Socrates

Το γκρουπ ίδρυσαν οι Αντώνης Τουρκογιώργης (μπάσο, τραγούδι), Γιάννης Σπάθας (κιθάρα) και Ηλίας Μπουκουβάλας (ντραμς), υλοποιώντας μια σύνθεση “rock τρίο”, που ήταν πολύ δημοφιλής στις αρχές της δεκαετίας του ‘70, με βασικό πρότυπο τους Cream.

Το 1972 ηχογράφησαν το πρώτο τους lp με τίτλο “Socrates Drank The Conium”. Βασικό δίδυμο από την αρχή ως το 1983 οι Σπάθας, Τουρκογιώργης. Από εκεί και πέρα είχαμε κάμποσες αλλαγές.

Από τους δίσκους που πούλησαν στο εξωτερικό έχουν εισπράξει ψίχουλα. Η Peter’s που έκανε στην Αμερική τη διανομή των δίσκων τους, έπαιρνε τα master, τύπωνε όσα αντίτυπα ήθελε και δεν έδινε λογαριασμό στην εδώ Polydor, και φυσικά ούτε στους Socrates.

Καλές οι αγνές προθέσεις, αλλά σχεδόν ποτέ δεν εκτιμήθηκαν όταν έμπαινε στη μέση το εύκολο χρήμα. Αλλά εδώ που τα λέμε τα τότε μέλη των Socrates το μόνο που έβλεπαν ήταν η εκπλήρωση του ονείρου που λεγόταν διεθνή καριέρα.

Το περίφημο album “On The Wings” γράφτηκε σε 8 ώρες μόνο! Kαι μιλάμε για ένα δίσκο που ακούγεται τότε ως την Georgia των ΗΠΑ, όπου κατακτά την πρώτη θέση στις προτιμήσεις των djs των ραδιοφωνικών σταθμών. Λίγο αργότερα στο Παρίσι, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου τους παρουσιάζει στο Ράδιο Λουξεμβούργο και τους προτείνει να γίνουν η μπάντα του. Μαζί τους ηχογραφεί στην Αγγλία “Ρhos”, τον πιο εμπορικό ελληνικό ροκ δίσκο όλων των εποχών με πάνω από 200.000 πωλήσεις.

Σε μιά περίοδο που είχαν ταυτόχρονα κυκλοφορήσει δίσκους ο Dylan και οι Black Sabbath, οι κριτικοί του Billboard παραμιλούσαν με το ελληνικό συγκρότημα που λεγόταν Socrates!

Το 1981 πήγαν στο Λονδίνο όπου και τους ανέλαβε ο παραγωγός των Jam, Coppersmith (είχε συνεργαστεί με Stones και Gabriel). Λίγο αργότερα συνειδητοποίησαν το “αντιεμπορικό” του ονόματός τους και μετονομάστηκαν σε Plaza.

Το group περιόδευσε με τους UFO όταν πραγματοποιούσαν την αποχαιρετιστήρια περιοδεία τους σε 23 πόλεις της Αγγλίας. Oταν υπέγραψαν τότε το συμβόλαιο στη Virgin και πήραν 35.000 στερλίνες, πλήρωσαν μέχρι και τον στιχουργό του Elton John να βοηθήσει τον Τουρκογιώργη στους στίχους, πήραν ένα ρυθμικό κιθαρίστα από Γαλλία, ένα καλό σαξοφωνίστα, και …ξέμειναν από λεφτά.

Ιστορική η άρνησή τους στην μεγάλη πρόταση στη Warner έναντι 50.000 στερλίνων, η οποία όμως συνεπαγόταν και εγκατάσταση στην Αμερική. Βρισκόμαστε στο 1984 και μετά από αρκετό καιρό παραμονής στην Αγγλία ένιωθαν υπερβολικά κουρασμένοι και νοσταλγοί της πατρίδας.

Επιπλέον έβλεπαν και οι ίδιοι ότι οι εποχές είχαν αλλάξει και δεν μπορούσαν να κολυμπήσουν στα νέα νερά. Προτίμησαν τα 15.000 της Virgin, κυκλοφόρησαν το δίσκο και τον άφησαν στην τύχη του. Γύρισαν στην Ελλάδα για μερικές συναυλίες και διαλύθηκαν.