Γιώτα Νέγκα


Η Γιώτα Νέγκα γεννήθηκε στην Αθήνα στις 31 Αυγούστου και μεγάλωσε στο Αιγάλεω και στον Κορυδαλλό, με καταγωγή των γονέων της από την Πάτρα και την Τρίπολη.

Ο πατέρας της έπαιζε ερασιτεχνικά μπουζούκι και η μητέρα της τραγουδούσε, δημοτικά κυρίως. Από τα οκτώ της χρόνια η κλίση της στη μουσική και στο τραγούδι ήταν εμφανής στον οικογενειακό και φιλικό της περίγυρο. «Δεν σκέφτηκα ποτέ στη ζωή μου να γίνω τίποτα άλλο από τραγουδίστρια.

Κανείς δεν έδειξε να εκπλήσσεται. Έμοιαζε να είναι η φυσική μου κατάληξη. Θυμάμαι μικρή γρατζουνούσα ένα μπουζούκι που είχαμε σπίτι και ονειρευόμουν ότι με ακούω στο ραδιόφωνο».


Άκουσε μετά μανίας Καζαντζίδη, Μπιθικώτση, Νταλάρα, Αλεξίου, αλλά και Dire Straits, ανήκει δηλαδή –παράλληλα με τα άλλα– και στη ροκ γενιά αυτής της εποχής. Στα χρόνια του Λυκείου άρχισε να τραγουδάει σε χώρους που ήταν κάτι ανάμεσα στις παλιές μπουάτ και στις σημερινές μουσικές σκηνές. Το τραγούδι λοιπόν το υπηρετεί από τότε που ήταν μαθήτρια στο Λύκειο. «Δεν έχω κάνει άλλη δουλειά στη ζωή μου, αλλά άργησα να πω ότι το επάγγελμα που θα ακολουθήσω θα είναι τραγουδίστρια, έτσι απλά ήρθε από μόνο του, αβίαστα».

Ώσπου το 1992 δημιουργεί με μερικούς φίλους το «Έμμετρο» στο Μοσχάτο, μία μικρή μουσική σκηνή στην οποία δραστηριοποιείται η ίδια καλλιτεχνικά ως το 1996, τραγουδώντας από ροκ μπαλάντες μέχρι παραδοσιακά και από Χατζιδάκι μέχρι ρεμπέτικα, ένα σχολείο πειραματισμού. Τραγούδησε κάποιες σεζόν και στη Χίο, ένα αγαπημένο μέρος, όπου έκανε πολλούς φίλους και που τη θεωρεί ένα υποψήφιο μέρος για απόσυρση στο βάθος του χρόνου.

Τα μικρά μαγαζάκια στις γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά έδωσαν τη θέση τους στα ρεμπετάδικα. Έτσι λοιπόν από το 1996 μέχρι το 2001 κάνει τον κύκλο της στα ρεμπετάδικα: Παλιά Μαρκίζα, Αστροφεγγιά, Δέκα Εντολές. Δίπλα σε δύο μεγάλους δάσκαλους που της έμαθαν πολλά. Αναφέρει τους Αντώνη Ρεπάνη και Σπύρο Λιόση. Επίσης συνεργάζεται και με άλλους σημαντικούς –για το χώρο– ανθρώπους όπως τον Νίκο Δημητράτο, την Μαρία Σουλτάτου, τον Νίκο Σαραγούδα κ.ά.

Η μια δουλειά μετά την άλλη, την έκαναν να νιώσει επαγγελματίας και αισθάνθηκε την ανάγκη να παρακολουθήσει μαθήματα τραγουδιού. Μαθήματα που συνεχίζει, στο Εθνικό Ωδείο με δασκάλα την κυρία Διαμαντοπούλου. «Δάσκαλος» και «δασκάλα», λέξεις που χρησιμοποιεί συχνά, αλλά πολύ προσεκτικά, η Γιώτα Νέγκα. Την Έλλη Πασπαλά χαρακτηρίζει φίλη και μιλά ζεστά και με αγάπη για την πρώτη τους συνεργασία στις Γραμμές. «Εμαθα τόσα πράγματα, ένιωσα άλλα τόσα και νομίζω ότι τα λόγια δεν φτάνουν για να εκφράσω την εκτίμησή μου για την Έλλη».

Σιγά σιγά λοιπόν εδραιώθηκε μέσα της η πεποίθηση να ανοιχτεί και προς την κατεύθυνση της δισκογραφίας. Ωστόσο ως ιδιαίτερα προσγειωμένο άτομο, δεν θεωρεί κατάκτηση τη δισκογραφία. «Και χωρίς δίσκο τραγουδίστρια θα ήμουν. Άλλωστε, ποτέ μέχρι τώρα δεν είχα προσεγγίσει καμία εταιρεία» λέει με πείσμα. Αντιλαμβάνεται, όμως, ότι η πρώτη της δισκογραφική απόπειρα κυκλοφόρησε σε μια πολύ δύσκολη στιγμή για το ελληνικό τραγούδι. «Είναι, όντως. Όμως εγώ θα δώσω ανεξάρτητα τη μάχη μου. Θα ήθελα πολύ να νιώσω πως υπάρχει λίγο περισσότερος χώρος για όσους παρουσιάζουν κάτι υπεύθυνα κι από καρδιάς».

Η αναζήτηση για νέες φωνές από τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο και την Ευανθία Ρεμπούτσικα έφερε τη Γιώτα κοντά τους, αλλά και στη δισκογραφία. Συμμετέχει στις παραστάσεις τους στην Αθήνα και σε συναυλίες σε όλη την Ελλάδα μαζί και με την Έλλη Πασπαλά. Την επέλεξαν ανάμεσα σε αρκετούς για να προσπαθήσουν όλοι μαζί δισκογραφικά. Έτσι, με αφορμή μια ακρόαση στο Αερικό, γνωρίστηκε το 2001 με τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο και μέσα από πολλές δοκιμές, πρόβες, κτλ., βρέθηκε να ηχογραφεί τραγούδια του. Αισθάνεται ευγνωμοσύνη για τον Καλαντζόπουλο που της χάρισε τα τραγούδια του, με την έννοια ότι της έδωσε πρόσβαση στην σκέψη του, ενώ παράλληλα της έμαθε την αιτία που γράφονται τα τραγούδια. Επίσης, της πρόσφερε κάποια χαλαρότητα και την έκανε να νιώσει πως την εμπιστεύεται, πράγμα ιδιαίτερα σημαντικό για μια πρωτοεμφανιζόμενη στη δισκογραφία τραγουδίστρια.

Το 2003 κυκλοφορεί από τη νεοσύστατη δισκογραφική εταιρεία «Cantini» του Καλαντζόπουλου και της Ρεμπούτσικα το cd single με τίτλο «ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ» που περιέχει το ομότιτλο τραγούδι σε στίχους και μουσική Παναγιώτη Καλαντζόπουλου, ένα δισκογραφικό ντεμπούτο που προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση.

Η ίδια η ερμηνεύτρια περιγράφει την ευτυχή αυτή συγκυρία ως εξής: «– Το 2001, την Τσικνοπέμπτη, στην ακρόαση στο "Αερικό", ήταν η κατάλληλη στιγμή; Πείτε μου λίγο την ιστορία, πως το αποφασίσατε να πάτε, διότι το αποτέλεσμα είναι γνωστό... (σ.σ. τη διάλεξαν οι Ρεμπούτσικα, Καλαντζόπουλος και άρχισε η δισκογραφική της πορεία) – Σαφώς κάποιος που αποφασίζει να ασχοληθεί με το τραγούδι, ψάχνει την ευκαιρία να κάνει όλα αυτά που ονειρεύεται, πραγματικότητα.

Καθώς έχει μπει το τραγούδι στη ζωή μου και έχοντας δουλέψει αρκετά χρόνια στο "Έμμετρο", έχει αρχίσει να φουντώνει η ανάγκη μέσα μου να γνωρίσω καινούρια πράγματα. Στο "Έμμετρο" είχα την πολυτέλεια να πω από ροκ μπαλάντες μέχρι δημοτικά, όμως σε άλλα μαγαζιά δε μπορούσε να συμβεί το ίδιο. Στα ρεμπετάδικα λοιπόν έμαθα πάρα πολλά, όμως μετά από 2-3 χρόνια που άρχισα να γνωρίζω το αντικείμενο, άρχισα να καταλαβαίνω που στέκομαι και ότι ένα κομμάτι μου μόνο πατάει στο ρεμπέτικο, εγώ είμαι λαϊκή τραγουδίστρια. Έτσι ένιωσα την ανάγκη να κάνω κάτι άλλο. Στην αρχή δεν έβλεπα πολύ φως, όμως ήμουν ευχαριστημένη με την πορεία μου και δεν παραπονιόμουν.

Κάποια στιγμή χτυπάει το τηλέφωνο, δυο μέρες πριν την Τσικνοπέμπτη του 2001, και με ενημερώνουν από το Εθνικό Ωδείο, όπου φοιτώ, ότι γίνεται μια ακρόαση και έχουν έρθει σε επαφή με τη δασκάλα μου την κυρία Διαμαντοπούλου για να προτείνει άτομα που θα ενδιαφέρονταν να λάβουν μέρος. Τους ευχαριστώ, αλλά μέσα μου δεν ήμουν σίγουρη, εάν θα πήγαινα. Το ήθελα μεν, αλλά ήμουν αναποφάσιστη. Και σε εκείνο το σημείο, χτυπάει ξανά το τηλέφωνο και είναι ο οργανωτής, ο οποίος ήθελε να ρωτήσει κάποια πράγματα σχετικά με τα πρακτικά της συμμετοχής μου.

Εκεί κατάλαβα ότι ήταν σοβαρό και αποφάσισα να πάω. Πήγα τελευταία, ήμουν κουρασμένη, διότι δούλευα εκείνες τις μέρες, αλλά το γεγονός ότι το πρώτο άτομο που συνάντησα ήταν ο Γιάννης ο Φιλιππουπολίτης, συνεργάτης των παιδιών (σ.σ. Ρεμπούτσικα και Καλαντζόπουλος) αλλά και δικός μου με χαλάρωσε. Λέω το "Αυτή νύχτα μένει" του Σταμάτη Κραουνάκη, κάνω να κατέβω και μια φωνή μου λέει "Θα μας πείτε άλλο ένα;". Είπα άλλα δύο και μετά από καμιά 20αριά μέρες πήρε τηλέφωνο ο Παναγιώτης και μου πρότεινε να δοκιμάσουμε το "Με τα μάτια κλειστά"».
Αμέσως μετά εμφανίζεται δίπλα στον Γεράσιμο Ανδρεάτο σε παραστάσεις στη μουσική σκηνή «Zoom» στην Πλάκα, ενώ την άνοιξη του 2004 ξεκινάει την πολύ επιτυχημένη συνεργασία της με την ορχήστρα Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας Μαγνησίας.

Το 2004 κυκλοφορεί από την εταιρεία «Cantini» τον πρώτο προσωπικό της δίσκο με τραγούδια του Βαγγέλη Κορακάκη και τίτλο «ΤΟ ΒΕΛΟΣ». Από τους «Άρχοντες» του ΄88 μέχρι και σήμερα, με «Το βέλος» ο Βαγγέλης Κορακάκης κρατά εκείνα τα χαρακτηριστικά ως τραγουδοποιός που χαρακτήριζαν τους παλαιούς τραγουδοποιούς των λαϊκών τραγουδιών, λιτή και καθαρή ενορχήστρωση, στιχουργική ζωντανή και άμεση. Στην προκειμένη περίπτωση συνδυασμένη με μία εξαιρετική λαϊκή φωνή, αυτή της Γιώτας Νέγκα, η οποία κατά πως φαίνεται έχει μεγάλο δρόμο να διανύσει στο λαϊκό μας τραγούδι.

Όλη αυτή η χημεία και σύνθεση δημιουργούν έναν από τους πιο ενδιαφέροντες σύγχρονους λαϊκούς δίσκους. Τα δέκα αυτά καθαρόαιμα λαϊκά τραγούδια θα ικανοποιήσουν τους φίλους του είδους, ενώ με τα τραγούδια αυτά πιστοποιείται άλλη μία φορά η αξία του Κορακάκη στον εν λόγω χώρο, ενώ η Γιώτα Νέγκα επιβεβαιώνει όλες μας τις ελπίδες για μια από τις σπουδαιότερες σύγχρονες λαϊκές φωνές.

Ο χειμώνας του 2004 τη βρίσκει μαζί με την Εστουδιαντίνα στη σκηνή της «Ακτής Πειραιώς» και στο Fix Community της Θεσσαλονίκης στο πρόγραμμα «Της Ελενίτσας...» με την Ελένη Τσαλιγοπούλου, αλλά και τους Δημήτρη Ζερβουδάκη και Παναγιώτη Λάλεζα. Όσον αφορά στο δισκογραφικό χώρο, συμμετέχει κάνοντας δεύτερη φωνή στον δίσκο του Βαγγέλη Κορακάκη με τον Γεράσιμο Ανδρεάτο «Απ' την αγάπη γυρίζω μόνος», καθώς και στον δίσκο του Οδυσσέα Τσάκαλου «Φυλακή με ορθάνοιχτη πόρτα» ερμηνεύοντας το τραγούδι «Τι να του συμβαίνει».

Εχει βαθιά, λαϊκή φωνή και το καμαρώνει: «Είναι τόσο παρεξηγημένος ο όρος "λαϊκό τραγούδι" πια. Εγώ είμαι λαϊκή τραγουδίστρια, αλλά με την παλιά έννοια» λέει γελώντας. «Προτεραιότητά μου είναι να λέω καλά τραγούδια. Αν αυτά έχουν λαϊκές αποχρώσεις, ακόμα καλύτερα». Όλοι λοιπόν της λένε πως είναι λαϊκή τραγουδίστρια. Αλλά και η ίδια πιστεύει πως –ό,τι και να πει θα έχει λαϊκές αποχρώσεις με την έννοια πως, όταν προσεγγίζει ένα τραγούδι, το κάνει με λαϊκό τρόπο, που –πέρα από την τεχνοτροπία– έχει να κάνει με πολλές παραμέτρους, ακόμη και με την άρθρωση. Είναι, πιστεύει, μια σύνθετη διαδικασία που όμως δεν εξαντλείται αποκλειστικά στο είδος τραγουδιού που συνηθίσαμε να λέμε λαϊκό.

Το 2005 την βρίσκει να συμμετέχει στον δίσκο του Μανώλη Γαλιάτσου «Του Μάγου τα παιχνίδια» ερμηνεύοντας «Το αόρατο αστέρι», στον δίσκο της Ελένης Τσαλιγοπούλου «Αγαπημένο μου ημερολόγιο» κάνοντας φωνητικά, καθώς και σε μία συλλογή του περιοδικού «Δίφωνο» (τχ.116) με παραδοσιακά τραγούδια.

Η συνεργασία της Γιώτας Νέγκα με το ζεύγος Ρεμπούτσικα-Καλαντζόπουλος συνεχίζεται πέρα από τη δισκογραφία και επί σκηνής. Ήδη από το 2002 έχουν αρχίσει οι κοινές εμφανίσεις της τετράδας Καλαντζόπουλος - Ρεμπούτσικα - Πασπαλά - Νέγκα και με το πέρασμα του χρόνου, η παρέα αυτή δένεται ολοένα και περισσότερο, φέρνοντας το θαυμαστό αποτέλεσμα ενός «τσίρκου κάλπικου»…

Έτσι, λοιπόν, την περίοδο 2005-2006, οργανώνεται η παράσταση «Τσίρκο κάλπικο» η οποία αποτελείται από έναν πολύχρωμο θίασο καλλιτεχνών και περιοδεύει ανά την Ελλάδα. Δύο δημιουργοί (Ρεμπούτσικα, Καλαντζόπουλος), ένας τροβαδούρος (Λουδοβίκος των Ανωγείων), δύο τραγουδίστριες (Γιώτα Νέγκα, Έλλη Πασπαλά), ένας μεσόγειος ακορντεονίστας που τραγουδά (Κωστής Μαραβέγιας), εφτά πολυεθνικού ύφους μουσικοί και η Χάλκινη Ορχήστρα του Δρόμου, παιζοτραγουδούν, αφηγούνται, ζωγραφίζουν, στολίζονται, παρελαύνουν…

Νιώθει ευγνωμοσύνη γι' αυτούς τους ξεχωριστούς ανθρώπους που βρέθηκαν στο δρόμο της, καθώς της δίνουν: «Μια καινούρια ματιά στην αισθητική των πραγμάτων, δρουν και οι τέσσερις καταλυτικά στην πρωταρχική μου αισθητική. Είναι τέσσερις άνθρωποι που έχουν ζήσει διαφορετικές ζωές απ' ό,τι έχω ζήσει εγώ, ο Λουδοβίκος στα Ανώγεια που είναι πάρα πολύ σημαντικό, η Ευανθία και ο Παναγιώτης έχουν ζήσει στην Ευρώπη, έχουν ακούσει μουσικές, έχουν μια αισθητική επίσης χρωματισμένη με πάρα πολύ ενδιαφέρον, η Έλλη στην Αμερική…

 Όλα αυτά για μένα προσθέτουν απίστευτα χρώματα στην παλέτα της αισθητικής μου. Επίσης η εμπειρία τους στο χώρο όσον αφορά τη δισκογραφία είναι εξαιρετικά πολύτιμη για μένα».

Έλλη Πασπαλά


Η Έλλη Πασπαλά γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη. Φοίτησε στο Manhattan School of Music, ενώ παρακολούθησε μαθήματα τραγουδιού με την σοπράνο Τζούντιθ Ράσκιν και υποκριτικής με τον ηθοποιό Γουίλιαμ Χίκεϊ. Στη συνέχεια πήρε μέρος σε συναυλίες στις ΗΠΑ και τον Καναδά, καθώς και σε παραστάσεις όπερας.
Μουσικόραμα - Πασπαλά ΈλληΣτην Αθήνα ήρθε το 1982 και καθιερώθηκε από τη συνεργασία της με το Μάνο Χατζιδάκι μέχρι το 1988. Πρωταγωνίστησε στο θεατρικό έργο του Γρηγόρη Βαλτινού για τη ζωή του Άντον Τσέχωφ. Η προσωπική της δισκογραφική πορεία ξεκίνησε το 1988 με το δίσκο "Στη λάμψη του φεγγαριού", ενώ το 1990 κυκλοφορεί το "Νησί των Λωτοφάγων", δίσκος ο οποίος τον επόμενο χρόνο ηχογραφήθηκε στο Λονδίνο με αγγλικούς στίχους του Laurence Roman με τον τίτλο "Living a lie".

To 1993, η Έλλη Πασπαλά τραγουδάει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στο αφιέρωμα με τίτλο "Το Ελληνικό Τραγούδι στο Μέγαρο Μουσικής". Το 1994, συνεργάζεται για πρώτη φορά με το Σταμάτη Κραουνάκη με αφορμή το δίσκο "Μουσική Εικόνα-Γόβα Στιλέτο", ενώ την ίδια χρονιά έδωσε συναυλίες στην Ολλανδία για το Φεστιβάλ Σύγχρονου Ελληνικού Τραγουδιού και το 1995 στα πλαίσια του εορτασμού των Ολυμπιακών Αγώνων συμμετείχε σε μια σειρά καλλιτεχνικών εκδηλώσεων στην Ατλάντα των ΗΠΑ.

Το χειμώνα του 1995-96, εμφανίζεται στο "Χάραμα", ενώ στο δίσκο με τίτλο "Για τη συνήθεια του έρωτα" συνεργάζεται με τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο.

Στις "Μουσικές του Κόσμου" συνεργάζεται με τη Μαρία Φαραντούρη και τη Σαβίνα Γιαννάτου.

Ακολουθούν οι δίσκοι "Trio" (2001), από τη συνεργασία της σε εμφανίσεις με τον Ντέιβιντ Λιντς και το Σταύρο Λάντσια, "Σε ποιο θεό να πιστέψω" (2002) και "Ο χορός των Άστρων" (2007). Παράλληλα, η Έλλη Πασπαλά συνεργάζεται και σε ζωντανές εμφανίσεις με την Ευανθία Ρεμπούτσικα και τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο και την Ορχήστρα του Δρόμου.

Προσωπική ζωή
Γενικότερα, η Έλλη Πασπαλά είναι χαμηλών τόνων και δεν απασχολεί τη δημοσιότητα με την προσωπική της ζωή. Το 1998 παντρεύτηκε το μουσικό David Lynch, συνεργάτη της για μεγάλο χρονικό διάστημα, και το 1999 απέκτησαν το γιο τους, Θωμά.

Έχει συνεργαστεί κατά καιρούς με φιλανθρωπικές οργανώσεις και ΜΚΟ, όπως η Greenpeace, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, η Διεθνής Αμνηστία και άλλες.

Της αρέσει η ποίηση του Σαίξπηρ και τα εικαστικά έργα του Μόραλη και του Γκόγια.

Δισκογραφία
Στη λάμψη του φεγγαριού-1988
Το νησί Των λωτοφάγων-1990
Living a lie-1993
Η Έλλη Πασπαλά στο μέγαρο μουσικής-1993
Μουσική για εικόνα-Γόβα στιλέττο-1994
Για τη συνήθεια του έρωτα-1997
Σ’ αγαπώ-1999
Φτηνά τσιγάρα-2000
Trio (Ζωντανή ηχογράφηση από την Σφεντόνα)-2001
Σε ποιο Θεό να πιστέψω-2002
Ο χορός των άστρων-2007
 Συμμετοχές
1982: Μάνος Χατζιδάκις - Πορνογραφία
1983: Μάνος Χατζιδάκις - Οι μπαλάντες της οδού Αθηνάς
1984: Μάνος Χατζιδάκις - Μemed γεράκι μου
1986: Μάνος Χατζιδάκις - Στη Ρωμαϊκή αγορά
1987: Μάνος Χατζιδάκις - Η λαϊκή αγορά
1988: Δ. Σαββόπουλος - Ο κ. Σαββόπουλος ευχαριστεί τον κ. Χατζιδάκι
1988: Μάνος Χατζιδάκις - Στο Σείριο υπάρχουνε παιδιά
1989: Χ. & Π. Κατσιμίχας - Απρίλη ψεύτη
1993: Στάμος Σέμσης - Cairo
1994: Σταμάτης Κραουνάκης - Γόβα στιλέτο
1994: Kώστας Χαριτάτος - Μεγάλο καλοκαίρι
1995: Σταμάτης Κραουνάκης - Όταν έρχονται οι φίλοι μου
1996: Νίκος Ξυδάκης - Η βουή του μύθου
1996: Δήμητρα Γαλάνη - Στο Χάραμα Μέρος Β'
1996: Γιάννης Κότσιρας - Αθώος ένοχος
1996: Νίκος Πορτοκάλογλου - Άσωτος υιός
1998: Active Member - Μύθοι του βάλτου
1998: Νίκος Αντύπας - Θεατής
1998: Ευανθία Ρεμπούτσικα - Το αστέρι κι η ευχή
1999: Συλλογή - Τα σκόρπια της όχθης
2000: Παναγιώτης Καλαντζόπουλος - Φτηνά τσιγάρα
2001: Νίκος Κυπουργός - Τα μυστικά του κήπου
2002: Χ. & Π. Κατσιμίχας - Στους ελαιώνες της αγάπης
2002: Σταύρος Λάντσιας - Το ταξίδι μιας νότας
2002: Νότης Μαυρουδής - Στην ηχώ του έρωτα
2003: Κωνσταντίνος Βήτα - Transformations
2003: Nότης Μαυρουδής - Corifeo
2003: Raining Pleasure - Forwards + Backwards
2004: Νότης Μαυρουδής - Live at the Odean of Herod Atticus
2004: Ευανθία Ρεμπούτσικα - Φωνή Αιγαίου
2005: Raining Pleasure - Reflections
2008: Παναγιώτης Καλαντζόπουλος - Summertime in Prague
Πηγή:
wikipedia.gr

Γεώργιος Χατζηνάσιος

Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Γιος του Αγάπιου Χατζηνάσιου, καθηγητού μουσικής Ωδείων Θεσσαλονίκης, ο οποίος εθεωρείτο ένας απο τούς καλύτερους σαξοφωνίστες, της εποχής του, από την Νιγρίτα Σερρών και της Άννας, κόρης δασκάλου Θεμιστοκλή Ζωγράφου απο την Γαλατίστα Χαλκιδικής.

 Ο παππούς του, Γεώργιος Χατζηνάσιος, σπούδασε στη Σχολη του Γένους, ήταν έμπορος και σε μικρή ηλικία πήγε στους Άγιους Τόπους με τον εύπορο πατέρα του Αθανάσιο ο οποίος βαπτίστηκε, ονομάστηκε (Χατζής – Αθανάσιος) Χατζηνάσιος. Ο δε παππούς απο’τη μητέρα του ήταν ζωγράφος – αγιογράφος στο Άγιο Όρος με το παρανόμι Ζωγράφος.


 Ο Γιώργος άρχισε μαθήματα πιάνου από 6 χρονών στο Μακεδονικό Ωδείο Θεσσαλονίκης με καθηγητή τον Φλωρό, σπούδασε στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης με καθηγήτρια την Ανθούλα Γ. Χυδίρηγλου, συνέχισε τις σπουδές του στο Ωδείο Αθηνών με καθηγητή τον Φαραντάτο, στο Εθνικό Ωδείο με καθηγητή τον Κρητικό και στο Παρίσι όπου σπούδασε σύνθεση και ενορχήστρωση (θεωρητικά – φούγκα – αντίστιξη), και διεύθυνση ορχήστρας.

 Από 14 χρονών, είναι ήδη ένας αξιόλογος πιανίστας με ιδιαίτερη κλήση στην Τζαζ, παράλληλα με την αγάπη του στην Ελληνική Μουσική, όπου εμφανίζεται ως συνθέτης απο το 1972 με τον δίσκο: 4 – 5 – 3. Από τότε έχει γράψει πολλούς δίσκους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, απ’ τους οποίους πολλοί τιμήθηκαν με Χρυσή και πλατινένια διάκριση, από διάφορες δισκογραφικές εταιρείες. 

Έγραψε, επίσης, μουσική και τραγούδια για τον Κινηματογράφο, το Θέατρο και την Τηλεόραση. Απο τους 45 Δίσκους του χαρακτηριστικοί είναι: Η Διαδρομή, Λεύκωμα, Σήμερα, Συναξάρια, Ενδεκάτη Εντολή, Μάθημα Σολφέζ, Επίθεση Αγάπης κ.α.

 Σαν γνήσιος Μακεδόνας δεν παρέλειψε να κυκλοφορήσει ένα δίσκο με παραδοσιακά τραγούδια της Μακεδονίας με ερμηνευτή τον Μανώλη Μητσιά. Παράλληλα, έγραψε μουσική για 38 κινηματογραφικές ταινίες όπως: Γλυκειά Συμμορία, Knock Out, Το Αγκίστρι, Εσύ κι Εγώ, Πρωινή Περίπολος, Shirley Valentine της Paramount κ.α.

Επίσης, έγραψε μουσική για 25 Θεατρικά Έργα καθώς και μουσική για την Τηλεόραση όπως: Μυστικοί Αρραβώνες, Ακριβή μου Σοφία, Μαύρη Χρυσαλίδα, Τμήμα Ηθών, Γελοίον του Πράγματος, Δρόμοι της Πόλης, Άγγιγμα Ψυχής, Σύνορα Αγάπης, Τα Φτερά του ΄Ερωτα, Φιλί Ζωής. Το 1980 πήρε Α΄Βραβείο στο Γαλλικό Φεστιβάλ (Rose d’ Or) με το τραγούδι «Όταν γύρω Νυχτώνει». Επίσης, πήρε βραβείο στο Φεστιβάλ της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης κι έχει τιμηθεί από διάφορους συλλόγους για την προσφορά του στην Ελληνική Μουσική.

 Ως Σολίστ Πιάνου έδωσε ρεσιτάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως στο Carnegie Hall, στο Concert House της Βιέννης, στο White House του Λονδίνου, στην Κύπρο, στη Σόφια κ.α.

 Το 1985 έγινε η συγγραφή της Όπερας «Ελ Γκρέκο» που αναφέρεται στη ζωή και το έργο του μεγάλου κρητικού ζωγράφου Δομίνικου Θεοτοκόπουλου, παρουσιάσθηκε σε μορφή Concerto για πιάνο στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει μελοποιήσει το Μονόγραμμα του Οδυσσέα Ελύτη καθώς και την Βυζαντινή τρελογία που αναφέρεται στην Άλωση της Κωνσταντινούπολης.

 Στα πλαίσια της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας δόθηκε με μεγάλη επιτυχία η παγκόσμια πρεμιέρα του Βυζαντινού του Έργου «Χρονικόν της Αλώσεως» με την συμμετοχή της Συμφωνικής Ορχήστρας της Όπερας της Σόφιας, την Χορωδία της Μακεδονίας, πρωταγωνιστή τον Γρηγόρη Βαλτινό και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος υπό την διεύθυνση του συνθέτη.

 Η «Ωδή στον Μέγα Αλέξανδρο» σε μορφή Συμφωνικής Καντάτας με ερμηνευτές τον Πέτρο Γαϊτάνο και τον Γρηγόρη Βαλτινό παρουσιάσθηκε στο Μέγαρο Μουσικής με θριαμβευτική επιτυχία καθώς και στις Πυραμίδες της Αιγύπτου.

Το ίδιο έργο υπό την διεύθυνση του συνθέτη με 140 μουσικούς – χορωδούς και solist παρουσιάσθηκε το καλοκαίρι του 2005 στο Ηρώδειο στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών. Στον Αρχαιολογικό Χώρο του Μυστρά το 2007 στο θεσμό των Παλαιολογίων παρουσιάσθηκε το «Χρονικόν της Αλώσεως» με την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα και την Χορωδία της ΕΡΤ. Ερμήνευσαν ο Γρηγοίρης Βαλτινός, ο Άγγελος Αντωνόπουλος και ο Γιάννης Χριστόπουλος υπο την διεύθυνση του συνθέτη.

 Είναι μέλος της P.R.S της Αγγλίας, της S.A.C.E.M της Γαλλίας , της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων, της Α.Ε.Π.Ι και του Δ.Σ της Ε.Δ.Ε.Τ.

 ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ:

2000 Πάμπτωχοι ΑΕ (Soundtrack)
2000 Στα Φτερά Του Έρωτα (Soundtrack)
1999 Σύνορα Αγάπης (Original Soundtrack)
1998 Άγγιγμα Ψυχής
1997 Ζει Ο Αλέξανδρος;
1997 Μουσική Εικόνα
1997 Όταν Γύρω Νυχτώνει
1996 Τα Τραγούδια Που Αγαπήσαμε
1995 Το Μουσικό Βιβλίο Του Γιώργου Χατζηνάσιου
1995 100% Γιώργος Χατζηνάσιος
1991 Επίθεση Αγάπης
1990 Οι Συνθέτες Και Οι Επιτυχίες
1989 Θεσσαλονίκη Δώδεκα Και Πέντε
1988 Ζωντανή Ηχογράφηση στου Michel
1986 Παιχνίδι Για Δυο
1981 Πίσω Από Την Βιτρίνα
1981 Το Μαγεμένο Σπίτι
1978 Πρώτη Εκτέλεση
1977 Μάθημα Σολφέζ
1976 Λεύκωμα

ΠΗΓΗ: hatzinasios.gr

Κώστας Τσάκωνας

Ο Κώστας Τσάκωνας υπήρξε αυτοδίδακτος ηθοποιός. 
Γεννήθηκε το 1943 στην Αθήνα.

Η πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο έγινε με εντελώς τυχαίο τρόπο σε μια ταινία μικρού μήκους του Κώστα Ζιρίνη.

Στην συνέχεια έπαιξε σε πολλούς πρωταγωνιστικούς ρόλους στον κινηματογράφο, το θέατρο αλλά και στην τηλεόραση. Χαρακτηριστικός ρόλος στην ταινία "Μάθε παιδί μου γράμματα". Ο ηθοποιός τραυματίστηκε σοβαρά το 2004 και από τότε δεν είναι πλέον σε θέση να εργασθεί στο θέατρο.

Χρόνης Εξαρχάκος

Γεννήθηκε το 1932 στην Ερμούπολη της Σύρου. Σπούδασε στη σχολή του Πέλου Κατσέλη.

Αποφοίτησε το 1963 και πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο στη «Βίλα των οργίων», με το θίασο Ρηγόπουλου- Αναλυτή.

Ένα χρόνο μετά κάνει και το ντεμπούτο του στο σινεμά, με την ταινία του Οδυσσέα Κωστελέτου Διαζύγιο αλά ελληνικά. Εμφανίστηκε σε 20 ταινίες και έπαιξε σε 60 επιθεωρήσεις.


Μερικές από τις πιο γνωστές ταινίες του είναι:
Η κόρη μου η σοσιαλίστρια (1966), Γοργόνες και μάγκες (1968), Η Παριζιάνα (1969), Μαριχουάνα στοπ (1971), Μια Ελληνίδα στο χαρέμι(1971) κ.ά.


Οι ταινίες στις οποίες έχει παίξει ο Χρόνης Εξαρχάκος
Γκαρσονιέρα για δέκα (1981) [Χρόνης Μπαμπάτσικος]
Είσαι στην ΕΟΚ… μάθε για την ΕΟΚ (1981)
[Νώντας] Μαριχουάνα stop! (1971)
[Ιπποκράτης] Μια Ελληνίδα στο χαρέμι (1971)
[Χρόνης] Ο κατεργάρης (1971)
[Χρόνης Βαρνής] Το κοροϊδάκι της πριγκηπέσας (1971)
[Χρόνης Μόρρος] Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο (1970)
[Γιάννης Αθανασίου] Γυμνοί στο δρόμο (1969)
[(τρελός)] Η παριζιάνα (1969) [Λεωνίδας]
Η ωραία του κουρέα (1969) [Κίτσος]
Ο γόης (1969) [Αρίστος Καραζέρης]
Γοργόνες και μάγκες (1968) [Κώστας (Γρίπης)]
Ένας ιππότης για τη Βασούλα (1968) [Αριστείδης Ιωάννου Τουγκανάκης]
Μια κυρία στα μπουζούκια (1968) [Βανζέλ Παπαντό]
Κάτι κουρασμένα παλικάρια (1967) [Βούλης Ζόλας (φον Κουνέλας)]
Ο Λαμπίρης εναντίον των παρανόμων (1967) [Σάββας]
Διπλοπεννιές (1966) [Κανέλλος]
Η κόρη μου η σοσιαλίστρια (1966) [(αστυνομικός διευθυντής Πικερμίου)]
Μόνο για σένα (1965) [Γιώργος]
Έκλεψα τη γυναίκα μου (1964) [Χαρίλαος Παπανίκας]
Ο καταφερτζής (1964) [Γιώργος]

Πέθανε στις 27 Σεπτεμβρίου 1984 έπειτα από σκληρή μάχη με τον καρκίνο και κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο.

Άλκης Αλκαίος

Ο Άλκης Αλκαίος γεννήθηκε κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα και από μικρή ηλικία πολιτογραφήθηκε κάτοικος Πάργας.

Στα Ελληνικά Γράμματα εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1967, με την έκδοση ενός μικρού δοκιμίου πάνω στον ποιητή Κ.Γ. Καρυωτάκη. Το 1983 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΕΤ.ΝΕ.Μ., ιδρυτής της οποίας ήταν ο Θάνος Μικρούτσικος, το βιβλίο του Εμπάργκο - Ποιήματα, απ' όπου και το εμβληματικό ποίημα "Πρωινό τσιγάρο", αφιερωμένο στη μνήμη του τότε πρόωρα χαμένου Μάνου Λοΐζου.

Από τα τέλη της δεκαετίας του '70 χρονολογείται η γνωριμία του με τον συνθέτη Θάνο Μικρούτσικο, η οποία και οδήγησε σε μία από τις μακροβιότερες και σπουδαιότερες συνεργασίες δημιουργών στο ελληνικό τραγούδι, με δίσκους ορόσημα όπως το Εμπάργκο (1982) και Στου Αιώνα Την Παράγκα (1996). Στο χώρο της δισκογραφίας, άλλες σημαντικές συνεργασίες του υπήρξαν εκείνες σε δίσκους του Νότη Μαυρουδή, του Σωκράτη Μάλαμα, του Μίλτου Πασχαλίδη, του Μάριου Τόκα κ.ά.

Ηταν ένας δημιουργός αποτραβηγμένος από τα ΜΜΕ και τις δημόσιες εμφανίσεις, ενώ το όνομά του συγκαταλέγεται στους σημαντικότερους ποιητές του ελληνικού τραγουδιού.

Έφυγε  από τη ζωή σε ηλικία 63 ετών 10/12/2012


Δισκογραφία

1978 Τραγούδια Της Λευτεριάς

- Φλεβάρης 1848 (μουσική Θάνος Μικρούτσικος) Μαρία Δημητριάδη

1980 Δελτίο Καιρού
- Η μπαλάντα ενός φιλήσυχου (μουσική Θάνος Μικρούτσικος) Μαρία Δημητριάδη



1982 Εμπάργκο

Μουσική Θάνος Μικρούτσικος - Ερμηνεία Θάνος Μικρούτσικος, Μαρία Δημητριάδη, Μανώλης Μητσιάς, Βλάσης Μπονάτσος, Κώστας Καράλης
1983 Αραπιά Για Λίγο Πάψε Να Χτυπάς Με Το Σπαθί

- Κι αυτό κακόηθες, παιδιά; (μουσική Θάνος Μικρούτσικος) Θάνος Μικρούτσικος



1983 Αυτά Τα Βράδια
- Μετανάστης στο Παγκράτι (μουσική Θάνος Μικρούτσικος) Κώστας Καράλης



1984 Στην Οχθη Της Καρδιάς Μου Μουσική Νότης Μαρουδής
- Πρωινό Τσιγάρο - Ανδρική Χορωδία (Κώστας Θωμαΐδης, Γιώργος Μεράντζας, Ανδρέας Μικρούτσικος, Σάκης Μπουλάς, Θανάσης Νικόπουλος, Γιάννης Σαμσιάρης)

- Μεσαιωνικό Παραμύθι - Γιάννης Σαμσιάρης

1986 Η Αγάπη Είναι Ζάλη
Μουσική Θάνος Μικρούτσικος)

Ερμηνεία Χάρις Αλεξίου
- Είπαμε Να Μη Χαθούμε

- Η Σκακιέρα

- Ερωτικό

- Θέατρο Σκιών

- Φεύγω Και Μη Με Περιμένεις

1987 Σε Απρόβλεπτα Τραγούδια

Ζωντανή ηχογράφηση από τον "Σείριο", ενορχήστρωση Μάνου Χατζιδάκι

Θέατρο Σκιών (μουσική Θάνος Μικρούτσικος) Χάρις Αλεξίου

1988 Στον Σείριο Υπάρχουνε Παιδιά

- Πρωινό τσιγάρο (μουσική Νότης Μαυρουδής) Νένα Βενετσάνου

1989 Οσο Κρατάει Ενας Καφές

 Μουσική Θάνος Μικρούτσικος  Ερμηνεία Διονύσης Θεοδόσης Β' Φωνές Ελένη Τσαλιγοπούλου



1989 Χορεύω

Eρμηνεία Βασίλης Παπακωνσταντίνου

- Βικτώρια (μουσική Βασίλης Παπακωνσταντίνου)

- Να γράφεις να τηλεφωνείς (μουσική Βασίλης Παπακωνσταντίνου)


1991 Χρόνια Πολλά

Ερμηνεία Βασίλης Παπακωνσταντίνου

-  Χρόνια πολλά (μουσική Βασίλης Παπακωνσταντίνου)

- Όλα για πάρτη σου (μουσική Βασίλης Παπακωνσταντίνου)

1992 Σφεντόνα Ερμηνεία Βασίλης Παπακωνσταντίνου

-  Στο Γήπεδο Αυτό (μουσική Χριστόφορος Κροκίδης)

1994 Δε Σηκώνει

 Ερμηνεία Βασίλης Παπακωνσταντίνου

- Πόρτο Ρίκο (μουσική Σταμάτης Μεσημέρης)

- Σα να μη σ' έχασα (μουσική Βασίλης Παπακωνσταντίνου)


1996 Στου Αιώνα Την Παράγκα

Μουσική Θάνος Μικρούτσικος Ερμηνεία Δημήτρης Μητροπάνος, Θάνος Μικρούτσικος (9)


1996 Αύριο

Ερμηνεία Μαρία Δημητριάδη

-  Για το αδύνατο ικανοί (μουσική Βασίλης Παπακωνσταντίνου)

-   Να με θυμάσαι (μουσική Χριστόφορος Κροκίδης)

-  Γιατί μετράς τα τρόλεϋ (μουσική Λαυρέντης Μαχαιρίτσας)

 1998 13000 Μέρες

Μουσική Σωκράτης Μάλαμας Ερμηνεία Σωκράτης Μάλαμας
- Κoντραπούντο
-  Της Αγκαλιάς Η Ξενιτιά
- Το Νησί Των Πειρατών



1998 Ο Θάνος Μικρούτσικος Τραγουδά Θάνο Μικρούτσικο

Συλλογή τραγουδιών σε μουσική & ερμηνεία Θάνου Μικρούτσικου, αλλά και δύο νέα τραγούδια (1,8)


 

1998 Κακές Συνήθειες
   Μουσική Μίλτος Πασχαλίδης   Ερμηνεία Μίλτος Πασχαλίδης
-   Νανούρισμα ("Ό,τι πέρασε, πέρασε σωστά" - Γ. Σεφέρης)

1999 Εντελβάις
   Μουσική Μάριος Τόκας    Ερμηνεία Δημήτρης Μητροπάνος

2000 Ο Φύλακας Και Ο Βασιλιάς
    Μουσική Σωκράτης Μάλαμας
-    Φύλλα Αλκαλικά (Μανώλης Λιδάκης)

  -  Το Μετάξι ( Σωκράτης Μάλαμας)

-    Όλα Ζουν Αν Τα Θυμάσαι ( Μελίνα Κανά)

  -  Πουλί Σε Δέντρο Αρχοντικό (Μανώλης Λιδάκης)



2001 Υλικό Ονείρων


    Ερμηνεία Μανώλης Λιδάκης



-      Πουλί σε δέντρο αρχοντικό (μουσική Σωκράτης Μάλαμας)

-    Φύλλα αλκαλικά (μουσική Σωκράτης Μάλαμας)



2001 Μελίνα Κανά

    Ερμηνεία Μελίνα Κανά



  -  Οι αγάπες μου (μουσική Δημήτρης Ψαρράς)
-   Ποινικό μητρώο (μουσική Δημήτρης Ψαρράς)

  - Όσο μακραίνω απ' τον γκρεμό (μουσική Δημήτρης Ψαρράς)

-    Χάος (μουσική Δημήτρης Ψαρράς)



2001 Εκπομπή

    Ερμηνεία Ελευθερία Αρβανιτάκη
-   Κάτω Στο Μεγάλο Ύπνο (μουσική Σωκράτης Μάλαμας)



2001 Βυθισμένες Αγκυρες


Μουσική Μίλτος Πασχαλίδης    Ερμηνεία Μίλτος Πασχαλίδης

-     Αγύριστο Κεφάλι (Μάης ’98)



2001 Η Άσφαλτος Που Τρέχει
    Ερμηνεία Γιώργος Νταλάρας
-   Ιπτάμενο Χαλί° (μουσική Λαυρέντης Μαχαιρίτσας). Πρόκειται για τους ίδιους στίχους του τραγουδιού με τίτλο "Να Με Θυμάσαι", που ερμήνευσε σε μουσική Χριστόφορου Κροκίδη η Μαρία Δημητριάδη το 1996

2002 Ένα
Μουσική Σωκράτης Μάλαμας
Στίχοι Άλκης Αλκαίος, Σωκράτης Μάλαμας, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Πηγή Καφετζοπούλου
Μουσική Σωκράτης Μάλαμας



2003 Η Μόνη Μου Πατρίδα Είναι Ο Χρόνος
    Μουσική Μίλτος Πασχαλίδης    Ερμηνεία Μίλτος Πασχαλίδης
-   Σε Κλίμακα Μποφώρ
-    Το Σαράκι Του Ρεμπώ
-    Βοριάς Φυσάει Τα Λόγια Μου


2006 Υπέροχα Μονάχοι
Μουσική Θάνος Μικρούτσικος   Ερμηνεία Μανώλης Μητσιάς, Χρήστος Θηβαίος (5,7), Θάνος Μικρούτσικος (6,8,13)

2007 Άξιος Λόγος: Οι Τροβαδούροι Της Καρδιάς Μου


2007 Μέχρι Να Πάρεις Παγωτό, Σε Βρίσκει Ο Χειμώνας
    Ερμηνεία Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας

 -    Παγίδα (μουσική Πάνος Κατσιμίχας)



2008 Το Φίλτρο
    Ερμηνεία Γιώργος Νταλάρας
-    Το φίλτρο (μουσική Μιχάλης Κουμπιός)

 2009 Ουράνια Τόξα Κυνηγώ


    Μουσική Βασίλης Παπακωνσταντίνου
    Ερμηνεία Βασίλης Παπακωνσταντίνου



Συγγραφική Δραστηριότητα



    Κώστας Καρυωτάκης - Ο ποιητής που αγαπήθηκε και μισήθηκε (διάλεξη), Πάργα 1967

    Εμπάργκο - Ποιήματα (ποίηση), ΕΤ.ΝΕ.Μ. 1983

Ντίνα Κώνστα

Γεννήθηκε το 1938 στη Σάμο. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή Κωστή Μιχαηλίδη. Πρώτη εμφάνιση Ελεύθερη Σκηνή.

Είναι μία από τις πιο σημαντικές ηθοποιούς στην Ελλάδα και έχει αποδείξει πολλές φορές την αξία της. Έχει διακριθεί κυρίως σε κωμικούς ρόλους, αν και στους ελάχιστους δραματικούς ρόλους που έχει ερμηνεύσει,κοσμεί με την παρουσία της το θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.

Η Ντίνα Κώνστα είναι η απόδειξη ότι ο σεβασμός εμπνέεται και δεν επιβάλλεται. Το ίδιο και το ταλέντο γιατί αυτός ήταν ο λόγος που την ανακαλύψαμε και την αγαπήσαμε. Η κυρία Ντίνα Κώνστα δείχνει αναντικατάστατη, είτε είναι η Ντένη Μαρκορά στους "Δύο ξένους", είτε είναι η Σωτηρία Μπέλλου στον συγκλονιστικό μονόλογο.

Νίκος Ξανθόπουλος

Ο Νίκος Ξανθόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 31 Αυγούστου (κατ ΄άλλους στις 14 Μαρτίου) του 1934. Σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού θεάτρου. Ηθοποιός της σκηνής από το 1957 ως το 1963, αφοσιώθηκε τελικά στον κινηματογράφο.

Στο Εθνικό Θέατρο, μαθητής ακόμα, συμμετείχε ως μέλος του χορού, σε διάφορες τραγωδίες, περιοδεύοντας στο εξωτερικό. Η πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση στο θέατρο, έγινε με το Θίασο Κατερίνας, στην κομεντί "Βιργινία". Συνέχισε στο ελεύθερο θέατρο με διάφορους ρόλους: "Η κυρία δε με μέλει", "Λα μάμα", "Ηλέκτρα" (Θίασος Ροντήρη, όπου έπαιξε το ρόλο του Ορέστη), "Είσοδος υπηρεσίας", "Σκάνδαλα στην εξοχή" και το "Τραγούδι του νεκρού αδερφού" (Θίασος Κατράκη).


 Η πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο έγινε το 1958, στην ταινία Η ζωή μου αρχίζει με σένα, αλλά ως κινηματογραφικός πρωταγωνιστής, καθιερώθηκε από το σκηνοθέτη-παραγωγό Απόστολο Τεγόπουλο (Κλακ Φιλμ), με τον οποίο ξεκίνησε αποκλειστική συνεργασία από το 1964 μέχρι το 1971, σε μουσικές δραματικές ταινίες.

 Για τις ανάγκες των ταινιών έγινε τραγουδιστής υπό την καθοδήγηση του Απόστολου Καλδάρα και της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Ανάμεσα στις υπόλοιπες, πρωταγωνίστησε σε 30 δραματικές ταινίες, στις οποίες ερμήνευσε 300 τραγούδια.

 Το 1970 ίδρυσε δικό του θίασο και περιόδευσε την Ελλάδα. Αργότερα καθώς σταμάτησε τις εμφανίσεις του στον κινηματογράφο, μεταπήδησε στο λαϊκό τραγούδι. Συνολικά έχει κυκλοφορήσει 9 δίσκους και 55 σινγκλς. Παντρεύτηκε δύο φορές και έχει τέσσερα παιδιά και πέντε εγγόνια.

Μάκης Ρευματάς



Ο Μάκης Ρευματάς ήταν Έλληνας ηθοποιός.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935 Είχε πολύ χαρακτηριστική φωνή και είχε συμμετάσχει σε αρκετές ταινίες αλλά και σε μεταγλωττίσεις.

Σταθμοί στην καριέρα του Μάκη Ρευματά ήταν η συμμετοχή του στις τηλεοπτικές σειρές Γιούγκερμαν και «Ο πρίγκιπας», ενώ συμμετείχε σε ταινίες όπως «Η Δασκάλα με τα Ξανθά Μαλλιά», «Κατάσκοπος Νέλλη», «Κοντσέρτο για πολυβόλα».

Πέθανε στις 17 Νοεμβρίου 2012 από λέμφωμα σε ηλικία 77 ετών.

Σοφοκλής Κωστούλας

Ο Σοφοκλής Κωστούλας γεννήθηκε στις 29 Ιανουαρίου του 1981 στην Άρτα. Μιλούσε Ελληνικά, Αγγλικά, Ιταλικά, Γαλλικά και Ισπανικά.

Ήταν ηθοποιός, γνωστός από τη συμμετοχή του το 2008 στη σειρα του Mega, Ποιος μας πιάνει ενώ είχε συμμετάσχει και σε θεατρικές παραστάσεις σε Ελλάδα και Βρετανία.

Ακόμα εργαζόταν ως χορευτής και χορογράφος.

Συγκεκριμένα, είχε συμμετάσχει ως χορογράφος στο Jesus Christ Superstar που ανέβηκε στο Fakanas Conservatoire αλλά και σε παραστάσεις στην Ελλάδα.

 Η πιο πρόσφατη ολοκληρωμένη δουλειά του ήταν το "Like a fish out of water" που ανέβηκε στο English National Ballet.

 Στις 29 Οκτώβρη του 2012, ενώ ο Σοφοκλής βρισκόταν στην Αγγλία για γυρίσματα, και κατευθυνόταν με το ποδήλατό του στη δουλειά του, χτυπήθηκε από μία νταλίκα.

 Διεκομήσθη μεν στο νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση αλλά σχεδόν μια εβδομάδα αργότερα, μετά από πολλά χειρουργία, παρουσιάστηκαν σοβαρές επιπλοκές και τελικά οι γιατροί τον έβγαλαν από τη μηχανική υποστήριξη και έφυγε από τη ζωή.

 Η κηδεία του εγίνε στην Άρτα.

Κατερίνα Λέχου

Η Κατερίνα Λέχου είναι Ελληνίδα ηθοποιός γεννημένη στις 10 Φεβρουαρίου 1967 στην Αθήνα.
Aποφοίτησε το 1987 από το Θέατρο Τέχνης.

 Θέατρο.
Το τέλος μιας σχέσης (2003)
Ο θάνατος και η κόρη (2010)

Σειρές.
Το Νησί (2010)
Ευτυχισμένοι μαζί (2007)
Safe Sex (2007)
Εντιμότατοι κερατάδες (2006)
Το κόκκινο δωμάτιο (2006)
Σαν γλυκό του κουταλιού (2005)
Γάμος με τα όλα του (2005)
Είσαι το ταίρι μου (2001)
Εγκλήματα (1999)
Οι άντρες δεν υπάρχουν πια (1998)
Τζιβαέρι (1997)
Του χάρου τα δόντια (1996)
Εκείνες κι εγώ (1996)
Η χαμένη άνοιξη (1995)
Το κοχύλι (μικρού μήκους) (1995)
Παράθυρο στον ήλιο (1994)
Οι φιλενάδες (1993)
Τα Σημάδια της Νύχτας (1990)

 Κινηματογράφος. Αυστηρώς Κατάλληλο (2008) Οξυγόνο (2003)

 Πηγές. Ιστοσελίδα της ηθοποιού στο IMDb

Γρηγόρης Βαλτινός

Ο Γρηγόρης Βαλτινός γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, από την οποία αποφοίτησε με άριστα. Παρακολούθησε επίσης, μαθήματα τραγουδιού και χορού.

 Ξεκίνησε την επαγγελματική του πορεία το 1980 και σαν νέος ηθοποιός συνεργάστηκε σχεδόν με όλους τους θιάσους των μεγάλων πρωταγωνιστών (Φέρτη-Μερκούρη, Bουγιουκλάκη, Καρέζη- Καζάκου, Αλεξανδράκη-Γαληνέα, Γκιωνάκη, Δανδουλάκη, Καλογεροπούλου, Ντενίση κ.α.) 

Έχει πρωταγωνιστήσει σε όλα τα είδη θεάτρου, από το αρχαίο δράμα (Σοφοκλής, Ευριπίδης, Αριστοφάνης) ως την κωμωδία, την πρόζα και την επιθεώρηση και έχει διακριθεί για την ερμηνεία του, τόσο στο κλασικό όσο και το σύγχρονο ρεπερτόριο: Ο΄Νηλ, Ουϊλλιαμς, Άλμπι, Μίλλερ, Σνίτσλερ, Αντρέγεφ, Τουργκένιεφ, Γκέρνι, Mάργκιουλις, Σάιμον, Κάουαρντ, Ψαθά, Σακελλάριο κ.α. 

Μεταξύ άλλων, έχει συνεργαστεί με σκηνοθέτες όπως οι: Ζυλ Ντασσέν, Ανδρέας Βουτσινάς, Φρανκ Χόζερ, Κώστας Τσιάνος, Σταμάτης Φασουλής, Βασίλης Παπαβασιλείου, Ρότζερ Ουίλλιαμς, Γιώργος Θεοδοσιάδης, Διαγόρας Χρονόπουλος, Ντίνος Δημόπουλος, Σταύρος Τσακίρης.

Έχει πρωταγωνιστήσει επίσης σε μιούζικαλ ( «Ο βιολιστής στη στέγη», «Τσέχωφ- το μιούζικαλ»). Έχει τραγουδήσει τον ρόλο του Χριστού στην βυζαντινή όπερα του Γιάννη Μπουφίδη «Σταύρωση», η οποία κυκλοφορεί και στη δισκογραφία. Επίσης, τον ρόλο του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στο ορατόριο του Γιώργου Χατζηνάσιου «Η άλωσις της Πόλεως» και τον ομώνυμο ρόλο στο ορατόριο του Μίμη Πλέσσα «Κοσμάς ο Αιτωλός». Έχει τραγουδήσει στον δίσκο του Βασίλη Δημητρίου «Ο Μεγάλος Θυμός» από το ομώνυμο σήριαλ του Κώστα Κουτσομύτη στο οποίο ερμήνευε και τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Άλλη μια δισκογραφική συμμετοχή έχει σε δίσκο του Μίκη Θεοδωράκη όπου τραγουδούν αποκλειστικά ηθοποιοί.

 Συμμετείχε ως αφηγητής σε μεγάλα μουσικά έργα, όπως «Άξιον Εστί» των Μίκη Θεοδωράκη-Οδυσσέα Ελύτη, «Λειτουργία του Ορφέα» των Γιάννη Μαρκόπουλου-Πάνου Θεοδωρίδη, «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» του Γιάννη Μαρκόπουλου, σε ποίηση Διονύσιου Σολωμού, «Ωδή στον Μέγα Αλέξανδρο» των Γιώργου Χατζηνάσιου- Γιώργου Παπακώστα, «Ελλάδα- Γέννηση και Αναγέννηση των Αιώνων» των Πασχάλη Τόνιου- Γιώργου Παπακώστα.

Έχει πρωταγωνιστήσει σε τηλεοπτικές σειρές, όπως: «Αστροφεγγιά», «Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα», «Φάκελος Αμαζών», «Ανατομία ενός εγκλήματος», «Πρόβα νυφικού», «Ο μεγάλος θυμός», «Τα παιδιά της Νιόβης», «Έρωτας» κ.α. Με την ερμηνεία του στον «Οιδίποδα Τύραννο»του Σοφοκλή, που παρουσιάστηκε από το Εθνικό Θέατρο, γνώρισε ιδιαίτερη επιτυχία και διεθνή προβολή, καθώς η πρεμιέρα της παράστασης δόθηκε το καλοκαίρι του 2000 στο Κολοσσαίο της Ρώμης, που άνοιξε με αυτή την ευκαιρία τις πύλες του ύστερα από 1500 χρόνια. Η ίδια παράσταση παίχτηκε στη Νέα Υόρκη και σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές.

Ο ίδιος, από το 1990 και μετά, έχει σκηνοθετήσει πολλές παραστάσεις κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου. Το 2004 στα πλαίσια της Ολυμπιάδας σκηνοθετεί στη Ρωμαϊκή Αγορά ένα πολυθέαμα για την Ολυμπιακή εκεχειρία με τη συμμετοχή της Δήμητρας Γαλάνη, της Άλκηστης Πρωτοψάλτη και άλλων 100 καλλιτεχνών, σε μουσική Κώστα Γανωτή με τίτλο «Παύσατε Πυρ». Από τους πρόσφατους θεατρικούς του ρόλους ξεχωρίζει εκείνος του Τζώρτζ στο «Ποιος Φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ» του Ε. Άλμπι, έργο που σκηνοθέτησε και παρουσίασε στο θέατρο ΛΑΜΠΕΤΗ αλλά και σε περιοδεία. Για την ερμηνεία σε αυτό το έργο, τιμήθηκε με το βραβείο πρώτου ανδρικού ρόλου από το «Αθηνόραμα». Επίσης, οκτώ χρόνια μετά το πρώτο ανέβασμα του «Βιολιστή στη Στέγη» ξαναπαίζει τον «Τέβιε» στο Ηρώδειο και κατόπιν σε μία μεγάλη περιοδεία ανά την Ελλάδα.

Το 2006 τιμήθηκε με το βραβείο «ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΒΕΑΚΗΣ» για την ερμηνεία του στο παραπάνω Μιούζικαλ. Από το 2008 συνεργάζεται με την ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» καθώς και με άλλα σχήματα και συμμετέχει σε συναυλίες ως αφηγητής και τραγουδιστής.

 Το 2010 ανέβασε για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Βρετάνια , το κλασσικό αριστούργημα του Άρθουρ Μίλλερ «Ψηλά απ’ τη Γέφυρα», όπου η παράσταση ανέβηκε και στην Θεσσαλονίκη, στο θέατρο Αριστοτέλειον.

 Το 2011 απέσπασε διθυραμβικές κριτικές με την εξαιρετικά επίκαιρη κωμωδία του Νηλ Σάιμον «Ο Φυλακισμένος της Διπλανής Πόρτας» που παίχτηκε σε Αθήνα & Θεσσαλονίκη και ύστερα ακολούθησε περιοδεία σε 19 μεγάλες πόλεις της Ελλάδος.

ΚΑΦΑΣΗΣ ΚΩΣΤΑΣ

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στήν Ιτέα (Κουτσαρί) τηs Καρδίτσαs.

Ήρθε Αθήνα, τελείωσε τη δραματική σχολή και μπήκε στο θέατρο. Δούλεψε έξι χρόνια στο θέατρο και έπαιξε σε περισσότερες από δεκαπέντε ταινίες.

 Η μεγαλύτερη τύχη ήρθε το 1971, όταν τον φωνάξανε να παίξει σε ένα σήριαλ, την ξακουστή τότε «Γειτονιά μας».

Την ίδια εποχή ξεκίνησε να δουλεύει και σε μπουάτ σαν τραγουδιστήs , στο μαγαζί "Κατακόμβη".

 Το ΄70 ήταν η δεκαετία πού τον σημάδεψε. Τέλη του ΄74 δούλεψε σε ένα μαγαζί και εντελώs συμπτωματικά τον άκουσε ο Κώσταs Ψυχογιόs και του έδωσε το «Γέλα κυρία μου».

Ο Κώστας Καφάσης, θα μπορούσε να κάνει μεγάλη καριέρα σαν ηθοποιός, αλλά τον κέρδισε το τραγούδι.

 Ο έρωτας τον έκανε να βλέπει τα πράγματα μόνο με την καρδιά του. Τον αντιπροσώπευε στο έπακρο γιατί ουδέποτε αξιολογούσε καταστάσεις με τη λογική. Πάντα βάδιζε με την καρδιά. Με αυτή τη μεγάλη καρδιά που χωρούσε μέσα της όλες τις χαρές και τις πίκρες του κόσμου.

 Απεβίωσε από καρκίνο στις 13 Οκτωβρίου 2010 σε ηλικία 70 χρονών.

ΠΑΙΤΑΤΖΗ ΑΝΝΑ

Γεννήθηκε το 1923 στην Κωνσταντινούπολη και έγινε γνωστή από τη συμμετοχή της στη τηλεοπτική σειρά "Λούνα Παρκ", όπου συμπρωταγωνιστούσε στο πλευρό του Διονύση Παπαγιαννόπουλου. 

Μαζί του έπαιξε σε 8 ταινίες.

Πρωτοεμφανίστηκε στη μεγάλη οθόνη το 1959 με την ταινία ''Γαμήλιες περιπέτειες''.

Ανάμεσα στις ταινίες που συμμετείχε ξεχωρίζουμε: 'Έξω οι κλέφτες'', ''Ένας ιππότης για τη Βασούλα'', ''Για ποιον χτυπάει η κουδούνα'', ''Ο Γίγας της Κυψέλης''.

 Τελευταία της τηλεοπτική εμφάνιση, σε ρόλο guest, στο remake της σειράς ''Εκείνες κι εγώ'' στο πλευρό του Γιάννη Μπέζου που υποδυόταν τη θεία του «Ζάχου Δόνγκανου» .

 Πέθανε τηs 2.7.09 σε ηλικία 87 ετων.

ΙΜΠΡΟΧΩΡΗ ΚΑΙΤΗ

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1943. Είναι απόφοιτος της Σχολής του Ωδείου Αθηνών. Υπήρξε μαθήτρια του Δημήτρη Ροντήρη και μέλος του Πειραϊκού Θεάτρου.

 Συνεργάστηκε, μεταξύ άλλων, με τους Κ. Μουσούρη, Δ. Παπαγιαννόπουλο, Αλ. Αλεξανδράκη, Αντ. Βαλάκου, Δ. Μυράτ, Γ. Δαλιανίδη, Σμ. Γιούλη, Γ. Σκούρτη, Θ. Βέγγο, Μ. Κακογιάννη, Κ. Μιχαηλίδη, Αλ. Σολωμό, Γ. Κοτανίδη, Β. Τσιβιλίκα, Αιμ. Υψηλάντη, Αντ. Αντωνίου, Δημ. Έξαρχο, Γ. Νταλιάνη, Κ. Φαρμασώνη, Μαρ. Ριάλδη, Σπ. Παπαδόπουλο, Δ. Χρονόπουλο, Δημ. Σειτάνη, Κατ. Βασιλάκου, Ελ. Κούρκουλα, Κ. Σπυρόπουλο, Γ. Λιβανό.

 Αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Λαϊκού Θεάτρου Μάνου Κατράκη με το έργο «Η γενηά του Κέννεντυ».

Στο θέατρο έχει συμμετάσχει και πρωταγωνιστήσει σε έργα όπως: «Το απαγορευμένο τετράδιο», «Εσθήρ», «Μήδεια», «Μαριχουάνα Στοπ», «Υπόθεση Διαζυγίου», «Γέρμα», «Περικλής», «Μια Κυριακή στη Νέα Υόρκη», «Λουτρό», «Αντώνιος και Κλεοπάτρα», «Πειρασμός», «Ένα τυχαίο Ατύχημα», «Εκκλησιάζουσες», «'Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε», «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», «Επικίνδυνες Σχέσεις», «Ξύπνα Βασίλη», «Το μπαλκόνι», «Πειρασμός», «Διπλή Απιστία», «Δωδέκατη νύχτα και μισή», «Η σημασία να είναι κανείς σοβαρός» κ.ά.

 Στον κινηματογράφο έχει πάρει μέρος σε πολλές ταινίες, όπως: «Είκοσι γυναίκες κι εγώ», «Επαναστάτης Ποπολάρος», «Μέρες του 36», «Θίασος», «Τα χρώματα της Ίριδας», κ.λπ.

 Στην τηλεόραση την έχουμε δει σε σειρές όπως: «Λούνα Παρκ», «Τα καθημερινά», «Το ρετιρέ», «Το γαλάζιο Διαμάντι», «Τμήμα Ηθών», «Φάρος», «Τρίτο Στεφάνι» κ.ά.

Διδάσκει συστηματικά σε δραματικές Σχολές, υπήρξε πρόεδρος του Σ.Ε.Η. και ανήκει στη διοίκηση του Κ.Θ.Β.Ε.

ΑΔΑΜΑΚΗ ΜΙΝΑ


Η Μίνα Αδαμάκη γεννήθηκε στο Βόλο το 1944. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν.

Η πρώτη της εμφάνιση έγινε στο θέατρο, ως μαθήτρια ακόμη, με το Θέατρο Τέχνης ,όπου και σπούδαζε τότε, στο έργο " Η δολοφονία του Ζαν - Πωλ Μαρά ".

Σε νεανική ηλικία σπούδασε στο Λονδίνο κουκλοθέατρο και παντομίμα.

Είχε ιδρύσει τον θίασο " Θεατρική Συντεχνία ". Επίσης υπήρξε ιδρυτικό μέλος της " Ελεύθερης Σκηνής " .

Είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής Αθηνών. Έχει παίξει σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές και ταινίες.

ΜΟΥΤΣΙΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Γεννήθηκε στην Καλαμάτα στις 31 Ιανουαρίου 1932. Σπούδασε μουσική και τραγούδι στο Ελληνικό Ωδείο και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Ωδείου.

Μόλις αποστρατεύτηκε έφυγε για τη Βιέννη, όπου έκανε ανώτερες σπουδές φωνητικής στη Μουσική Ακαδημία και θέατρο και σκηνοθεσία στο Reinhardt Seminar. Με το Εθνικό Θέατρο πήρε μέρος στο Φεστιβάλ των Εθνών στο Παρίσι. Στο ίδιο φεστιβάλ με το Θέατρο Τέχνης συμμετείχε στους "Όρνιθες", όπως επίσης και στο Φεστιβάλ Σαίξπηρ στο Λονδίνο.

Στο θέατρο συνεργάστηκε ως ηθοποιός αλλά και ως θιασάρχης. Η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση ήταν το 1951, στην ταινία "Ριρίκα".

Το Φεβρουάριο του 2010, σε εκδήλωση του πνευματικού κέντρου Παπάγου τιμήθηκε για την προσφορά του στο θέατρο, στον κινηματογράφο και το τραγούδι.

Πέθανε στις 17 Ιουλίου του 2012.

ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗΣ ΘΥΜΙΟΣ

Ο Θύμιος Καρακατσάνης είναι Έλληνας ηθοποιός και σκηνοθέτης.

Γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 1940 στα Ταμπούρια του Πειραιά. Σπούδασε στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν, από το 1960 εργάζεται συνεχώς στο θέατρο, αρχικά ως βασικό στέλεχος του Θεάτρου Τέχνης και εν συνεχεία στο ελεύθερο θέατρο.

Καυστικός, επικριτικός, μα πάνω απ’ όλα ευφυής! Δεν τον ενδιαφέρει να γίνει αρεστός, γι’ αυτό και δεν φοβάται να πει την άποψή του, όσο σκληρή κι αν είναι αυτή.

Δεν κάνει δημόσιες σχέσεις, δεν μπαίνει σε κυκλώματα... Οι παρέες του ελάχιστες. Δεν πιστεύει στην υστεροφημία και αγαπάει τους θεατρίνους γιατί δεν αφήνουν πίσω τους τίποτα..

Τελευταία του εμφάνιση στο θέατρο είναι την περίοδο 2008 - 2010 στο " Θάνατο του εμποράκου " του Άρθουρ Μίλερ με την Αφροδίτη Γρηγοριάδου.

Πέθανε το Σάββατο, 30 Ιουνίου 2012 σε ηλικία 72 ετών.

ΑΘΗΝΟΔΩΡΟΣ ΠΡΟΥΣΑΛΗΣ


Ο Αθηνόδωρος Προύσαλης, γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη το 1926, έλαμψε τόσο στο θέατρο και τον κινηματογράφο όσο και σε τηλεοπτικές σειρές. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1953, ενώ το 1952 πρωτοεμφανίζεται στην ταινία «Το Στραβόξυλο».

Έκτοτε συμμετέχει σε αμέτρητες κινηματογραφικές ταινίες, με τελευταία την «Πολίτικη Κουζίνα» του Τάσου Μπουλμέτη, παραγωγής 2003.

Χαρακτηριστικές εμφανίσεις του έχουν γίνει σε ταινίες όπως οι «Τζένη Τζένη», «Καλώς ήρθε το δολάριο», «Βαβυλωνία», «Η Ρένα είναι οφσάιντ» αλλά και το «Μετέωρο βήμα του πελαργού» του Θόδωρου Αγγελόπουλου.


Το 1990 ο Προύσαλης κέρδισε τιμητική διάκριση στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία του στους «Αθηναίους».

Στην τηλεόραση είχε πρωταγωνιστήσει στις σειρές Εγκλήματα, Οι αταίριαστοι, Για μια γυναίκα κι ένα αυτοκίνητο και άλλες πολλές.

Έφυγε σε ηλικία 86 ετών από ανακοπή καρδιάς της 5/6/2012

ΚΑΡΡΑΣ ΚΩΣΤΑΣ

Ο Κώστας Καρράς γεννήθηκε το 1938 στην Αθήνα.

Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Λονδίνο και υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.

Είναι απόφοιτος της Royal Academy of Arts του Λονδίνου.

Το 1963 αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη και την ίδια χρονιά έκανε το ντεμπούτο του στην "Ποντικοπαγίδα" της Αγκάθα Κρίστι. Τότε ξεκίνησε την επιτυχημένη του συνεργασία με την Έλλη Λαμπέτη και εμφανίστηκε μεταξύ άλλων και σε έργα όπως "Γυμνοί στο Πάρκο" του Νιλ Σάιμον (Neil Simon's "Barefoot in the Park") (στο ρόλο του Paul Parker) και στο "Λεωφορείον ο Πόθος" του Τένεσι Ουίλιαμς (στο ρόλο του Κοβάλσκι). Από τότε δημιούργησε δικά του θεατρικά σχήματα και σημείωσε προσωπική επιτυχία στο "Ημερολόγιο ενός τρελού" του Γκόγκολ και στο "Blithe Spirit" του Νόελ Κάουαρντ (ως Charles).

Σημαντική είναι η συνεισφορά του ως ηθοποιού στον ελληνικό κινηματογράφο, όπου εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1961.

Η καλύτερή του ωστόσο κινηματογραφική εμφάνιση θεωρείται ο ρόλος του Μενέλαου στην "Ιφιγένεια" του Μιχάλη Κακογιάννη(1977).

Στην ελληνική τηλεόραση πρωταγωνίστησε με μεγάλη επιτυχία σε πολλά σίριαλ.

Από το 2000 μέχρι το 2007 ήταν βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.

Είναι παντρεμένος με την Αγγελική Μπαρούτσου και έχει έναν γιο.

Είναι επίτιμος πρόεδρος στο "Χαμόγελο του παιδιού" από το 1994.

Διοργάνωσε τον πρώτο διεθνή έρανο για τα θύματα του πολέμου της Βοσνίας.

Επανειλημμένως έδωσε παραστάσεις για την ενίσχυση ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων.

Βραβεύθηκε από πολλές οργανώσεις και συλλόγους για την κοινωνική και ανθρωπιστική του δράση (Λάιονς, Χαμόγελο του Παιδιού, Δήμοι και Κοινότητες).

Από τον Ιούλιο του 2000 είναι υπεύθυνος του κλάδου Πολιτιστικής κίνησης της Ν.Δ. πολιτιστικών σωματείων και οικονομικών του Πολιτισμού.



Άφησε την τελευταία του πνοή στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών της 6/5/2012. Ο μεγάλος μας ηθοποιός έχασε την πιο δύσκολη μάχη της ζωής του με αντίπαλο τον καρκίνο.

ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Ο Δημήτρης Μητροπάνος γεννήθηκε στις 2 Απριλίου του 1948 στα Τρίκαλα. Όπως είχε αποκαλύψει ο ίδιος μέχρι τα 16 του νόμιζε πως ο πατέρας του είχε πεθάνει στον πόλεμο όταν και έλαβε ένα γράμμα από εκείνον που ζούσε στην Ρουμανία. Τον συνάντησε στα 29 του χρόνια.

Σε μια συγκέντρωση που έκανε ο θείος του γνώρισε τον Μπιθικώτση ο οποίος όταν τον άκουσε να τραγουδά είπε: "Εσύ πρέπει να γίνεις τραγουδιστής. Έλα να σε πάω εγώ στην Kολούμπια". Λίγο καιρό μετά πηγαίνει στην δισκογραφική εταιρία όπου γνωρίζει τον Ζαμπέτα και δουλεύει δίπλα του στα "Ξημερώματα". Το πρώτο τραγούδι που ηχογράφησε ήταν το "Χαμένη πασχαλιά" που κυκλοφόρησε από την ΕΛΛΑΔΙΣΚ (μετέπειτα Polygram) αλλά απαγορεύτηκε από την χούντα.

Ο πρώτος του δίσκος έγινε με τον Ζαμπέτα και κυκλοφορεί το 1967 με τα τραγούδια "Θεσσαλονίκη", "Μεταξουργείο","Ξενύχτης" και "Σπύρο μου, Σπυράκη μου". Για τον Ζαμπέτα είχε μιλήσει με τα καλύτερα λόγια αναφέροντας πως του χρωστά πολλά. "Στον Ζαμπέτα χρωστάω πολλά. Ίσως είναι ο μόνος που χρωστάω τόσα πολλά. Μου φέρθηκε παραπάνω από καλά κι ήταν για μένα οι πρώτες μου εμπειρίες."

Μετά την ολοκλήρωση της στρατιωτικής του θητείας δουλεύει στη "Φαντασία" με Καλατζή, Δώρο Γεωργιάδη, Μενιδιάτη και Κωστή Χρήστου. Λίγο αργότερα γνωρίζει τον Τάκη Μουσαφίρη και η καθιέρωση έρχεται με τα τραγούδια "Πες μου πού πουλάν καρδιές", "Κυρά ζωή", "Λαϊκά '76", "Ερωτικά λαϊκά", "Σε μια στοίβα καλαμιές", "Καλοκαίρια και χειμώνες" και "Κάνε κάτι λοιπόν να χάσω το τρένο".

Το 1979 παντρεύεται και μετακομίζει στα Μελίσσια όπου έμεινε και όταν χώρισε το 1986.
Λίγα χρόνια μετά και ύστερα από 20ετη συνεργασία με την Polygram πηγαίνει στη Minos. Οι πολλές επαγγελματικές υποχρεώσεις κούρασαν το λαιμό του και μετά τον "Χιονάνθρωπο" μπήκε για εγχείρηση.

Στο κυπριακό εστιατόριο "Οθέλλος" συναντά τον Μάριο Τόκα με τον οποίο θα κάνει το δίσκο "H εθνική μας μοναξιά" με τις επιτυχίες "Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη" και "Mια στάση εδώ".

Το 1991 παντρεύεται για δεύτερη φορά. Έχει δύο κόρες. Το 1997 κυκλοφορεί η δισκογραφική δουλειά "Του έρωτα και της φυγής" ενώ τέσσερα χρόνια μετά βγαίνει ο δίσκος "Στης Ψυχής Το Παρακάτω" από το δημιουργό Δημήτρη Παπαδημητρίου.
Τελευταία του δισκογραφική δουλειά ήταν το "Εδώ Είμαστε" με τον Σταμάτη Κραουνάκη το 2011 η οποία κυκλοφόρησε από την Minos-EMI.
Η τελευταία του συνεργασία έγινε στο Κέντρο Αθηνών μαζί με τους Γιάννη Κότσιρα και Δημήτρη Μπάση.

Αφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 64 ετών της 17/4/2012

ΔΟΥΛΓΕΡΑΚΗΣ ΝΤΙΝΟΣ

Ο Ντίνος Δουλγεράκης γεννήθηκε στη Γέργερη Ηρακλείου Κρήτης, σπούδασε στις δραματικές σχολές Εθνικού Θεάτρου και Γρηγόρη Βαφιά, ενώ αποφοίτησε και από την Παιδαγωγική Ακαδημία.

Το διάστημα που συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο, έπαιξε ρόλους που σημάδεψαν την καριέρα του, στα έργα: «Η αυλή των θαυμάτων», «Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι», «Αρσενικό και παλιά δαντέλα», «Νεφέλες», «Μεθυσμένη πολιτεία» και «Ένας Όμηρος» κα.Επίσης συμμετείχε με πολλές κινηματογραφικές ταινίες, όπως «Η Μεσόγειος φλέγεται», «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια», «Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση» και «Ο εχθρός του λαού», ενώ έπαιξε στις τηλεοπτικές σειρές, «Λάκης ο γλυκούλης», «Μαντάμ Σουσού», «Εντιμότατοι κερατάδες», «Μεθυσμένη πολιτεία» κα.

Πεθανε στις 25 Μαρτίου του 2012

ΠΑΡΛΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Γεννημένος στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1936, ο Χρήστος Πάρλας σπούδασε στην Αθήνα (Σχολή Κ. Μωραΐτη) και άρχισε να εργάζεται στο θέατρο ως επαγγελματίας το 1957.

Εξι χρόνια αργότερα άρχισε να εμφανίζεται στον κινηματογράφο παίζοντας άλλοτε μεγάλους και άλλοτε μικρότερους ρόλους σε κωμωδίες και δράματα. Στη φιλμογραφία του θα βρούμε ταινίες όπως οι «Δέκα μέρες στο Παρίσι», «Ο γαμπρός μου ο δικηγόρος», «Η μικρή ζητιάνα», «Η βίλα των οργίων», «Ο ουρανοκατέβατος», «Φτωχό μου σπουργιτάκι».

Ακούραστος εργάτης του κινηματογράφου, ο Πάρλας απέφευγε τις συνεντεύξεις και παρέμενε αφοσιωμένος στη δουλειά του. Μία από τις τελευταίες μεγάλες του επιτυχίες ήταν σε διαφημιστικά σποτ γνωστής εταιρείας κινητής τηλεφωνίας στον ρόλο του «κυρίου διευθυντή». Είχε επίσης εμφανιστεί σε τηλεοπτικές σειρές όπως στην «Εξαφάνιση του Τζον Αβλακιώτη» και στα «Παιδιά της Νιόβης».

Eφυγε από τη ζωή σε ηλικία 76 ετών της 3/4/2012

ΒΑΣΤΑΡΔΗΣ ΝΙΚΟΣ

Ο Νίκος Βασταρδής γεννήθηκε στον Πειραιά το 1924 και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης, του Κάρολου Κουν. Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1942, στην «Αγριόπαπια» του Ερρίκου Ίψεν.

Έως το 1944, εμφανίστηκε στα θεατρικά έργα: «Για ένα κομμάτι γης» του Κόντγουελ, όπου ερμήνευσε το ρόλο του Ντιούντ, «Στέλλα Βιολάντη» του Γρ. Ξενόπουλου, «Χαρούμενα νιάτα» του Πιζέ.

Εκτός από το Θέατρο Τέχνης συνεργάστηκε, επίσης, με το «Θέατρο του Λαού» και τους «Ενωμένους Καλλιτέχνες» (1945-1946), παίζοντας στον «Ιούλιο Καίσαρα» του Σαίξπηρ, στον «Μακρινό δρόμο» του Αρμπούζωφ και στο έργο του Μπ. Σω «Πάνω στα βράχια». Tο 1947 συμμετείχε στον θίασο του Γιώργου Παππά και το 1948 στο θίασο Βασίλη Λογοθετίδη.

Τα χρόνια που ακολούθησαν ασχολήθηκε με το μουσικό θέατρο, όπου εργάστηκε για αρκετά χρόνια. Το 1953 συγκρότησε δικό του θίασο οπερέτας, ενώ το 1955 και το 1956 επέστρεψε στην πρόζα και ερμήνευσε τον Βοναπάρτη στο έργο του Τσβάιχ «Του φτωχού τ' αρνί» με τον θίασο Τζ. Καρούσου - Μαίρης Λεκκού. Από το 1958 έως το 1962 συνεργάστηκε με το «Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο» του Μάνου Κατράκη και έπαιξε στα έργα «Βασίλισσα Αμαλία» του Γ. Ρούσσου, «Το τέλος του ταξιδιού» του Ρ. Σέρριφφ, «Έμπορος της Βενετίας» του Σαίξπηρ, «Η δίκη των πιθήκων» των Λώρενς - Λη, «Ατμόπλοιο Τζόαν Ντάνβερς» του Φρανκ Στέητον, «Οδύσσεια» του Μαν. Σκουλούδη, «Μαριμπέλ» του Μίγελ Μιούρα, «Βαθιές είναι οι ρίζες» των Ντ' Υσσώ - Γκάου.

Το 1965, μαζί με τον Μάνο Κατράκη και την Έλσα Βεργή, περιόδευσε στην Ευρώπη, παρουσιάζοντας αρχαίες τραγωδίες. Την περίοδο 1965 - 1966 έγινε συνθιασάρχης με τον Κώστα Ρηγόπουλο και την Κάκια Αναλυτή.

Το 1973 περιόδευσε με προσωπικό θίασο σε επαρχιακές πόλεις και αμέσως μετά έπαιξε, σε συνεργασία με τη Νόρα Βαλσάμη, το έργο του Μαρκ Ζιλμπέρ Σωβαζόν «Ξενοδοχείο η ευτυχία». Ένα χρόνο αργότερα, ως συνθιασάρχης με την Ελένη Ερήμου, ανέβασε στο Θέατρο «Γκλόρια» το έργο του ’λκη Παπά «Σου χαρίζω τη γυναίκα μου». Ακολούθησαν τα: Πάμπλο Νερούντα «Δόξα και Θάνατος του Ιωακείμ Μουριέτα» στο Θέατρο «Διάνα» - 1978, θίασος Παπαγιαννόπουλου - Βασταρδή - Ερήμου, «Σκάνδαλο στην Τράπεζα» του Βερνέιγ - θίασος Ζωής Λάσκαρη, Γ. Ρούσσου «Φρύνη» (Ευθείας). Το 1981 έκανε περιοδεία με δικό του θίασο.

Το 1982 ίδρυσε το Θέατρο «Θεμέλιο», όπου σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε σε πολλά έργα, όπως: «Τα διαστημικά χρυσάνθεμα» του Ζίντελ, «Κλειστές πόρτες» του Σαρτρ, «Μάκβεθ» του Σαίξπηρ, «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη.

Κινηματογράφος - τηλεόραση

Αντίθετα με την παρουσία του στο σανίδι, αυτή στη μεγάλη οθόνη δεν ήταν ιδιαίτερα έντονη αφού εμφανίστηκε μόνο σε μερικές ταινίες, με πιο χαρακτηριστικές τις: «Χωρίς συνείδηση», «Ιπποκράτης και Δημοκρατία», «Παύλος Μελάς». Η στροφή του Νίκου Βασταρδή στη μικρή οθόνη την δεκαετία του 1970 υπήρξε άκρως επιτυχημένη, αφού σημείωσε μεγάλη επιτυχία συμμετέχοντας σε τηλεοπτικές διασκευές θεατρικών έργων και σειρές όπως οι: «Εν τούτω νίκα», «Ανακριτικό γραφείο» και «Πορφύρα και αίμα» όπου υποδύθηκε τον Ρωμανό Διογένη δίπλα στη Βασίλισσα Ευδοκία της Βούλας Ζουμπουλάκη.

Υπήρξε για πολλά χρόνια καθηγητής υποκριτικής στη Σχολή Γ. Θεοδοσιάδη και το 1992 ίδρυσε δική του Δραματική Σχολή που λειτουργεί στα πλαίσια του Θεάτρου «Θεμέλιο». Ήταν μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (Σ.Ε.Η.) με ημερομηνία εγγραφής 1-3-1943, της Εταιρείας Σκηνοθετών και της Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων. Ήταν πατέρας της ηθοποιού και σεναριογράφου Αννας Ανδριανού.

Εφυγε από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών,της 18/3/2012.

ΣΑΜΙΟΥ ΔΟΜΝΑ

Η Δόμνα Σαμίου γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1928 στην Καισαριανή της Αθήνας.

Οι γονείς της ήταν μικρασιάτες πρόσφυγες από το Μπαϊντίρι, χωριό της περιοχής της Σμύρνης. H μητέρα της ήρθε στην Ελλάδα το 1922, ο πατέρας της, αιχμάλωτος στρατιώτης, λίγο αργότερα, με την Ανταλλαγή. Στο περιβάλλον της Καισαριαννής είχε τα πρώτα μουσικά της ακούσματα απ’ τα οποία και πήγασε η αγάπη της για την παραδοσιακή μουσική.

Σε ηλικία 13 ετών η Δόμνα Σαμίου έχει την πρώτη διδακτική επαφή με τη βυζαντινή και τη δημοτική μουσική αλλά και με τη λογική της επιτόπιας έρευνας, μαθητεύοντας κοντά στον Σίμωνα Καρά, στο «Σύλλογο προς Διάδοσιν της Εθνικής Μουσικής», ενώ παράλληλα φοιτά στο νυχτερινό Γυμνάσιο.

Ως μέλος της χορωδίας του Σίμωνα Καρά αρχίζει η σχέση της και με το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας/Ε.Ι.Ρ όπου αργότερα, το 1954, προσλαμβάνεται στο Τμήμα Εθνικής Μουσικής. Από τη θέση αυτή γνωρίζει τους σημαντικότερους λαϊκούς μουσικούς, οι οποίοι την εποχή εκείνη της εσωτερικής μετανάστευσης συρρέουν στην Αθήνα απ’ όλες τις περιοχές της Ελλάδας, και τους οποίους το ΤΕΜ ηχογραφεί για τις εκπομπές του.

Παράλληλα κάνει μουσική επιμέλεια σε εκδόσεις δίσκων, θεατρικές εκπομπές, κινηματογραφικές ταινίες. Το 1963 αρχίζει τα ταξίδια της στην επαρχία για επιτόπιες καταγραφές και συγκέντρωση μουσικού υλικού για το προσωπικό της αρχείο με δικά της μηχανήματα.

Το 1971 παραιτείται από την Ραδιοφωνία. Την ίδια χρονιά-σταθμό αποδέχεται την πρόσκληση του Διονύση Σαββόπουλου και πρωτοεμφανίζεται στο νεανικό κλαμπ Ροντέο, δίνοντας μια μεγάλη έκτοτε στροφή στη σχέση των νέων με την παραδοσιακή μουσική.

Τις σημαντικές αυτές εμφανίσεις ακολουθεί η συμμετοχή στο Φεστιβάλ Μπαχ στο Λονδίνο, οργανωμένο από τη Λίλα Λαλάντη. Η λαμπρή καλλιτεχνική καριέρα της Δόμνας Σαμίου έχει ξεκινήσει θριαμβευτικά. «Πέρασε η ντροπή που είχαν για το δημοτικό τραγούδι», όπως δηλώνει σε συνέντευξή της η ίδια.

Το 1974 αρχίζει η συνεργασία με την Columbia και οι αλλεπάλληλες εκδόσεις LP. Το 1976-77 με σκηνοθέτες τον Φώτο Λαμπρινό και τον Ανδρέα Θωμόπουλο γυρίζουν στην ελληνική επαρχία είκοσι επεισόδια για την εκπομπή της ΕΡΤ «Μουσικό οδοιπορικό».

Το 1981 ιδρύεται ο Καλλιτεχνικός Σύλλογος Δημοτικής Μουσικής - Δόμνα Σαμίου με σκοπό την διάσωση και προβολή της παραδοσιακής μουσικής και κυρίως την έκδοση δίσκων και τη διοργάνωση εκδηλώσεων με αυστηρές επιστημονικές και ποιοτικές προδιαγραφές, μακρυά από τις απαιτήσεις των εμπορικών εταιριών.

Το έργο της ξεπερνά πια τα ελληνικά σύνορα. Εκδίδονται δίσκοι της στη Γαλλία και τη Σουηδία. Επί σαράντα περίπου χρόνια πραγματοποιεί σειρά συναυλιών από την Αυστραλία μέχρι τη Νότια Αμερική που όχι μόνο συγκινούν τους Έλληνες της Διασποράς αλλά και αποκαλύπτουν στους ξένους μια ποιοτική «ελληνική μουσική δίχως μπουζούκι», όπως γράφτηκε σε κάποια κριτική συναυλίας της στη Σουηδία.

Στο εσωτερικό της Ελλάδας οι εμφανίσεις της σε συναυλίες κάθε είδους και με κάθε αφορμή είναι αναρίθμητες καθώς και οι τιμητικές προσκλήσεις και τα αφιερώματα, όπως π.χ. η επετειακή παράσταση για τα 70 της χρόνια: «Η Δόμνα Σαμίου στο Μέγαρο Μουσικής: η γνωστή και άγνωστη Δόμνα», τον Οκτώβριο του 1998.

Για τις ποικίλες δραστηριότητες της συνεργάζεται με τους πιο καταξιωμένους Έλληνες και ξένους μουσικούς, μουσικολόγους, λαογράφους, εθνομουσικολόγους αλλά και διδάσκει, μυεί και αναδεικνύει πρωτόβγαλτους νέους καλλιτέχνες.

Aπό το 1994 δίνει μαθήματα δημοτικού τραγουδιού για ενήλικες στο Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Οργάνων της Αθήνας. Πάμπολλες είναι επίσης οι πρωτοβουλίες της και έμπρακτη και ανιδιοτελής η προσφορά της σχετικά με την βελτίωση της μουσικής εκπαίδευσης των παιδιών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, αίτημα παιδαγωγικά πρωταρχικό και επιτακτικό κατά την ίδια.

Καταξιωμένη και αγαπητή για την προσφορά και την προσήνια της είδε το έργο της να αναγνωρίζεται πολλαπλά και τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις, με αποκορύφωση την απονομή μεταλλίου από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Στεφανόπουλο το 2005.

Πέθανε της 11/3/2012 μετά από προβλήματα υγείας που παρουσίαζε το τελευταίο διάστημα.

ΔΑΔΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ





O Νίκος Δαδινόπουλος γεννήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 1944. Ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Μαίρη Ευαγγέλου, με την οποία είχαν συνεργαστεί στο Λούνα Παρκ και απέκτησαν μαζί έναν γιο, τον Άλκη.

Ο Νίκος Δαδινόπουλος άφησε την τελευταία του πνοή,της 10/3/2012 σε ηλικία 68 ετών, ύστερα από μεγάλη"μάχη" να κρατηθεί στη ζωή.

ΣΜΑΡΟΥΛΑ ΓΙΟΥΛΗ

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1934. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Δ. Ροντήρη και συνέχισε με χορό και τραγούδι. Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε για πρώτη φορά, 9 ετών το 1943, στην ταινία "Η φωνή της καρδιάς", για να ακολουθήσουν αρκετές ακόμα.

Στο θέατρο ξεκίνησε με το έργο "Χαρούμενα νιάτα" και στη συνέχεια συνεργάστηκε με την Κατερίνα και το Μάνο Κατράκη στο έργο "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται". Από το 1958 ως θιασάρχης πλέον, ανέβασε τα έργα: "Άννα Φρανκ", "Κουρέλι", "Πειρασμός" κ.ά.

Το 1960 απέκτησε δική της θεατρική στέγη και μαζί με το σύζυγό της, θεατρικό επιχειρηματία Βαγγέλη Λιβαδά, ανέβασαν πολλά έργα ελλήνων συγγραφέων (Γ. Σουρή, Π. Παλαιολόγου, Σπ. Μελά, Δ. Γιανουκάκη, Δ. Ψαθά, Γ. Ρούσσο, Γ. Τζαβέλλα, Κ. Μουρσελά κ.ά.), αλλά και ξένων (Εντ. Φίλιπο, Α. Νικολάι, Ντ. Φο, Αλ. Χάκετ κ.ά.) και συνεργάστηκε, με σχεδόν, όλους τους έλληνες σκηνοθέτες. Ακόμα έχει σκηνοθετήσει πρόζες και μουσικά θεάματα όπως το μιούζικαλ "20 χρόνια Θεοδωράκης", "Καφενείον η Ελλάς" κ.ά.

Απεβίωσε σε ηλικία 78 ετών της 7/3/2012

ΤΣΙΒΙΛΙΚΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

Ο Βασίλης Τσιβιλίκας εχει γεννηθεί το 1942 στη Θεσσαλονίκη και ήταν το μοναδικό αγόρι της οικογένειάς του και μεγαλύτερος από τις δύο αδελφές του.

Φοίτησε στο Κολέγιο της Θεσσαλονίκης. Εκεί οι καθηγητές του τον παρότρυναν να ασχοληθεί με την υποκριτική συμμετέχοντας αρχικά στη θεατρική ομάδα του σχολείου.

Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του πέρασε στην Αγγλική φιλολογία, την οποία όμως εγκατέλειψε για να κατέβει στην Αθήνα και να ασχοληθεί επαγγελματικά πλέον με την ηθοποιία.

Μετά από μία αποτυχημένη προσπάθεια να εισαχθεί στο Θέατρο Τέχνης, σπούδασε τελικά στη σχολή υποκριτικής του Πέλου Κατσέλη.

Πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο ήταν το 1965.

Δύο χρόνια αργότερα ο Κάρολος Κουν τον καλεί στο Θέατρο Τέχνης. Στις αρχές της δεκαετίας του '70 άρχισε να ασχολείται με την επιθεώρηση, ενώ στα μέσα της με την πρόζα.

Η δεκαετία του '70 ήταν η περίοδος που πρωτοεμφανίστηκε και στον κινηματογράφο.

Η πρώτη ταινία στην οποία συμμετείχε ήταν Η θεία μου η χίπισσα του Αλέκου Σακελλάριου.

Εφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 70 ετών της 29/2/2012 μετα απο σοβαρό πρόβλημα στην καρδιά.

ΚΑΡΥΟΦΥΛΛΙΑ ΚΑΡΑΜΠΕΤΗ

Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη είναι Ελληνίδα ηθοποιός, απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Άρχισε την καριέρα της στις αρχές της δεκαετίας του 1980 και έχει εργαστεί τόσο στο θέατρο, όσο και στον κινηματογράφο και την τηλεόραση με μεγάλη επιτυχία. Συνεργάστηκε με την Πειραματική Σκηνή της Τέχνης στα έργα: Ονειρο καλοκαιρινης νύχτας του Σαίξπηρ, Η παρέλαση της Λούλας Αναγνωστάκη, Ρασομόν των Μ. και Φ. Κάνιν με το θεατρικό εργαστήρι Θεσσαλονίκης: Η δολοφονία του Μαρά του Πέτερ Βάις, Με το ίδιο μέτρο του Σαίξπηρ, με το Αεικίνητο: Οι αλλοπαρμένοι των Μίντλετον και Ρόουλεϊ.

Από το 1984 μέχρι το 1992 υπήρξε στέλεχος του Ανοιχτού Θεάτρου και έπαιξε στις παραστάσεις του: Πολύ κακό για το τίποτα του Σαίξπηρ, Οι γάμοι του Φίγκαρο του Μπομαρσέ, Κρίμα που είναι πόρνη του Τζον Φορντ, Η τρικυμία του Σαίξπηρ, Ο πελεκάνος του Στρίνμπεργκ, Λούλου του Βέντεκιντ, Τρείς αδερφές του Τσέχοφ, Ανθή του Αντρέγιεφ, Βάτραχοι του Αριστοφάνη, Αμλετ του Σαίξπηρ.

Στα πλαίσια του Φεστιβάλ Πάτρας συμμετείχε στις παραστάσεις του Θεατρικού Αναλογίου: Μαντάμ ντε Σαντ του Μίσιμα και Μπλε βαθύ, σχεδόν μαύρο του Θανάση Βαλτινού. Συνεργάστηκε με το ΔΗ. ΠΕ. ΘΕ Καλαμάτας: Τρωίλος και Χρυσηίδα του Σαίξπηρ, με το θέατρο Αθήναιον: Η όπερα της πεντάρας του Μπρέχτ, με την Κάτια Δανδουλάκη: Ο γλάρος του Τσέχοφ, με το Γιώργο Κιμούλη: Δεσποινίς Τζούλια του Στρίντμπεργκ και Μάκβεθ του Σαίξπηρ, με την Εταιρία Θεάτρου Μηχανή: Decadence του Στήβεν Μπέρκοφ, με το θέατρο του Νότου: Ελένη του Ευριπίδη και Η Δούκισσα του Μάλφι του Τζον Ουέμπστερ.

Με το Εθνικό Θέατρο έχει συνεργαστεί ως μέλος χορού στις τραγωδίες του Ευριπίδη: Ορέστης, Ιππόλυτος, Βάκχες, Ηλέκτρα και έπαιξε τους ομώνυμους ρόλους στις τραγωδίες Αντιγόνη του Σοφοκλή, Μήδεια του Ευριπίδη και Ηλέκτρα του Σοφοκλή. Από τον Νοέμβριο του 1997 μέχρι τον Ιούλιο του 1999 συμμετείχε στη μεγάλη περιοδεία του Εθνικού Θεάτρου με τη Μήδεια και την Ηλέκτρα ανά τον κόσμο: Τουρκία, Γαλλία, Αυστραλία, Ισραήλ, Πορτογαλία, Η.Π.Α, Καναδά, Δανία, Βουλγαρία, Κίνα, Ιαπωνία. Τα τελευταία δυο χρόνια σε συνεργασία με τον παραγωγό Γιώργο Κυπραίο έχει ανεβάσει τα έργα: Skriker της Κάρυλ Τσέρτσιλ και Η μνήμη του νερού της Σήλα Στήβενσον.

ΑΠΕΡΓΗΣ ΝΙΚΟΣ

Ο Νίκος Απέργης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947.
Σπούδασε Θέατρο στην Ανώτερη δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου.(αποφοίτησε το 1969) και ασχολήθηκε επαγγελματικά στο θέατρο, το ραδιόφωνο την Τηλεόραση και τον Κινηματογράφο κυρίως ως Ηθοποιός, αλλά και με πολλές ιδιότητες.(Συγγραφέας, Σκηνογράφος, Βοηθός σκηνοθέτη και Θεατρικός επιχειρηματίας)
Από το 1982 και μέχρι σήμερα ασχολείται παράλληλα, με το Marketing και την Διαφήμιση.
Παντρεύτηκε την ηθοποιό Μαίρη Κυβέλου με την οποία έζησε 24 θαυμάσια χρόνια και απέκτησε ένα γιο τον Αντώνη. Η γυναίκα του αποβίωσε στις 15 Νοεμβρίου 2005 μετά από ένα χρόνο δύσκολης πάλης με την επάρατη νόσο.
Ζει στο Πολύδροσο Χαλανδρίου.

Ο Νίκος Απέργης, γνωστός ηθοποιός, πρωταγωνιστής σε δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές : "Ο Άγνωστος πόλεμος", "Γειτονιά", "Ιστορίες αγάπης", "Πανθέοι", "Λάμψη" κ.α , το 1974, ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα των ανθρώπων της Τέχνης, του τότε Προέδρου του κόμματος Κωνσταντίνου Καραμανλή και αφιερώθηκε στη Νέα Δημοκρατία.
Διετέλεσε συνιδρυτής Γραμματέας και Πρόεδρος της κομματικής οργάνωσης ηθοποιών.
Πρόεδρος της ειδικής κομματικής οργάνωσης πολιτιστικών φορέων της Ν.Δ. Ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος της συνδικαλιστικής παράταξης "Δημοκρατική Κίνηση Ηθοποιών" που κατέκτησε για πρώτη φορά τη συμμετοχή στη διοίκηση του "Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών" και την "Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος ακροάματος".
Μέλος της Ομάδας κοινοβουλευτικού έργου Πολιτισμού της Ν.Δ

Βραβεύτηκε, ως Συγγραφέας, για το θεατρικό έργο του οι "Σφουγγαράδες"

Εκλέχθηκε Δημοτικός Σύμβουλος επί 6 συνεχείς τετραετίες στον Δήμο Αθηναίων Διετέλεσε Αντιδήμαρχος και υπεύθυνος κατά περιόδους σε όλες σχεδόν τις δημοτικές δραστηριότητες. (Από την ίδρυση της Ελεύθερης Ραδιοφωνίας, την ίδρυση της A.T.V (Αθήνα Ανεξάρτητη τηλεόραση) - που υπήρξε ο προπομπός της ιδιωτικής τηλεόρασης - ως τους τομείς Στρατηγικού σχεδιασμού, Παιδείας, Οικονομικών, Τεχνικών, Καθαριότητας, Πρασίνου - Τελευταία δραστηριότητά του η Προεδρία του Οργναισμού Νεολαίας και Άθλησης.

Πολιτευτής της Νέας Δημοκρατίας στην Α΄ περιφέρεια Αθηνών (με συνεχώς αυξανόμενη προτίμηση των ψηφοφόρων)

Διετέλεσε Δημιουργικός Διευθυντής διαφημιστικής εταιρίας (VICTORY), Ίδρυσε την διαφημιστική εταιρία ART LINE και την εταιρία παραγωγής ART LINE Productions.
Διετέλεσε Πρόεδρος και Διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας GRIFFIN BACALL - ART LINE

Εργάζεται ως σύμβουλος Marketing - Επικοινωνίας .

Έφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός της 4 φεβρουαριου 2012 καθώς έχασε τη μάχη που έδινε
τον τελευταίο καιρό με τον καρκίνο.

ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ

Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27 Απριλίου 1935. Έκανε νομικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τις οποίες εγκατέλειψε πριν πάρει το πτυχίο. Το 1961 έφυγε στο Παρίσι, όπου αρχικά παρακολούθησε στη Σορβόννη μαθήματα γαλλικής φιλολογίας και φιλμογραφίας, καθώς και μαθήματα εθνολογίας και στη συνέχεια μαθήματα κινηματογράφου στη Σχολή Κινηματογράφου IDHEC και στο Musée de l'homme.

Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1964 και μέχρι το 1967 εργάστηκε ως κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα Δημοκρατική Αλλαγή, μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη και την Τώνια Μαρκετάκη. Με τον Βασίλη Ραφαηλίδη, το 1969 θα εκδώσουν το περιοδικό "Σύγχρονος κινηματογράφος" μια έκδοση που την αγκαλιάζουν και τη βοηθούν πολλοί νέοι σκηνοθέτες. Ανάμεσα τους ο Παντελής Βούλγαρης και ο Λάκης Παπαστάθης.

Η καριέρα του ως σκηνοθέτης, ξεκινάει με μια ταινία που γυρίζει στην Θεσσαλονίκη, για το νεανικό συγκρότημα Φόρμινξ του Βαγγέλη Παπαθανασίου, που όμως δεν ολοκληρώνεται ποτέ. Ολοκληρώνει όμως την "Εκπομπή", την πρώτη του ταινία μικρού μήκους το 1968, που προκαλεί αίσθηση στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και παίρνει το βραβείο των κριτικών.

Το 1970, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, Αναπαράσταση, κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, καθώς και άλλες διακρίσεις στο εξωτερικό, και σηματοδότησε την αυγή του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου. O "Θίασος" είναι η ταινία που του χαρίζει διεθνή αναγνώριση. Δεν είναι λίγοι οι κριτικοί και οι ιστορικοί του κινηματογράφου, που την περιλαμβάνουν στις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.

Ο Αγγελόπουλος ήταν ο πιο βραβευμένος Έλληνας σκηνοθέτης. Οι ταινίες του έχουν τιμηθεί ανάμεσα στα άλλα με τα περισσότερα από τα βραβεία του φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το Χρυσό φοίνικα του φεστιβάλ των Καννών, το Χρυσό και τον αργυρό λέοντα του φεστιβάλ της Βενετίας, το βραβείο Φέλιξ καλύτερης ευρωπαικής ταινίας, το βραβείο fipresci, και πολυάριθμα βραβεία κριτικών και ενώσεων κριτικών σε όλον τον κόσμο, τα οποία τον καθιέρωσαν παγκοσμίως ως έναν από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες του σύγχρονου κινηματογράφου.

Έχει αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας των Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, του Πανεπιστημίου X Nanterre στο Παρίσι και του Πανεπιστημίου του Έσσεξ.

Φιλμογραφία

2008 Τριλογία ΙΙ - Η σκόνη του χρόνου
2003 Τριλογία Ι - Το Λιβάδι που Δακρύζει
1998 Μια Αιωνιότητα και μια Μέρα
1995 Το Βλέμμα του Οδυσσέα
1991 Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού
1988 Τοπίο στην Ομίχλη
1986 Ο Μελισσοκόμος
1984 Ταξίδι στα Κύθηρα
1980 Ο Μεγαλέξανδρος
1977 Οι Κυνηγοί
1975 Ο Θίασος
1972 Μέρες του ’36
1970 Αναπαράσταση
1968 Η Εκπομπή (μικρού μήκους)

Βραβεία

- Η Εκπομπή, βραβείο κριτικών στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1968

- Αναπαράσταση, Α' βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1970, βραβείο Ζωρζ Σαντούλ (Γαλλία, 1971), καλύτερης ξένης ταινίας στο Φεστιβάλ Hyères (1971), ειδική μνεία της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI) στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου (1971)

- Μέρες του '36, Βραβείο σκηνοθεσίας και φωτογραφίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1972, βραβείο της FIPRESCI στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου (1972).

- Ο Θίασος, Βραβείο Καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, Α' αντρικού και Α' γυναικείου ρόλου, Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1975, καλύτερη ταινία της δεκαετίας 1970-1980 από την Ένωση Κριτικών της Ιταλίας

- Οι Κυνηγοί, Βραβείο καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ του Σικάγο (1977), βραβείο της Ένωσης Τούρκων κριτικών (1977), επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ των Καννών

- Ο Μεγαλέξανδρος, έλαβε το Χρυσό Λιοντάρι το 1980 στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βενετίας

- Ταξίδι στα Κύθηρα, βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ των Καννών (1984), κρατικά βραβεία καλύτερης ταινίας, σεναρίου, α΄ ανδρικού ρόλου, α' γυναικείου ρόλου,σκηνογραφίας, βραβείο κριτικών στο Φεστιβάλ Ρίο ντε Τζανέϊρο (1984)

- Τοπίο στην Ομίχλη, μοιράστηκε το Αργυρό Λιοντάρι Καλύτερης Σκηνοθεσίας στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βενετίας, βραβείο Φελίξ καλύτερης Ευρωπαϊκής ταινίας (1988)

- Το Βλέμμα του Οδυσσέα, έλαβε το Μεγάλο Βραβείο Κριτικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών, βραβείο της FIPRESCI (1995). Επίσης, οι κριτικοί του περιοδικού Time το ψήφισαν στις 100 καλύτερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου

- Μια Αιωνιότητα και μια Μέρα, κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών (1998)

- Τριλογία - Το Λιβάδι που Δακρύζει, κέρδισε βραβείο της FIPRESCI (2004).

- Χρυσό μετάλλιο του ιδρύματος Circulo de Bellas Artes (Mαδρίτη, 2008) για το σύνολο του έργου του.

Πεθανε της 24/1/2012

ΣΑΜΣΙΑΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

(Αθήνα 1954). Σύγχρονος τραγουδιστής, με πολυσχιδή δραστηριότητα.

Πρωτοεμφανίστηκε στη μουσική παράσταση «Ιησούς Χριστός Υπέρλαμπρο Άστρο». Συνεργάστηκε με το «Ασκητικό Θέατρο» και τους Θιάσους της Ξένιας Καλογεροπούλου και της Α. Βουγιουκλάκη («Εβίτα», «Λυσιστράτη»).

Συνεργάστηκε επίσης με την «Παρέα» (1982-84), με τον Μ. Πλέσσα στη λαϊκή όπερα «Ερωτόκριτος και Αρετούσα» και με τον Δ. Μαραγκόπουλο στην παιδική όπερα «Το τραγούδι του αιώνα».

Έχει συμμετοχή στα προγράμματα του «Σείριου» (Μ. Χατζιδάκι) και συνεργασίες με πολλά άλλα θέατρα και παιδικά θέατρα.

Πρωταγωνίστησε στη «ροκ» όπερα του Ν. Καρβέλα «Δαίμονες» και στα 3 μικρά μιούζικαλ με τίτλο «Σιωπή, ο βασιλιάς κοιμάται» του Ν. Κυπουργού, που παρουσιάστηκαν στο ΜΜΑ, κ.λπ.

Συμμετέχει σε πολλούς δίσκους διαφόρων μουσικών ειδών.

Πηγές
Τάκης Καλογερόπουλος, Λεξικό της Ελληνικής μουσικής, εκδόσεις Γιαλλελή, 2001