Ο Δημήτριος Μακούλης γεννήθηκε στις 12 Απριλίου 1935 στο Κέιπ Τάουν και ήταν γιος έλληνα διπλωμάτη. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στην Αθήνα, όπου πρωτοπήγε σχολείο. Οι δάσκαλοί του αντιλήφθηκαν πρώτοι την ιδιαίτερη χροιά της φωνής του, ενθαρρύνοντάς τον να ασχοληθεί με το τραγούδι.
Τα πρώτα του καλλιτεχνικά βήματα τα έκανε στο μουσικό θέατρο το 1948 και μέχρι το 1954 ηχογράφησε πάνω από εξήντα τραγούδια σπουδαίων δημιουργών, όπως ήταν οι Γιώργος Μουζάκης, Κώστας Καπνίσης, Μενέλαος Θεοφανίδης, Ζακ Ιακωβίδης και Γεράσιμος Λαβράνος, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία.
Γρήγορα, η φήμη του ξεπέρασε τα σύνορα της Ελλάδας και από το 1954 ξεκίνησε μια επιτυχημένη διεθνή καριέρα, πρώτα στη Γερμανία και μετά στις ΗΠΑ. «Το Ελληνόπουλο με τη χρυσή φωνή», όπως τον βάφτισαν, έγινε γρήγορα διάσημο. Έζησε πολλά χρόνια στο εξωτερικό και συνεργάστηκε με τα πιο μεγάλα ονόματα της μουσικής, όπως οι Λούις Άρμστρονγκ, Ντιουκ Έλινγκτον και Έλα Φιτζέραλντ. Υπολογίζεται ότι στην καριέρα του έχει πουλήσει πάνω από 100 εκατομμύρια δίσκους.
Το 1961 έγινε ο πρώτος έλληνας τραγουδιστής που συμ- μετείχε σε διαγωνισμό της Eurovision. Εκπροσώπησε την Αυστρία με το τραγούδι «Sehnsucht» («Λαχτάρα») και κατέλαβε την 15η θέση σε 16 συμμετοχές. Το 1990 πήρε μέρος στον προκριματικό διαγωνισμό της ΕΡΤ με το τραγούδι «Μια νύχτα σαν κι απόψε» και κατέλαβε την 5η θέση σε 6 συμμετοχές. Την Ελλάδα εκείνη τη χρονιά εκπροσώπησε ο Χρήστος Κάλοου με το τραγούδι «Χωρίς σκοπό».
Η «δύση» του ελαφρού τραγουδιού είχε κόστος και για τον Τζίμη Μακούλη. Εξακολουθούσε, όμως, να εμφανίζεται σε μικρούς συναυλιακούς χώρους, μέχρι σχεδόν το τέλος της ζωής του, που επήλθε στις 28 Οκτωβρίου 2007, εξαιτίας μετεγχειρητικών επιπλοκών.
Το όνομα του Τζίμη Μακούλη έχει ταυτιστεί με τα τραγούδια του Γιώργου Μουζάκη («Ένας φίλος ήρθε απόψε απ' τα παλιά», «Βίρα τις άγκυρες», «Αντίο εκεί που πας στα ξένα», «Γλυκιά Μαντόνα»), με κάποια τραγούδια του Γεράσιμου Λαβράνου, όπως το «Βότσαλο Χαμένο», «Για σένα ωραία μου μαντάμ», «Γιατί κλαις μπεμπέκα») και με εξελληνισμένες ευρωπαϊκές επιτυχίες, όπως το «Τσιγγάνα καρδιά» ή «Ένα φιλάκι είναι λίγο».
