Τάκης Εμμανουήλ

Γεννήθηκε το 1933 στο Μεσολόγγι και σπούδασε στη δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών. Το 1960 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στη σκηνή με το έργο «Ιφιγένεια» του Ευριπίδη στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, με το Αρχαίο Αττικό Θέατρο. 
Οι θεατρικές του εμφανίσεις συνεχίστηκαν έως το 1965 σε διάφορους θιάσους.
 Στην καριέρα του συμμετείχε συνολικά σε είκοσι μία ελληνικές ταινίες , δώδεκα ξένες παραγωγές και σε τηλεοπτικές σειρές («Ποιος Πληρώνει Τον Βαρκάρη» κ.α.) ενώ έχει γράψει το σενάριο και έχει σκηνοθετήσει την ταινία «Μεσάνυχτα Στη Βίλα Νέλλη» (1963).
 Έφυγε από τη ζωή της 26/08/2017

Ζωή Λάσκαρη

Η Ζωή Λάσκαρη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στις 12 Δεκεμβρίου 1944. Το πραγματικό της όνομα είναι Ζωή Κουρούκλη. Φοίτησε στη σχολή Βαλαγιάννη, στη σχολή καλογραιών Καλαμαρί και στη σχολή του Πέλλου Κατσέλη.

Το 1959, σε ηλικία μόλις δεκαπέντε χρονών, στέφθηκε σταρ Ελλάς. Έζησε για δύο χρόνια στην Αμερική. Το 1961 ο Φιλοποίμην Φίνος την επιλέγει για πρωταγωνίστρια στον «Κατήφορο» και υπογράφει μαζί του αποκλειστικό συμβόλαιο συνεργασίας.


Η ταινία είναι εισπρακτικά η εμπορικότερη της σεζόν 1961-1962, καθιερώνοντας τη Ζωή Λάσκαρη ως μόνιμη πρωταγωνίστρια και ως μια από τις πιο λαμπρές σταρ της «χρυσής» εποχής του κινηματογράφου. Τα επόμενα χρόνια θα πρωταγωνιστήσει σε όλες τις μεγάλες εισπρακτικές επιτυχίες του Φίνου και θα συνεργαστεί με όλους τους σταρ της εποχής. Από αυτές ξεχωρίζουν ο «Νόμος 4000», η «Στεφανία», το «Μερικοί το προτιμούν κρύο», «Μια κυρία στα μπουζούκια», «Κορίτσια για φίλημα» και «Οι Θαλασσιές οι χάντρες».

Στα τέλη της δεκαετίας του '60 η Ζωή Λάσκαρη, μαζί με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και την Τζένη Καρέζη, θεωρούνται οι μεγαλύτερες ντίβες και πιο εμπορικές σταρ στην Ελλάδα. Η δύση της «χρυσής εποχής» του ελληνικού κινηματογράφου θα στρέψει την προσοχή της στην μεγάλη της αγάπη, το θέατρο. Το 1966, σε συνεργασία με τον Αντρέα Ντούζο, περιοδεύει στην Κύπρο με τα έργα «Μιας πεντάρας νιάτα» των Γιαλαμά-Πρετεντέρη, την «Παγίδα» του Robert Thomas και την «Βαθιά γαλάζια θάλασσα» του Terence Rattigan.

Το 1970 κάνει την πρώτη της θεατρική εμφάνιση στην Αθήνα με το έργο «Μαριχουάνα Στοπ» ενώ ακολουθούν οι μεγάλες θεατρικές επιτυχίες «Ξυπόλητη στο πάρκο» του Neil Simon, «Η κυρία του Μαξίμ» του Georges Feudeau και το «Miss Πέπσι» του Pierrette Bruno. Η υποδοχή που της επιφύλαξαν οι θεατρικοί κριτικοί ήταν ενθουσιώδης.

Το 1982 πρωταγωνιστεί για τελευταία φορά στον κινηματογράφο, στην ταινία του Γιώργου Καρυπίδη «Αναμέτρηση» Το 1990 ο Μίνως Βολανάκης την σκηνοθετεί στο «Καινούρια σελίδα» του Neil Simon και την επόμενη σεζόν στο «Τρελοί για έρωτα» του Sam Shepard. Την δεκαετία του '90 ξεχωρίζουν το «Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γούλφ» του Edward Albee, το 1992 στο Βασιλικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά, το «Ορφέα στον Άδη» το 1993 στο Βασιλικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά, το «Τρείς ψηλές γυναίκες» του Edward Albee, το 1995, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά και το «Ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα» του Ευγένιου Ο' Νηλ.

Η θεατρική συνεργασία της με τον Ανδρέα Βουτσινά και τον Σταύρο Τσακίρη συνεχίζεται και στις αρχές του 2000 με τα έργα «Συνάντηση», όπου συμπρωταγωνιστεί με τον Απόστολο Γκλέτσο και «Σκηνές Γάμου». To 2003 ιδρύει την δική της θεατρική σκηνή στον πολυχώρο Αθηναΐδα.

Το 2005 ανεβάζει το «Διαμάντια και μπλουζ» της Λούλας Αναγνωστάκη, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά. Οι κριτικοί συμφωνούν για τον πρωτοποριακό τρόπο με τον οποίο «φώτισε» η ερμηνεία της αυτό το σπουδαίο έργο. Ακολουθεί, για δύο θεατρικές σεζόν, το έργο «Άλμα Μάλερ» του Ρον Χάρτ, σε σκηνοθεσία Αθανασίας Καραγιαννοπούλου.

Τις σεζόν 2011-2013 ανεβάζει το έργο του MartinSherman «Ρόουζ» σε σκηνοθεσία του διεθνούς φήμης Ρώσου σκηνοθέτη Adolf Shapiro.

Το 1967 παντρεύτηκε τον επιχειρηματία Πέτρο Κουτουμάνο με τον οποίο απέκτησε μια κόρη, την Μάρθα. Το ζευγάρι χώρισε οριστικά την άνοιξη του 1971. Το 1976 παντρεύτηκε τον ποινικολόγο Αλέξανδρο Λυκουρέζο με τον οποίο απέκτησε μια ακόμη κόρη, την Μαρία-Ελένη. Το 1997 έγινε γιαγιά της Ζένιας από τον γάμο της Μάρθας με τον Βλάση Μπονάτσο.

 Έφυγε από τη ζωή της 18 Αυγούστου 2017




Πέτρος Αλατζάς

Είχε ερμηνεύσει πολλούς ρόλους στο θέατρο, αλλά έγινε ευρύτερα γνωστός από τη συμμετοχή του στη σειρά του Mega το «Νησί», όπου υποδύθηκε τον δημοσιογράφο Σταύρο Σολομονίδη, τον εκδότη της εφημερίδας της Σπιναλόγκας.

Ο Πέτρος Αλατζάς γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Θεατρικού Οργανισμού «Μορφές» (Θέατρο «Εμπρός» 1992-1996) και από το Χημικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών.


Στο θέατρο είχε παίξει σε πολλές παραστάσεις για ενηλίκους και παιδιά. Είχε επίσης διδάξει σε σεμινάρια για εκπαιδευτικούς κι ερασιτέχνες ηθοποιούς και είχε φωτογραφήσει πολλές παραστάσεις χορού και θεάτρου. Φωτογραφίες του έχουν συνοδεύσει ποιητικές συλλογές.

Έφυγε από τη ζωή της 10/08/2017

Καίτη Παπανίκα

Πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το 1964 στο έργο Υπόγειο Της Λέλας του Β. Ιμπροχώρη στο Θέατρο Αττικόν.

Στη συνέχεια συνεργάστηκε με θιάσους γνωστών πρωταγωνιστών και διακρίθηκε στην πρόζα και την επιθεώρηση. Στον κινηματογράφο ξεκίνησε το 1963 με την ταινία Μας Κρύβουν Τον Ήλιο και το 1968 ήταν σταθμός για την καριέρα της, αφού έγινε περισσότερο γνωστή όταν έπαιξε στην ταινία Μια Ιταλίδα απο την Κυψέλη.

Σε όλη τη σταδιοδρομία της έλαβε μέρος σε περισσότερες απο 50 ταινίες, δράματα, κωμωδίες και περιπέτειες.

Είχε τιμηθεί με το κρατικό βραβείο Α’ Γυναικείου ρόλου το 1990 για την ερμηνεία της στην ταινία Άντε γειά του Γ. Τσεμπερόπουλου, ενώ είχε παίξει και σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές.

Η ηθοποιός, η οποία ξεχωρίζει για το ήθος της, την καλοσύνη και τις προοδευτικές ιδέες της, πήρε την απόφαση να προσφέρει τον μισθό της σε άπορες οικογένειες. Ο προβληματισμός για τα κοινά την οδήγησε στη θέση της δημοτικής συμβούλου στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ως αντιπρόεδρος στον τομέα του Πολιτισμού και του Αθλητισμού, έριξε στο τραπέζι μια ρηξικέλευθη πρόταση: να δίνει τον μισθό της από το δημοτικό συμβούλιο (600 ευρώ) σε οικογένειες που έχουν πραγματική ανάγκη από χρήματα για να επιβιώσουν.

Υπήρξε σύζυγος του γνωστού ηθοποιού Θεόδωρου Κατσαδράμη. Η Καίτη Παπανίκα ήταν δασκάλα στη Σχολή Υποκριτικής του Αντώνη Ανδριόπουλου. Στις 8 Φεβρουαρίου 2015 ανακηρύχθηκε ομόφωνα Επίτιμο Μέλος της Φιλότεχνης Λέσχης Αχαρνών (Μενιδίου).


Έφυγε από τη ζωή της 12/06/2017

Μαίρη Τσώνη

Η Μαίρη Τσώνη γεννήθηκε στη Λιβαδειά, αποφοίτησε από την Κρατική Σχολή Ορχηστρικής Τέχνης και τη σχολή Μusical Τheater Dance Attic του Λονδίνου το 2005.

Είχε πάρει μέρος σε παραστάσεις των Μ. Μαρμαρινού και Κ. Τσιούκα, ενώ εκτός από τον «Κυνόδοντα» είχε επίσης συμμετάσχει στις κινηματογραφικές ταινίες «Το κακό» και «Το κακό στην εποχή των Ηρώων» του Γ.Νούσια. Ήταν επίσης μέλος του μουσικού συγκροτήματος «Mary and the boy».
Πέθανε σε ηλικία 30 ετών.

Βασίλης Τσάγκλος

Καλλιτέχνης με πλούσια παρουσία στον ελληνικό κινηματογράφο και το θέατρο. Οι νεότεροι ίσως τον θυμούνται από την εμφάνισή του στην επιτυχημένη ελληνική κωμική σειρά ( Στο Πάρα Πέντε )

Ο Βασίλης Τσάγκλος γεννήθηκε στην Πύλο της Μεσσηνίας στις 20 Ιουνίου 1939. Χάρη στις πρωτοβουλίες του, το 1989, το Δημοτικό Θέατρο Μαραθώνα ξεκίνησε τις δραστηριότητές του, δημιουργώντας τον πρώτο πυρήνα του ΔΗ.ΘΕ.ΜΑ.

Ο Βασίλης Τσάγκλος δίδαξε, σκηνοθέτησε και έβαλε το θεμέλιο λίθο στην σύσταση του ως νομικό πρόσωπο, παραμένοντας ως το τέλος της ζωής του συμπαραστάτης σε κάθε θεατρική απόπειρα της ομάδας. Προς τιμήν του, το θερινό θέατρο του Δημοτικού Θεάτρου φέρει την επωνυμία Βασίλης Τσάγκλος.

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 77 ετών της 16/02/2017

Κυβέλη Θεοχάρη

Πρωτοεμφανίστηκε με το θίασο της Κατερίνας (1954) στο έργο Ταξίδι αναψυχής.
Το 1956 συνεργάστηκε με το θίασο Ηλιόπουλου-Φωτόπουλου, όπου και εμφανίστηκε στην κωμωδία του Αλέκου Σακελλάριου “Ο φίλος μου ο Λευτεράκης” και στο έργο “Μια τσουκνίδα στις βιολέτες”.

Ακολουθεί η συνεργασία της με το θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη και πολλές ακόμα μεγάλες συνεργασίες. Η σταδιοδρομία της στο θέατρο θα σταματήσει στις αρχές του 1960 όπου έγινε ξεναγός αρχαιολογικών χώρων και διευθύντρια-συντονίστρια σε ελληνικές και ευρωπαϊκές κρουαζιέρες.

Αργότερα, ανέλαβε τις δημόσιες σχέσεις στο ιδιαίτερο γραφείο του Ανδρέα Παπανδρέου, κατά τα έτη της πρωθυπουργίας του, και συνέχισε ως υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων του Πρωθυπουργού κ. Κώστα Σημίτη ως το 1999.

Το καλοκαίρι του 2014, και σε ηλικία 90 ετών, επιστρέφει έπειτα από δεκαετίες στον κινηματογράφο, πρωταγωνιστώντας στην ταινία docufiction του Alessandro Spiliotopulos “Οι κόρες του Χάους”, μία συμπαραγωγή του Ινστιτούτου Κυβέλη και της Tetrafillon Films.

Έφυγε από τη ζωή της 07/02/2017

Γεωργία Αποστόλου


Η Γεωργία Αποστόλου είναι ηθοποιός. Τη δεκαετία του ’90 και μέχρι τις αρχές του 2000, η Γεωργία Αποστόλου μεσουρανούσε στη μικρή οθόνη ερμηνεύοντας πρωταγωνιστικούς ρόλους σε σίριαλ και παίζοντας δίπλα σε μεγάλους ηθοποιούς στο θέατρο.

Τα τελευταία χρόνια όμως η όμορφη ηθοποιός, Γεωργία Αποστόλου απέχει από τα καλλιτεχνικά δρώμενα.


  
Τηλεοπτικές σειρές που είχε συμμετάσχει η Γεωργία Αποστόλου:
Βαμμένος ήλιος 1996|1996 ΑΝΤ1
Φιλί ζωής 2002|2002 ΑΝΤ1
Πες το ψέματα 2000|2000 Mega
Καραμπόλα 1997|1997 ΑΝΤ1
Το μονοπάτι της αγάπης 1994|1994 ΑΝΤ1
Έρωτας (2005) 2005|2005 ΑΝΤ1
Αλίκη (2000) 2000|2000 ΑΝΤ1
Ανατομία ενός εγκλήματος:
Το πένθος της ηδονής 1995|1995 ΑΝΤ1
Μια νύχτα σαν κι αυτή...: Στοίχημα αγάπης 1997|1997 ΑΝΤ1
Τρικυμία (1998) (Ι) 1998|1998 ΑΝΤ1

Η Γεωργία Αποστόλου έφυγε ξαφνικά στις 12/6/2016 στα 43 της χρόνια από ανακοπή καρδιάς.

Στάθης Ψάλτης

Γεννήθηκε στο Βέλο Κορινθίας όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια μέχρι την ηλικία των 11 ετών όταν η οικογένειά του μετακόμισε στο Αιγάλεω.

Σπούδασε στη Δραματική σχολή του Κωστή Μιχαηλίδη και τελείωσε τη Νομική Σχολή στο Πανεπιστήμιο Αθήνας. Παντρεύτηκε την Τάρια Μπούρα και το 2006 παντρεύτηκε την ηθοποιό Χριστίνα Ψάλτη (γεν. 1973)

Έπαιξε σε πολλές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου αλλά και στο θέατρο. Έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής μαζί με την Καίτη Φίνου στη δεκαετία του 1980 με εμπορικές ταινίες όπως Καμικάζι αγάπη μου, Τροχονόμος Βαρβάρα, Τα καμάκια, Βασικά καλησπέρα σας, Και ο πρώτος ματάκιας, Τρελλός είμαι ό,τι θέλω κάνω, Έλα να αγαπηθούμε ντάρλινγκ, Μάντεψε τι κάνω τα βράδια. Έχει παίξει πολλούς ρόλους, κατά το πλείστον κωμικούς.

Έχουν μείνει αξέχαστες πολλές ατάκες από ταινίες του, όπως «Μανούλι, είσαι να τη βρούμε;», «Κούλα, πολύ κωλόπαιδο ο Κυριάκος!» και «Κούλα με την κουλάρα σου!»

Το 1973 στην τηλεοπτική σειρά Οι έμποροι των εθνών τραγούδησε το «Ήτανε μια φορά» του Σταύρου Ξαρχάκου. Από τότε έχει τραγουδήσει αρκετά τραγούδια σε ταινίες του και σε επιθεωρήσεις.

Συμμετοχές σε ταινίες
1990 Ο εραστής
1989 Απαγωγή στα τυφλά
1989 Και δειλός και τολμηρός
1989 Ο πανταχού παρών
1989 Ο πρωτάρης μπάτσος και η τροτέζα
1989 Τρελάδικο πολυτελείας
1988 Ο καβαλάρης των FM Stereo
1988 Ακαταμάχητος πιλότος
1988 Ένας αλλά Λέων
1988 Ξενοδοχείο Kastri
1988 Ο μεγάλος παραμυθάς
1986 Κλεφτρόνι και τζέντελμαν
1986 Ράκος Νο14 και ο πρώτος μπουνάκιας
1986 Ψηλός λιγνός και ψεύταρος
1985 Τρελλός είμαι ό,τι θέλω κάνω
1984 Έλα να αγαπηθούμε-γυμνωθούμε ντάρλινγκ
1984 Μάντεψε τι κάνω τα βράδια
1983 Καμικάζι αγάπη μου
1983 Πέστα βρομόστομε
1982 Βασικά καλησπέρα σας
1982 Και ο πρώτος ματάκιας
1982 Τα σαΐνια
1981 Είσαι στην ΕΟΚ; πάθε για την ΕΟΚ!
1981 Πάμε γιά καφέ
1981 Τα καμάκια
1981 Τροχονόμος Βαρβάρα
1980 Γεύση απο Ελλάδα
1980 Ο Κώτσος στην ΕΟΚ
1980 Ο παρθενοκυνηγός
1980 Ο ποδόγυρος
1979 Οι φανταρίνες
1979 Τα παιδιά της πιάτσας
1972 Διαμάντια στο γυμνό σου σώμα

Συμμετοχές σε τηλεοπτικές σειρές
2006 Αν μ'αγαπάς
1994 Καλημέρα ζωή
1993 Τμήμα ηθών
1980 Τα παλιόπαιδα τ' ατίθασα
1979 Ο Συμβολαιογράφος
1978 Η τύχη της Μαρούλας
1973 Οι έμποροι των εθνών


Θεατρικές παραστάσεις
2011 Πολίτης Γ Κατηγορίας Επιθεώρηση
2010 Πού πας ρε Γιωργάκη με τέτοιο καιρό; Επιθεώρηση
2009 Και ξανά... ΠΑΣΟΚολλητό Επιθεώρηση
2007 Νου Δού η άσχημη Επιθεώρηση
2007 Το μαντολίνο του ναυαγού Σημίτη Επιθεώρηση
Τα παπα...τσουνάμια Επιθεώρηση
Τα θέλει ο Κολοτράβας μας Επιθεώρηση
Παπουτσωμένη Ντόρα Επιθεώρηση
Οι πράσινες, οι κόκκινες, οι θαλασσιές οι τσούχτρες Επιθεώρηση
Κότες Επιθεώρηση
1998-1999 Πινόκιο Επιθεώρηση
1998 Έλληνες είστε και φαίνεστε Επιθεώρηση
1996 Εμπρός προς τα πίσω Επιθεώρηση
1995 Καυκαλήθρες και Τσιτσιραύλα Επιθεώρηση
1994 Βάτραχοι Αρχαία κωμωδία
1993 Αγαπάς τη Γελάδα, απόδειξη Επιθεώρηση
1987 Καμπαρέ Ελλάς Επιθεώρηση

Ευαγγελία Σαμιωτάκη

Η Ευαγγελία Σαμιωτάκη υπήρξε σύζυγος του αξέχαστου «κακού» του ελληνικού κινηματογράφου Σπύρου Καλογήρου.
Γεννήθηκε το 1934 και ήταν απόφοιτη του Εθνικού Θεάτρου.

Στα 18 της παντρεύτηκε τον ηθοποιό Σπύρο Καλογήρου με τον οποίο απέκτησαν ένα γιο, τον Κωνσταντίνο. Το ζευγάρι έμεινε μαζί για περισσότερα από 50 χρόνια.

Σε συνεντεύξεις τους και οι δυο ηθοποιοί δήλωναν αιώνια ερωτευμένοι.
Το αξέχαστο ζευγάρι έχει αφήσει πίσω του τεράστια καλλιτεχνική κληρονομιά, με πρωταγωνιστικούς ρόλους στον ελληνικό κινηματογράφο, το θέατρο και την τηλεόραση.

Η Ευαγγελία Σαμιωτάκη ηταν απόφοιτη του Εθνικού Θεάτρου και είχε παίξει σε πολλές ελληνικές ταινίες και σε θεατρικές παραστάσεις, συχνά με τον σύζυγό της με τον οποίον συνεργάστηκαν κυρίως μετά τη δεκαετία του 1980, όταν έκαναν τον δικό τους θίασο, ανεβάζοντας παραστάσεις και πραγματοποιώντας περιοδείες.

Μερικές από τις ταινίες που έπαιξε ήταν «Η νεράιδα και το παλικάρι» (1969), «Η παριζιάνα, (1969), «Δικτάτωρ Καλεί Θανάση» (1973), «Γυναικοκρατία» (1973), «Ο άνθρωπος που έτρεχε πολύ» (1973), «Καθένας με την τρέλα του...» (1980) κ.ά.

Η Ευαγγελία Σαμιωτάκη έφυγε από τη ζωή της 11.3.2017

Νίκος Κούνδουρος

Ο Νίκος Κούνδουρος γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά οι γονείς του, από ατελείωτες γενιές Κρητικοί, δεν ανέχονταν να πολιτογραφηθεί σαν Αθηναίος. Τον μετέφεραν στην Κρήτη, τυλιγμένο σε μία πάνα, ώστε να γραφτεί στα δημοτολόγια του Αγίου Νικολάου της Κρήτης στις 15 Δεκεμβρίου του 1926. Είναι γιος του δικηγόρου και πολιτικού Ιωσήφ Κούνδουρου.

Σπούδασε ζωγραφική και γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας από την οποία και αποφοίτησε το 1948. Κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε ενταχθεί στις τάξεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, και μετά τον πόλεμο εξορίστηκε στη Μακρονήσο, λόγω των αριστερών φρονημάτων του.

Στα 28 του χρόνια αποφάσισε να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως σκηνοθέτης με τη Μαγική Πόλη (1954), όπου συνδύασε τις επιρροές του από το νεορεαλισμό με την εικαστική του ματιά. Με το σύνθετο και πρωτοποριακό έργο «Ο Δράκος» (1956), ο Νίκος Κούνδουρος καθιερώνεται.

Ακολούθησαν «Οι παράνομοι» (1958), «Το ποτάμι» (1959), «Μικρές Αφροδίτες» (1963), «Το πρόσωπο της Μέδουσας» (1967), «Τα τραγούδια της φωτιάς» (1974), «1922» (1978) κ.ά.

Aντιπροσώπευσε τον ελληνικό κινηματογράφο πολλές φορές στο εξωτερικό όπως στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας το 1953 και 1956, στο Φεστιβάλ Βερολίνου το 1958, 1963 και 1967. Έχει επίσης τιμηθεί με το Πρώτο Βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και Βερολίνου το 1963 για την ταινία «Μικρές Αφροδίτες» καθώς και για την ταινία του «Το ποτάμι» στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1959.

Ειδικότερα για την ταινία «Μικρές Αφροδίτες» τιμήθηκε και με το Βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου. Η δε ταινία του «Ο Δράκος» χαρακτηρίστηκε ως η καλύτερη ελληνική ταινία στη δεκαετία του 1950-1960. Τόσο η ελληνική όσο και η γαλλική και αγγλική τηλεόραση έχουν προβάλει κατ' επανάληψη ταινίες του Κούνδουρου. 

Έφυγε από την ζωή, σε ηλικία 90 ετών της 22/2/2017

Θέμης Μάνεσης

Ο ηθοποιός Θέμης Μάνεσης είχε ξεχωρίσει μέσα από τους ρόλους του σε κινηματογραφικές ταινίες αλλά και τηλεοπτικές σειρές όπως «Oι Αυθαίρετοι» αλλά και «Δύο Ξένοι».

Το 2014 τον είδαμε σε ρόλο guest στο δημοφιλές σήριαλ του Alpha «Μην αρχίζεις τη Μουρμούρα».

Τον τελευταίο καιρό είχε επιλέξει να μείνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας

Ο ηθοποιός έχει αποκτήσει από το γάμο του ένα γιο.

Ο Θέμης Μάνεσης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 72 ετών της 22/2/2017 Ο γνωστός ηθοποιός νοσηλευόταν με καρδιολογικά προβλήματα σε κλινική της Αθήνας.

Βασίλης Τσάγκλος

Γεννήθηκε στην Πύλο της Μεσσηνίας στις 20 Ιουνίου 1939.
O Βασίλης Τσάγκλος ήταν η «ψυχή» του Δημοτικού Θέατρου Μαραθώνα,
καθώς μετά από δική του προτροπή, ξεκίνησε το θέατρο τις
δραστηριότητες του, το 1989.

Ο Βασίλης Τσάγκλος ήταν εκείνος που δημιούργησε τον πρώτο
πυρήνα του Δημοτικού Θεάτρου Μαραθώνα. Δίδαξε, σκηνοθέτησε
μέχρι το τέλος, στήριξε σε κάθε θεατρική απόπειρα της ομάδας.

Στην μακρόχρονη πορεία του συμμετείχε σε σημαντικές
θεατρικές παραστάσεις, τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικές ταινίες. Οι

Νεότεροι τον θυμούνται από την τελευταία του τηλεοπτική εμφάνιση στην επιτυχημένη
τηλεοπτική σειρά του Mega, «Στο παρά πέντε».

Ο  Ηθοποιός Βασίλης Τσάγκλος Έφυγε από τη ζωή Σε ηλικία 77 ετών
της 16/2/2017

Φιλμογραφία
Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο (1970) [συνεργάτης Γκεστάπο]
Η Ανταρσία των Δέκα (1970)
Ο Αστραπόγιαννος (1970) [άνθρωπος κοτζαμπάσηδων]
Εσχάτη προδοσία (1971)
Ο Αρχιψεύταρος (1971)
Ο Εχθρός του Λαού (1972)
Οι Απάνθρωποι (1972)
Μέρες του ’36 (1972) [δεσμοφύλακας]
Ο Θίασος (1975)
Οι Κυνηγοί – The Hunters (1977) [ενωμοτάρχης]
1922 (1978)
Άγγελος (1982) [(πατέρας)]
Άρπα-Colla (1982) [παπα-Γρηγόρης]
Και ο πρώτος ματάκιας (1982) [στρατηγός]
Ρεπό (1982) [στο ταχυδρομείο]
Η Κάθοδος των Εννέα (1983)
Ο Ανθρωπος που το`παιζε πολύ (1983) [Κυριάκος Σβέρκος]
Εδώ Είναι Βαλκάνια (1984)
Ταξίδι στα Κύθηρα (1984)
Ayna – Ο Καθρέφτης (1984) [μάντης]
Εν πλω (1985) [υπεύθυνος γραφείου]
Η κάθοδος των εννιά (1985) [Σαράντος]
Πήρες πτυχίο; (1985) [Αλέκος Ντόβης]
Ο Αδέξιος Εραστής (1985)
Made in Greece (1988)
Και δειλός και τολμηρός (1989) [Νικόλας Δρούγκος]
Με τον Ορφέα τον Αύγουστο (1995) [Διονύσης Δήμας]
Το Φτερό της Μύγας (1995)
Μπίζνες στα Βαλκάνια (1996) [παπά-Βασίλης]
Mirupafshim [Μιρουπάφσιμ] (1997) [θείος Χρήστου]
Τα Ρόδινα Ακρογιάλια (1998)
Το Παιχνίδι της Σκιάς (2001)
Uranya (2006) [(παππούς)]
Ο γιος του φύλακα (2006) [Κώστας]
Καντίνα (2009) [παππούς]

Τηλεόραση

Παράξενος ταξιδιώτης 1972

Βεντέτα 1986
Οι φωτογράφοι 1998
Το παιχνίδια της σκιάς 2001
Μυστικά και λάθη 2003
Αν θυμηθείς το όνειρο μου 2003
7 θανάσιμες πεθερές 2004
Στο παρά πέντε 2005

Λουκιανός Κηλαηδόνης

Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κυψέλη. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο (Θεσσαλονίκη), καθώς και στο Μετσόβειο Πολυτεχνείο (Αθήνα), χωρίς ποτέ να ασκήσει το επάγγελμα του αρχιτέκτονα, αφού από πολύ νωρίς φαινόταν ότι θα τον κέρδιζε ολοκληρωτικά η μουσική.

Στις αρχές της δεκαετίας του '70 γράφει τη μουσική για τη θεατρική παράσταση του έργου της Κωστούλας Μητροπούλου «Η Πόλη μας». Τα τραγούδια στον ομότιτλο δίσκο που κυκλοφόρησε ερμηνεύουν η Βίκυ Μοσχολιού και ο Μανώλης Μητσιάς.

Ακολουθεί ο δίσκος «Κόκκινη Κλωστή» σε στίχους Νίκου Γκάτσου με την Δήμητρα Γαλάνη και τον Μανώλη Μητσιά. Το 1973 κυκλοφορούν σε κόκκινο βινύλιο τα «Μικρoαστικά» σε στίχους Γιάννη Νεγρεπόντη, όπου για πρώτη φορά ο Λουκιανός Κηλαηδόνης ερμηνεύει δικές του συνθέσεις. Αυτή η δουλειά είναι σταθμός στην καλλιτεχνική πορεία του Λουκιανού, αλλά και στα μουσικά μας πράγματα, γιατί τα «Μικροαστικά» πριν εκδοθούν σε δίσκο κυκλοφορούν παράνομα στη διάρκεια της δικτατορίας και γίνονται σημείο αναφοράς για μια ολόκληρη γενιά. Επόμενη δισκογραφική δουλειά του είναι τα «Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας» πάλι σε στίχους Γιάννη Νεγρεπόντη.

Το 1976 ο Λουκιανός γράφει την «Media Luz» τον μοναδικό του δίσκο με ορχηστρική μουσική, που είναι το soundtrack μιας υποθετικής ταινίας «Film Noir».

Από το 1978 και μέχρι το 1991 κυκλοφορούν πέντε απόλυτα προσωπικοί του δίσκοι : «Είμαι ένας φτωχός και μόνος καουμπόυ», «Ψυχραιμία Παιδιά», «Χαμηλή πτήση», «Τραγούδια για κακά παιδιά», «Γιατί θα γίνω μαραγκός» και ένας δίσκος με τραγούδια της δεκαετίας του ’50 με τίτλο «Fifties και ξερό ψωμί». 

Το 1993 κυκλοφορεί το διπλό του άλμπουμ με τίτλο «Αχ! Πατρίδα μου γλυκειά» που είναι μια καταγραφή της μουσικής πορείας της Ελλάδας τα τελευταία 50 χρόνια. Στην δουλειά αυτή παρουσιάζονται δισκογραφικά για πρώτη φορά κατηγορίες τραγουδιών που ανήκουν στο χώρο της προφορικής παράδοσης. Όπως σχολικά, τραγούδια της γειτονιάς, του δρόμου, της κατασκήνωσης, του κατηχητικού, προσκοπικά και ακόμη επτανησιακά, καντάδες, ελαφρά και ρεμπέτικα.

Παράλληλα γράφει θεατρική και κινηματογραφική μουσική. Για δέκα συνεχή χρόνια γράφει αποκλειστικά τη μουσική για το «Ελεύθερο Θέατρο» – «Ελεύθερη Σκηνή» (Μουσική από τις παραστάσεις αυτές κυκλοφορεί και σε διπλό άλμπουμ με τίτλο «Πάμε μαέστρο») και είναι βασικός συνθέτης των παραστάσεων του «Θεσσαλικού Θεάτρου» της πρώτης περιόδου.

Συνεργάζεται επίσης με το Εθνικό Θέατρο, με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, με το Λαϊκό Θέατρο του Λ. Τριβιζά, καθώς και με την παιδική σκηνή της Ξένιας Καλογεροπούλου.

Γράφει μουσική για τις ταινίες «Οι κυνηγοί» και «Ο θίασος» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, «Ελευθέριος Βενιζέλος» του Παντελή Βούλγαρη και «Οι Αθηναίοι» του Βασίλη Αλεξάκη, καθώς και μουσική για πολλές τηλεοπτικές εκπομπές.

Παράλληλα, όλα αυτά τα χρόνια ο Λουκιανός κάνει πάρα πολλές ζωντανές εμφανίσεις σε ολόκληρη την Ελλάδα και στην Κύπρο. Γνωστότερη από αυτές είναι το περίφημο «Πάρτυ στη Βουλιαγμένη», που έγινε το 1983 και που συγκέντρωσε περίπου 70.000 κόσμο. Το «Πάρτυ στη Βουλιαγμένη» θεωρήθηκε το ελληνικό Woodstock και ο Λουκιανός με αυτήν την εκδήλωση ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης που έβγαλε τις συναυλίες από τα γήπεδα και τα θέατρα σε φυσικούς χώρους. 

