Έπρεπε όμως να περάσει μια σχεδόν δεκαετία για να μπει στη δισκογραφία και να έρθει, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, η τεράστια επιτυχία του τραγουδιού «Οι νταλίκες» («Με τα φώτα νυσταγμένα και βαριά»), η οποία κυριολεκτικά τον εκτίναξε και τον καθιέρωσε ως έναν γνωστό λαϊκό τραγουδιστή.
Τα ’80ς ήταν κι η πιο επιτυχημένη, από πλευράς δημοφιλίας, εμπορικότητας και σουξέ, δεκαετία της καριέρας του. Η δισκογραφία του, βέβαια, συνεχίστηκε και τη δεκαετία του ’90 ως και τις αρχές του 2000, αλλά πλέον είχαν αλλάξει οι εποχές γενικότερα για το λαϊκό τραγούδι, τουλάχιστον με την φυσιογνωμία που το γνωρίσαμε στη δεκαετία του ’80.
Η δισκογραφία του αποτελείται από 7 προσωπικούς δίσκους και 12 συμμετοχές, ενώ, θα έλεγα, πως οι συνθέτες που τον καθόρισαν αλλά και του έδωσαν τα μεγαλύτερα σουξέ του είναι ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Τάκης Σούκας κι ο Τάκης Μουσαφίρης.
Μπορεί οι μεγάλες επιτυχίες του να μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού, αλλά είναι πασίγνωστες, πιστεύω, σε όλους. Και μόνο οι τίτλοι τους αρκούν: «Οι νταλίκες» («Με τα φώτα νυσταγμένα και βαριά»), «Και μόνο που με κοιτάς λιώνω», «Άγιε μου Σώστη σώσε με», «Όλα για μένα είσαι εσύ» (ντουέτο με την Αλεξίου) κ.ά.
Χρυσό και πλατινένιο δίσκο δεν κατάφερε να κάνει ο Γιώργος Σαρρής, συμμετείχε όμως σε ένα πολύ επιτυχημένο (πλατινένιο των 100.000 πωλήσεων) σάουντρακ («Το μινόρε της Αυγής»/1983) της ομώνυμης θρυλικής για το ρεμπέτικο τραγούδι τηλεοπτικής σειράς του αείμνηστου Φώτη Μεσθεναίου. Και φυσικά δεν του έλειψαν και κάποια επιτυχημένα ντουέτα με την αδερφή του την Χαρούλα Αλεξίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου