Από τριών χρόνων ο Γιώργος Κοινούσης ανέλαβε να τον φροντίζει. Έγινε οδηγός του και μ’ ένα γραμμόφωνο γύριζαν από μαγαζί σε μαγαζί για να εξασφαλίσουν τα προς το ζειν.
Άνθρωπος βαθιά θρησκευόμενος, άλλωστε το αποδεικνύουν οι πράξεις και τα έργα του.
Ποτέ δεν τον ενδιέφεραν τα χρήματα, παρά μόνο το τραγούδι που ήταν η αγάπη του, και αυτό αποδεικνύεται και από ένα σουξέ του “Δεν με συγκινούν εμένα τα λεφτά, ούτε με ζαλίζουν τα χειροκροτήματα, αξία έχουν τα καλά αισθήματα”.
Έγραψε πολλά τραγούδια για άλλους καλλιτέχνες και έγιναν επιτυχίες. Ο Γιώργος Κοινούσης μη μπορώντας να υποταχθεί στο κατεστημένο της νύχτας, αποχαιρέτησε πολύ νωρίς τις πίστες, και το μόνο μέλημα του πλέον είναι να γράφει τραγούδια.
Ο Γιώργος Κοινούσης είναι ένας από τους σπουδαιότερους ακορντεονίστες που αναδείχτηκαν στο λαϊκό τραγούδι. Δέσποζε με το περίτεχνο παίξιμο του σε πάλκα πρώτης γραμμής, στα τέλη του ’50 και σε όλη τη δεκαετία του ’60, στο πλευρό προσωπικοτήτων όπως οι Τσιτσάνης, Παπαϊωάννου, Καζαντζίδης, Γκρέυ, Περπινιάδης κ.ά., ενώ παράλληλα είχε εντυπωσιακή συμμετοχή ως σολίστας στη δισκογραφία (μόνιμος εκτελεστής για χρόνια στην Columbia) και μάλιστα σε ηχογραφήσεις ιστορικές.
Προς τα τέλη του ’60, όταν το ακορντεόν εκτοπίζόταν από τη φαρφίσα, ο Κοινούσης βγήκε μπροστά και ως δημιουργός. Τραγούδια του ερμήνευσαν η Γιώτα Λύδια, ο Μιχάλης Μενιδιάτης (Στο σπίτι μου χαράματα), η Δούκισσα (Άνθρωποι είμαστε) κ.ά.
Η δεκαετία του ’70 βρήκε τον Κοινούση ως πρωταγωνιστή μπροστά στο μικρόφωνο, όπου με το δικό του ιδιότυπο ύφος τραγουδούσε Αμερική δική σου είμαστε φυλή, Τα παιδιά τα φιλαράκια τα καλά. Εμένα η μάνα μου δεν με ξανακάνει και άλλα λαοφιλή σουξέ.
Στο διάβα των καιρών, ο Κοινούσης αποσύρθηκε διακριτικά από το επάγγελμα του τραγουδιστή, αφιερώνοντας τη ζωή του στους δικούς του ανθρώπους, αλλά και στους συνανθρώπους του, καθώς και σε ζητήματα θρησκείας –με την ευρύτερη πάντα έννοια της λέξης– που, έτσι κι αλλιώς, πάντα τον απασχολούσαν.
Ο Γιώργος Κοινούσης είναι ένας ωραίος άνθρωπος που τόλμησε να περάσει από τη μια
όχθη στην άλλη εν μία νυκτί. Από τη δόξα και τα πλούτη στην αφάνεια και τη φύση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου