Στα 17 της χρόνια, όντας ακόμη μαθήτρια στο Α’ Γυμνάσιο Πλάκας, άρχισε να τραγουδά. Ο πρώτος της – μικρός, 45 στροφών – δίσκος περιλάμβανε δύο τραγούδια του Γιάννη Σπάρτακου, οικογενειακού φίλου και λάτρη της τζαζ μουσικής. Στη συνέχεια ηχογράφησε έναν ακόμη μικρό δίσκο σε μουσική Βαγγέλη Παπαθανασίου και στίχους Νίκου Μαστοράκη.
Το ιδιαίτερο χρώμα της φωνής της και η αγάπη της για την τζαζ την έκαναν ιδανική ερμηνεύτρια του ξένου τραγουδιού. Πέρα από μια σειρά μικρών δίσκων με επιτυχίες της εποχής, η καριέρα της εμπλουτίστηκε από τις εμφανίσεις της στα μεγάλα κλαμπ όπου σχεδόν αποκλειστικά ερμήνευε – είτε με μικρά σύνολα είτε με μεγάλες ορχήστρες – τραγούδια από ένα ευρύτατο ρεπερτόριο ξένης μουσικής.
Το 1974 στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, πήρε μέρος με το «Ασε με να φύγω», ένα τραγούδι του Γιώργου Μανίκα σε στίχους του Νίκου Ελληναίου.Τραγούδι-ορόσημο για το Φεστιβάλ το οποίο βραβεύτηκε, όπως και η ίδια η Αλέκα Κανελλίδου με το βραβείο των δημοσιογράφων για την καλύτερη ερμηνεία. Η πρώτη αυτή δισκογραφική της επιτυχία την έφερε σε επαφή με το πλατύ κοινό.
Με το γνώριμο και απόλυτα προσωπικό της ύφος ερμήνευσε στη συνέχεια τραγούδια των Γιάννη Σπανού, Γιώργου Κατσαρού, Μίμη Πλέσσα, Αλέξη Παπαδημητρίου, Γιώργου Χατζηνάσιου, Μάριου Τόκα, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Ιδιαίτερη στιγμή αποτελεί ο δίσκος της με τίτλο «Back to Jazz» που ηχογράφησε με τον Μάρκο Αλεξίου, σταθερό συνεργάτη της επί σειρά ετών, και το Λάκη Ζώη. Ο δίσκος αποτελεί δείγμα της κοινής του αγάπης για ένα είδος μουσικής που παίζουν και τραγουδούν χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου