώτη. Το πραγματικό του επώνυμο ήταν Παπαησιδώρου. Έγινε όμως γνωστός και καθιερώθηκε με το καλλιτεχνικό του επώνυμο Παπασιδέρης.

Το Δημοτικό τραγούδι βρήκε στη φωνή και την τέχνη του Γιώργου Παπασιδέρη τον ιδανικό και τέλειο ερμηνευτή του.

Θεωρείται ο διαπρεπέστερος απ’όλους τους παλαιότερους αλλά και τους νεότερους δημοτικούς τραγουδιστές. Πριν απ’αυτόν και μετά απ’αυτόν κανείς δεν μπόρεσε, να τραγουδήσει τα δημοτικά τραγούδια όπως ο Παπασιδέρης. Η ερμηνεία του ήταν και θα παραμείνει υποδειγματική και δεν αφήνει περιθώρια για μίμηση ή για σύγκριση.
Είχε τεράστιες φωνητικές δυνατότητες, με εντυπωσιακά εύστροφη φωνή, προικισμένη με θαυμαστή ευελιξία και γνήσιο παραδοσιακό ηχόχρωμα.

Φωνή ζεστή, ρωμαλέα που, ανάλογα με την περίσταση, γινόταν εκφραστική ή δυναμική. Τραγουδούσε από δύσκολους, υψηλούς τόνους και ελάχιστοι, ακόμη και σήμερα, μπορούν να τραγουδήσουν από τους ίδιους τόνους. Η αναπνοή του ήταν τεράστια και η άρθρωσή του τέλεια.

Ο Γιώργος Παπασιδέρης από μικρός απασχολήθηκε σε βαριές χειρονακτικές εργασίες. Μόλις το 1928, σε ηλικία 26 χρονών, ηχογράφησε το πρώτο του τραγούδι στην εταιρία « Κολούμπια», το οποίο κυκλοφόρησε έπειτα από έξι μήνες, το 1929, αφού μετά την ηχογράφηση, η όλη επεξεργασία, για την κατασκευή του δίσκου 78 στροφών, έγινε στην Αμερική.

Από τότε μέχρι το 1972 τραγούδησε αδιάκοπα εκατοντάδες τραγούδια σε δίσκους και σε πανηγύρια.

Την εποχή αυτή, αρχές του 1930, έπαιρνε από την Κολούμπια 1000 δρχ. για κάθε τραγούδι. Επειδή η φωνή του δεν κουραζότανε ηχογραφούσε πολλά τραγούδια σε μια μέρα. Έτσι κάποια φορά ηχογράφησε σε μια μέρα 30 τραγούδια παίρνοντας το μυθικό, για την εποχή αυτή, μεροκάματο των 30.000 δρχ.

Την περίοδο του 1940, τραγουδούσε στο κέντρο “Έλατος” στην Ομόνοια και συνέβαλε και αυτός στην εμψύχωση του Ελληνικού στρατού, τραγουδώντας τα τραγούδια “ Στης Κλεισούρας τα Βουνά”, “Μέρα και νύχτα με το ντουφέκι”, “Με δόξα να γυρίσετε”, “Νάμουν πουλί να πέταγα ψηλά στην Αλβανία”, “Και σεις βουνά της Κορυτσάς” κ. ά. Οι Ιταλοί γι’αυτό το λόγο, ένα βράδυ μετά το πρόγραμμά του στο κέντρο τον ξυλοκόπησαν άγρια.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του γύρισε όλη την Ελλάδα και το 1971 τραγούδησε για ένα μήνα και στο Σικάγο, στην Αμερική.

Η φωνητική του αντοχή ήταν πράγματι εκπληκτική. Όπως διηγούνται οι παλαιότεροι πολλές φορές, μετά από τριήμερα γλέντια, με ελάχιστη διακοπή 2-3 ωρών ανάμεσα στα 24ωρα, παράγγελνε άλλη ορχήστρα ξεκούραστη για να συνεχίσει, γιατί οι μουσικοί της πρώτης είχαν πάθει υπερκόπωση.

Συνεργάστηκε με όλους τους άριστους δεξιοτέχνες του κλαρίνου, τον Καρακώστα, τον Σταμέλο, τον Γιαούζο, το Ρέλλια, τον Ανεστόπουλο, τον Χαλκιά, τον Μαργέλη, τον Μαλιάρα, τον Κοκοντίνη, τον Σαλέα, τον Βασιλόπουλο και άλλους, όπως και του βιολιού, τον Αραπάκη, τον Σέμση ( Σαλονικιό), τον Κόρο και άλλους, όπως επίσης και με τους αριστείς και των άλλων παραδοσιακών μουσικών οργάνων, του λαγούτου και του σαντουριού.

Έχει ηχογραφήσει τα περισσότερα τραγούδια από κάθε άλλον τραγουδιστή του είδους, φθάνοντας τον εκπληκτικό αριθμό 2000 τραγούδια. Τα περισσότερα απ’αυτά είναι παλαιά παραδοσιακά και τα υπόλοιπα δικές του δημιουργίες συμπληρώνοντας, με δικούς του στίχους, ξεκομμένα δίστιχα.

Έτσι στο χώρο αυτό του δημοτικού τραγουδιού, ο Γιώργος Παπασιδέρης άφησε εποχή και χαρακτηρίστηκε ως ο Πατέρας και θεμελιωτής του μουσικού μας αυτού θησαυρού και συνέδεσε το όνομά του με την αέναη δημοτική μουσική μας παράδοση.

Ο Γιώργος Παπασιδέρης υπήρξε πράγματι ένας τραγουδιστής ο οποίος, στην κυριολεξία, καθ’όλη τη διάρκεια της ζωής του, δεν έπαψε ποτέ, να τραγουδάει ασταμάτητα, νύχτα και μέρα τα , αναλλοίωτα από τα βάθη των αιώνων, ήθη και έθιμα της Ελληνικής φυλής, την ιστορία της, τις περιπέτειές της, τους άθλους της, τις καθημερινές χαρές, τις γιορτές, τους καημούς και τους πόνους της ξενιτιάς, τις αγάπες και τα πένθη της, τη λεβεντιά και την αξιοσύνη της, και να κρατάει έτσι και να διατηρεί ζωντανή τη μουσική μας παράδοση, δίνοντας το παράδειγμα και διδάσκοντας, μέσα από τους δημοτικούς μουσικούς παλμούς, στους νεότερους τις μεγάλες αξίες και τα σύμβολα της φυλετικής μας συνέχειας.

Γι’αυτό και τα τραγούδια του θα μείνουν για πάντα στα χείλη του Ελληνικού λαού για να τον συντροφεύουν σε όλες τις εκδηλώσεις τις ζωής του.

Από τα πιο γνωστά τραγούδια του είναι τα:
«Σε Ωραίο περιβόλι», «Σαράντα παλικάρια», «Πουλάκι ξένο», « Ένας Αητός», «Ο Αμάραντος», «Νάησαν τα νιάτα δυό φορές», «Πουλιά μου διαβατάρικα», «Παπάκι», «Κάτω στου Βάλτου τα χωριά», «Πέθαν’ ο Βλάχος», «Ενύχτωσε και βράδιασε», «ο Γερο Νοταράς» και πλήθος άλλα που τραγουδάμε συχνά σήμερα.

Η φωνή του έμεινε αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου, γι’αυτό και τραγουδούσε μέχρι τις τελευταίες μέρες της ζωής του.

Η τελευταία φορά που τραγούδησε ήταν στα Τρίκαλα της Κορινθίας, την ημέρα του Σταυρού 14 Σεπτεμβρίου στο πανηγύρι.

Μετά από 24 μέρες στις 8 Οκτωβρίου του 1977, ο κορυφαίος του δημοτικού τραγουδιού, άφησε την τελευταία του πνοή στο νησί που γεννήθηκε και έζησε.

ΠΑΠΑΓΚΙΚΑ ΜΑΡΙΚΑ


Η Μαρίκα Παπαγκίκα γεννήθηκε στην Κω την πρώτη μέρα του Σεπτέμβρη του 1890. Θεωρείται ανάμεσα στις πρώτες ελληνίδες τραγουδίστριες που πρωταγωνίστησαν κατά εξέλιξη των πρώτων ηχογραφήσεων και της δισκογραφίας.

Σε πολύ μικρή ηλικία, η οικογένεια της μετανάστευσε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ξεκίνησε την καριέρα της εκεί, στα νυκτερινά στέκια που σύχναζε ο κόσμος της μεγάλης τότε ελληνικής παροικίας. Εκείνη την εποχή έκανε και τις πρώτες ηχογραφήσεις τις.

Το 1915 μετάναστευσε και πάλι, αυτήν τη φορά στην Αμερική όπου συνέχισε τις ζωντανές εμφανίσεις τις αλλά και τις ηχογραφήσεις. Παντρεύτηκε τον Κώστα (Gus) Παπαγκίκα που ήταν επαγγελματίας οργανοπαίκτης (τσέμπαλο) και μαζί ανοίξανε το δικό τους νυκτερικό κέντρο στης Νέα Υόρκη κατά τα μέσα της δεκαετίας του 1920.

Εκείνη την περίοδο συνεργάστηκε πολλές φορές με τον γνωστό βιολιστή Αθανάσιο Μακεδόνα. Το ρεπερτόριο της ήταν πλούσιο και περιελάμβανε δημοτικά, ελαφρά λαϊκά και ευρωπαϊκά τραγούδια. Παρόλα αυτά έμεινε περισσότερο γνωστή ως αντιπρόσωπος του ρεμπέτικου τραγουδιού και ειδικότερα για το Σμυρναίικο ύφος με το οποίο ερμήνευε τα ρεμπέτικα.

Η Μαρίκα και ο Κώστας έχασαν το κέντρο τους κατά την σφοδρή οικονομική κρίση του 1929 όταν περίπου τελείωσε και η δισκογραφική καριέρα της. Η σπουδαία αυτή ρεμπέτισσα έφυγε από τη ζωή στις 2/8/1943 στην Νέα Υόρκη αφού, όπως λέγεται, δεν άντεξε την δυστυχία των τελευταίων τις χρόνων.

ΜΑΝΙΑΤΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ


Ο Κώστας Μανιατάκης (1914-26/11/1979) ήταν επαγγελματίας σωφέρ ,πριν γίνει τραγουδιστής. Τον αποκαλούσαν.. τραγουδιστή των σαλονιών..

Πάντα μπριόζος σκορπούσε το κέφι όπου και αν εμφανιζόταν, με μια πολύ μεγάλη γκάμα τραγουδιών. Με την υπέροχη φωνή του, ήταν τενόρος, ερμήνευε με την ίδια πάντα επιτυχία κλασικά, ελαφρά, λαϊκά αλλά και σατυρικά τραγούδια.

ΚΥΡΙΑΖΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ


Γεννήθηκε το 1915 στην Καβάλα.Το 1937 εγκαταστάθηκε στη Θεσ/νίκη όπου, παράλληλα με το σχολείο, σπούδασε κλασική κιθάρα.

Την ίδια χρονιά που ήρθε στη Θεσσαλονίκη, γνωρίστηκε και δούλεψε σαν τραγουδιστής και μουσικός (κιθαρίστας) με τους Τσιτσάνη, Βαμβακάρη και Παπαϊωάννου.
Η γνωριμία του με τον Γιάννη Παπαϊωάννου υπήρξε καθοριστική για την μετέπειτα ζωή του Γιάννη Κυριαζή.

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ έχει προπολεμική θητεία στο ρεμπέτικο τραγούδι. Είναι ο αντιπροσωπευτικός τύπος του λαϊκού δημιουργού που ό,τι κατέκτησε το πλήρωσε με αίμα!

Έγραψε (σαν συνθέτης και στιχουργός) αρκετά τραγούδια, αλλά τα περισσότερα έμειναν αγραμμοφώνητα γιατί υπήρξε ΤΙΜΙΟΣ, ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ, ΑΥΘΟΡΜΗΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΝΟΣ ΡΕΜΠΕΤΗΣ, μακριά από τα εμπορικά κυκλώματα.

Πολλά από τα τραγούδια του εμφανίζονται σαν δημιουργίες άλλων. Τηρουμένων των αναλογιών, το ασυμβίβαστο του χαρακτήρα του τον κατατάσσει στο Πάνθεο των Ασυμβίβαστων, μαζί με τους Γιοβάν Τσαούς, Βαγγέλη Παπάζογλου, και άλλους πολλούς και ριγμένους δημιουργούς.

πέθανε στην Αθήνα τον Ιούνιο του 1982.

ΚΡΕΟΥΖΗΣ ΟΡΦΕΑΣ


Η πορεία ενός καλλιτέχνη που ξεκίνησε από τα νέα σφαγεία Ταύρου το 1928 και τέλειωσε στο Παρίσι το 2004.

Ο Ορφέας μιμούμενος τον αδερφό του Χρήστο που σπούδαζε βυζαντινό και λυρικό τραγούδι πήρε το δικό του δρόμο. Τα καλλιτεχνικά του έμειναν πίσω γιατί αφιέρωσε τη ζωή του στους αγώνες του Ελληνικού λαού την εποχή εκείνη.

Κυνηγήθηκε, βασανίστηκε και εξορίστηκε στη Μακρόνησο για τα αριστερά «φρονήματά» του. Εκεί γνωρίζεται με τον Νίκο Κούνδουρο που μετά τον έφερε σε επαφή με τον Μάνο Χατζηδάκη.

Έτσι τραγούδησε το μεγάλο τραγούδι του Μάνου «ο γκρεμός» για την ταινία του Κούνδουρου «το ποτάμι». Πιο πριν όμως ο συνθέτης Γιώργος Λαύκας τον είχε κάνει γνωστό με τα τραγούδια «στοιχειωμένο σπίτι» και «ηλιοβασίλεμα σωστό» που περιλαμβάνονται στο δίσκο «σε καταραμένες στράτες».

Τα τελευταία σαράντα χρόνια της ζωής του έζησε στο Παρίσι.
Πέθανε: 15-02-2004

ΚΟΥΛΟΥΚΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ


ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΤΟ 1935 ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ.
ΕΝΑΣ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΣ ΛΑΪΚΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ.
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΛΟΥΚΑΚΗΣ ΥΠΗΡΞΕ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΗΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΕΣ ΛΑΪΚΕΣ ΦΩΝΕΣ ΠΟΥ ΕΒΓΑΛΕ Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ.
ΠΕΘΑΝΕ ΤΟ 2002

ΚΟΛΛΙΑΣ ΚΩΣΤΑΣ


O Κώστας Κόλλιας (1945-1980) ένας απο τους μεγαλύτερους λαϊκούς καλλιτέχνες.
Γεννήθηκε στα Καλύβια της Αττικής και ξεκίνησε το τραγούδι το 1969.

Συνεργάστηκε επί σειρά ετών με τον Τάκη Σούκα, με κορυφαία στιγμή το πασίγνωστο «Έρωτά μου αγιάτρευτε» που τραγούδησε το 1980 μέσα από τον ομώνυμο δίσκο, ο οποίος έμελλε να είναι και ο τελευταίος του καθώς λίγο καιρό μετά την κυκλοφορία του σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα (4 Ιουνίου 1980)

ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ


Γεννήθηκε στα 1892 στο προάστιο Αρναούκιοϊ της Πόλης. Από μικρός ασχολήθηκε με τη μουσική, έπαιζε ούτι και κιθάρα, και άρχισε γύρω στα 1910 να εργάζεται επαγγελματικά ως τραγουδιστής.