Επίσης τα τελευταία χρόνια πλουτίζει τις συναυλίες του με πολλά θεατρικά και εικαστικά στοιχεία κάνοντάς τες περισσότερο μουσικές θεατρικές παραστάσεις, με αποκορύφωμα την παράσταση του «Αχ! Πατρίδα μου γλυκειά» στο Θέατρο Λυκαβητού το καλοκαίρι του 1993, που ονομάστηκε το πρώτο ελληνικό λαϊκό μιούζικαλ και στη συνέχεια παρουσιάστηκε στην Κύπρο, τη Ρόδο και την Νέα Υόρκη με πολύ μεγάλη επιτυχία.

Ακόμα σημαντικές του εμφανίσεις στο Λυκαβητό ήταν η «Σκοτεινή πλευρά» και το «Cocktail Party».

Άλλη θεατρική του δουλειά ήταν η παράσταση «Τα καλύτερά μας χρόνια» σε κείμενο Βαγγέλη  Γκούφα.

Επόμενες δισκογραφικές του δουλειές το «Νέα Κυψέλη – Νέα Ορλεάνη» που προήλθε από την συνεργασία του με το περίφημο συγκρότημα της Νέας Ορλεάνης Preservation Hall Jazz Band και «Τα φανταρίστικα», πάνω σε στίχους ανώνυμων φαντάρων.

Το 1999 δημιουργεί μαζί με τη σύζυγό του Άννα Βαγενά τον δικό τους χώρο θεάματος το «Μεταξουργείο».

Το καλοκαίρι του 2006 συνεργάστηκε με την Κρατική Ορχήστρα Ελληνικής Μουσικής (ΚΟΕΜ) πραγματοποιώντας συναυλίες στην Ελλάδα, το εξωτερικό καθώς και στο Ηρώδειο από όπου προέκυψε ένα διπλό cd με τίτλο «Μ' αγιόκλημα και γιασεμιά». Οι συναυλίες συνεχίστηκαν και το καλοκαίρι του 2007.

Ηταν παντρεμένος με την Άννα Βαγενά, με την οποία απέκτησε δύο κόρες.


Πέθανε σε ηλικία 73 ετών της 7/2/2017 μετά από πολυήμερη μάχη σε ιδιωτικό νοσοκομείο
όπου είχε εισαχθεί με προχωρημένο στάδιο καρδιακής ανεπάρκειας.

Κέλλυ Σακκάκου

Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στη Νέα Σμύρνη. Εκεί ήταν και το πατρικό της. Πέρασε όμορφα παιδικά χρόνια ως μοναχοπαίδι. Ήταν αριστούχος στην «Ευαγγελική Σχολή» της Νέας Σμύρνης και ήθελε να περάσει στη Φιλοσοφική με σκοπό να γίνει φιλόλογος. Την τελευταία όμως στιγμή άλλαξαν τα σχέδιά της με μία παράσταση, όπου παρουσίασαν την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή και εκείνη πήρε τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Η ερμηνεία τής άρεσε πάρα πολύ που οι καθηγητές της τής πρότειναν να γίνει ηθοποιός. Ήταν εκείνη μάλιστα η παρότρυνση που την έκανε να πάει στη σχολή «Κατσέλη», η οποία έβγαλε πολλούς και σημαντικούς ηθοποιούς. Αποφοίτησε σκοπεύοντας να γίνει ηθοποιός, όμως, τελικά, τα σχέδιά της άλλαξαν.

Η Κέλλυ Σακάκου δήλωσε συμμετοχή σε έναν διαγωνισμό για τηλεπαρουσιάστριες στην ΕΡΤ. Την πίεσε λίγο και η μητέρα της στο να κάνει αίτηση. Είχε κάνει τότε και μια φίλη της αίτηση.

Έτσι, ένα βράδυ πήγε στον οδό Ρηγίλλης, στο κτήριο της ΕΡΤ. Μπαίνοντας, συνάντησε έναν κύριο, ο οποίος την ρώτησε το λόγο της επίσκεψής της κι εκείνη του εξήγησε όμως άκουσε λίγα δευτερόλεπτα αργότερα ότι η προθεσμία υποβολής των αιτήσεων είχε λήξει την προηγούμενη ημέρα.

Τον παρακάλεσε όμως να την αφήσει να κάνει αίτηση κι εκείνος δέχτηκε, λέγοντάς της ότι θα βάλει χθεσινή ημερομηνία και έτσι ήταν η τελευταία που έδωσε την αίτηση.

Από τις περίπου οκτακόσιες κοπέλες, επελέγησαν οι πέντε.

Ήταν μία από αυτές και έτσι κάπως άρχισε η πολυετής καριέρα της.

Η παρουσιάστρια το τελευταίο διάστημα αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας και βρισκόταν καθηλωμένη στο κρεβάτι, μετά από επέμβαση στο ισχίο της.

Πέθανε την Κυριακή 8/1/2017