Olympians

Το συγκρότημα των "ΟΛΥΜΠΙΑΝΣ" δημιουργήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1965 στην Θεσσαλονίκη από τους'Αλκη Κακαλιάγκο (πιάνο-hammond organ) μέλος των "VIPS",Πασχάλη Αρβανιτίδη (τραγούδι-μπάσο), Βαγγέλη "Σπόρος" Κουτσοτόλη (σαξόφωνο), Κούλη Καλογιαννίδη (κιθάρα), Δημήτρη "Τζακ" Λαζαρίδη (τύμπανα), μέλη του διαλυθέντος συγκροτήματος των "BRAHMS" Αυτοί οι πέντε είναι οι ιδρυτές και θεμελιωτές του θρύλου των Ολύμπιανς.

Πρώτες εμφανίσεις στo night-club "Χαβάη" στην Ν.Κρήνη (σήμερα νοσοκομείο ΙΚΑ) με "αφεντικό" τον Τάκη Κανίδη. Η νεολαία από την πρώτη στιγμή αγκαλιάζει και στηρίζει με την αγάπη της το συγκρότημα.

Ο Γιώργος Κοντόπουλος (ραδιοφωνικός παραγωγός) με τα μαγνητόφωνα του ηχογραφεί ζωντανά τους Ολύμπιανς σε μουσικό πρωινό στην "Χαβάη" και τους παρουσιάζει σε εκπομπή του στη "Φωνή της Αμερικής", την ίδια ηχογράφηση και με ζωντανή συνέντευξη των Ολύμπιανς βγάζει στον αέρα ο 'Αλκης Στέας σε εκπομπή του στο ραδιόφωνο την οποία την ακούει ο τότε διευθυντής του υποκαταστήματος στην Θεσσαλονίκη της Δισκογραφικής εταιρείας "Ελλαδίσκ" Γιάννης Σωκρατίδης ο οποίος ενθουσιάζεται και ανοίγει τον δρόμο για να ηχογραφηθούν στην Αθήνα (Δεκέμβριος 1965), με παραγωγό τον Γ.Ράλλη, ο "Τρόπος" και το "Συμπόσιο" με αποτέλεσμα την επιτυχία και αναγνώριση σ'όλη την Ελλάδα.

Η πρωτοφανής επιτυχία των "Ολύμπιανς", για τα δεδομένα εκείνης της εποχής. μπορεί να αιτιολογηθεί ως εξής.Πάντα οι νέοι θέλουν να έχουν την δική τους μουσική. Ο χορευτικός ρυθμός που συγκινούσε τότε (1965) ήταν το σέικ. Οι "Φόρμινξ", που προηγήθηκαν των "Ολύμπιανς", έπαιζαν μεν μοντέρνα χορευτική μουσική, αλλά "σνόμπαραν" τον ελληνικό στίχο. Και γενικά όλα τα συγκροτήματα εκείνης της εποχής έκαναν το ίδιο, η τραγουδούσαν στα ελληνικά με ξενική προφορά.

Η καθαρή και ειλικρινής άρθρωση του Πασχάλη σε μελωδίες με ελληνικό στίχο, σε μουσική με "ευρωπαικό άκουσμα" σε σύγχρονους μοντέρνους χορευτικούς ρυθμούς έκανε να σκιρτίσουν οι καρδιές όλων των νέων, και να χαρίσουν όλη τους την αγάπη στο συγκρότημα και ακόμη να την μεταφέρουν και στις επόμενες γενιές.

Αποτέλεσμα όλα τα νεανικά ροκ συγκροτήματα άρχισαν να ηχογραφούν την μουσική τους πάνω σε ελληνικό στίχο.
Ακολουθεί το "Συγνώμη" με στίχους γραμμένους από τον Ν.Ελληναίο, το "Σχολείο" και η δημοτικότητα του γκρουπ ανεβαίνει στα ύψη.

Στρατιωτική θητεία, σπουδές και άλλες οικογενειακές υποχρεώσεις απεμάκρυναν κάποια απο τα ιδρυτικά μέλη από το συγκρότημα.
Γι αυτό πολλοί καλοί μουσικοί που εν συνεχεία διέπρεψαν στο μουσικό στερέωμα πέρασαν από τους "Ολύμπιανς" όπως οι Βασίλης Παπαβασιλείου (μπάσο-τραγούδι), Νίκος Παπάζογλου και Γιάννης Καρατζόγλου (τραγούδι), Παντελής Δεληγιαννίδης (κιθάρα), Γιώργος Ζηκογιάννης (μπάσο), Νίκος Αρχοντής (βιολί-σαξόφωνο), Αντώνης Θεοδωρόπουλος (σαξόφωνο), Πάνος Λεμονίδης (ντράμς), Νέστωρας Δάνας (κιθάρα), Βαγγέλης Κιτσικόπουλος (κιθάρα-τραγούδι), Ρούλης Πυρίλης (ντράμς).

Το 1972 έχουν απομείνει από τα ιδρυτικά μέλη μόνο ο Πασχάλης Αρβανιτίδης και ο 'Αλκης Κακαλιάγκος. Τα μουσικά πράγματα της εποχής δεν ευνοούν την ύπαρξη συγκροτημάτων.

Ο Πασχάλης κατεβαίνει στην Αθήνα και ξεκινά μια επιτυχημένη σόλο καριέρα. Ενώ ο 'Αλκης Κακαλιάγκος, και συντάκτης αυτού του κειμένου, συνεχίζει να συνθέτει μουσική, να κάνει μουσικές παραγωγές με αποκορύφωμα την μουσική επένδυση στην μεγάλου μήκους ταινία του Τάκη Κανελλόπουλου "Το Ρομαντικό σημείωμα". Παράλληλα θέτει και τις βάσεις για την ίδρυση και επιτυχημένη λειτουργία της εισαγωγικής και εμπορικής επιχείρησης πιάνων PETROF και συνθεσάιζερ "'Αλκης Κακαλιάγκος" με την απόφαση να μπορεί να προσφέρει τα καλύτερα πιάνα και συνθεσάιζερ ώστε να βοηθήσει (έστω κι από αυτή την θέση) στην εξέλιξη και πρόοδο της μουσικής και των νέων μουσικών στον τόπο μας.