Με αφορμή τα όμορφα "τσακίσματα", και τους "κυματισμούς" της φωνής του, απέκτησε το παρατσούκλι Νταλγκάς (που στα ελληνικά σημαίνει "πάθος", και στα τουρκικά "κυματισμός"), με το οποίο έμελλε να γίνει περισσότερο γνωστός στη συνέχεια. Το 1919 παντρεύτηκε στην Κωνσταντινούπολη την Αργυρώ Νικολάου με την οποία απέκτησαν μια κόρη, την Άννα.

Μεταξύ 1920 - 22 με την ορχήστρα του τραγουδά στο υπερωκεάνιο «Βασιλεύς Αλέξανδρος» για τους Έλληνες μετανάστες που ταξιδεύουν στην Αμερική. Εκεί μαθαίνει τα νέα για τη Μικρασιατική καταστροφή και εγκαθίσταται με την οικογένειά του μόνιμα στην Ελλάδα, στον Πειραιά αρχικά μαι αργότερα στα Πετράλωνα.

Στην Ελλάδα αρχίζει να εργάζεται ως τραγουδιστής ή μουσικός σε διάφορα κέντρα με Σμυρνέικα, λαϊκά, και ρεμπέτικα συγκροτήματα. Μεταξύ των συνεργατών του αυτή την εποχή, ο Κώστας Τζόβενος, ο Δημήτρης Σέμσης, ο Κώστας Καρίπης, ο Σπύρος Περιστέρης, κ.ά. Την ίδια περίοδο αρχίζει να συνθέτει και δικά του τραγούδια.

Στη δισκογραφία εμφανίζεται μεταξύ 1926 - 1933, ηχογραφώντας κυρίως στην His Master's Voice, περισσότερα από 400 ρεμπέτικα και παραδοσιακά τραγούδια. Ως τραγουδιστής υπήρξε ανεπανάληπτος, ενώ λόγω των εξαιρετικών φωνητικών του ικανοτήτων αναδείχτηκε ως ένας από τους καλύτερους -μαζί με τον Κώστα Νούρο και το Βαγγέλη Σωφρονίου- εκτελεστές μανέδων.

Μετά το 1933, και ενώ έχει ήδη εγκαταλείψει το ούτι και παίζει κιθάρα, εξαφανίζεται από τη δισκογραφία και αρχίζει να εμφανίζεται σε διάφορες αριστοκρατικές ταβέρνες τραγουδώντας ελαφρά (καντάδες, ρομάντζες, επιθεωρησιακά κ.λ.π.) τραγούδια.

Κύριος συνεργάτης του αυτή την εποχή ο Φίλανδρος Μάρκου (ο μετέπειτα σύζυγος της κόρης του Νταλγκά, Άννας). Μεταξύ 1937 - 1939, επανεμφανίζεται ως συνθέτης στη δισκογραφία, με ένα μικρό αριθμό ελαφρών τραγουδιών. Συνεχίζει τις εμφανίσεις του μέχρι το 1941. Με την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα, εγκαταλείπει το πάλκο, βυθίζεται στη μελαγχολία και πεθαίνει τελικά στις αρχές του 1945.

Ρίτα Αμπατζή


Γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1914 και ξεκίνησε την καριέρα της στο τραγούδι στα πρώτα χρόνια του `30.

Τραγούδησε ρεμπέτικα, σμυρνέικα, και δημοτικά τραγούδια δεσπόζοντας στους δίσκους των 78 στροφών στα χρόνια 1930-1940.

Συνεργάσθηκε με τους σπουδαιότερους συνθέτες όπως τους Παν. Τούντα, Βαγγ. Παπάζογλου, Κ. Σκαρβέλη, Ιακ. Μοντανάρη, Σπ. Περιστέρη, Δ. Σέμση, Ι. Ογδοντάκη μέχρι τους Μάρκο Βαμβακάρη, και Βασίλη Τσιτσάνη.

Πέθανε στις 17 Ιουνίου του `69 στο Αιγάλεω.