Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1916 και ήταν το μεγαλύτερο παιδί από τα τρια του Σοφοκλή και της Μαρίας. Τα άλλα του αδέλφια λεγόταν Νίκος και Νίκη. Σπούδασε νομικά αλλά γρήγορα τον τράβηξε η ”παρουσίαση”. Μυήθηκε και «εκπαιδεύτηκε» ως κονφερασιέ στην περίφημη «Μάντρα» του Αττίκ όπου και κέρδισε τα πρώτα του χειροκροτήματα.
Ξεκίνησε τις παρουσιάσεις σε θέατρα, σε διάφορα κέντρα διασκεδάσεως και αναψυκτήρια ή σε εκδηλώσεις στα τέλη της δεκαετίας του 1930. Το 1940 έγραψε τους στίχους στο τραγούδι (Κορόϊδο Μουσολίνι) το οποίο όπου ακουγόταν, αναπτέρωνε το ηθικό όλων των Ελλήνων κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου. Το τραγούδι ήταν ιταλικό με τίτλο «Reginella Campagnola (η χωριατοπούλα Ρετζινέλα) και τη μουσική του την είχε γράψει ο Eldo di Lazzaro.
Συνεργάστηκε με τον Κώστα Πρετεντέρη και μαζί έγραψαν πληθώρα θεατρικών επιθεωρήσεων που έγιναν μεγάλες επιτυχίες. Στις αρχές του 1950 ο Γιώργος Οικονομίδης, εκτός από πολύ δημοφιλής στα βαριετέ και στις πίστες, ήταν και πιο επιτυχημένος και δημοφιλής άνθρωπος του ραδιοφώνου, ο πρώτος πραγματικός σταρ που έβγαλε αυτό το μέσο στην Ελλάδα, κυρίως με τα νέα ταλέντα του και όχι μόνο.
Ξεκίνησε τις εκπομπές του στο ραδιόφωνο (Ε.Ι.Ρ.) και κάθε Κυριακή στις 12 το μεσημέρι η φωνή του έδινε μέσω της εκπομπής του «Χαρούμενα Ταλέντα»την ευκαιρία σε νέα παιδιά με φωνή, φιλοδοξίες και όνειρα να τραγουδήσουν μπροστά στο κοινό και να αναδείξουν το ταλέντο τους! Η περίφημη φράση του όταν άνοιγε τις εκπομές του…”Φίλοι μου αγαπημένοι”, ήταν το σήμα κατατεθέν του.
Από τις ραδιοφωνικές του εκπομπές ανεδείχθησαν πάρα πολλοί τραγουδιστές όπως η Νάνα Μούσχουρη, ο Χάρρυ Κλυνν, η Τζένη Βάνου, Ο Πάνος Τζανετής, ο Γιάννης Βογιατζής, ακόμα και η Καίτη Γαρμπή με τη Λιάνα τότε, που συμμετείχαν ως «Αδερφές Γαρμπή».
Αναδείχθηκε ο πιο δημοφιλής και ταλαντούχος παρουσιαστής του ραδιοφώνου και χαρακτηριστικό είναι ότι την ώρα της εκπομπής του, εδημιουργείτο τεράστια κοσμοσυρροή σε πεζοδρόμια, καφενεία και όπου υπήρχαν ραδιόφωνα! Επίσης όταν ήρθε η τηλεόραση, ήταν για 7-8 χρόνια το πιο δημοφιλές πρόσωπό της.
Ήταν φίλαθλος του Παναθηναϊκού και το 1958 έγραψε τους στίχους του ύμνου της ομάδας ενώ κατηφόριζε την Λεωφόρο Αλεξάνδρας με τον Γιώργο Μουζάκη που έγραψε τότε την μουσική, μετά από νίκη της ομάδας τους επί του Απόλλωνα. Επίσης έγραψε τους στίχους στον «Ύμνο της 21 Απριλίου 1967» σε μουσική του Γιώργου Κατσαρού και τον τραγούδησαν σε πρώτη εκτέλεση ο «αριστερός» και τραγουδιστής της «Ρωμιοσύνης» και του «Αξιον Εστί» Γρηγόρης Μπιθικώτσης και η Βίκυ Μοσχολιού.
Η φήμη του αμαυρώθηκε από το γεγονός αυτό και από το ότι μετείχε σε διάφορες εκδηλώσεις της τότε κυβέρνησης ως παρουσιαστής στο Παναθηναϊκό Στάδιο , ενώ άλλοι καλλιτέχνες που μετείχαν και αυτοί, όπως η Μαρινέλλα, ο Τόλης Βοσκόπουλος, η Βίκυ Μοσχολιού, ο Γρηγόρης Μπηθικώτσης, η Τζένη Βάνου, ο Γιάννης Πουλόπουλος, η Ζωή Κουρούκλη, η Κλειώ Δενάρδου,η Ρένα Βλαχοπούλου, ο Γιάννης Βογιατζής, ο Νίκος Σταυρίδης, ο Ντίνος Ηλιόπουλος, ο Γιώργος Ζαμπέτας, ο Κώστας Βουτσάς, ο Τώνης Μαρούδας, η Νάντια Κωνσταντοπούλου, η Ρένα Ντορ, η Βίκυ Λέανδρος, η Σοφία Βέμπο, ο Σώτος Παναγόπουλος, ο Σταμάτης Κόκοτας – και τόσοι άλλοι- σήμερα είναι στο απυρόβλητο.
Ο αδελφός του Νίκος ήταν στέλεχος του Κ.Κ.Ε. και ήταν συντάκτης στην εφημερίδα ”Ριζοσπάστης” έχοντας την στήλη ”Έμμετρος Ρίζος” και διώχθηκε για τις πολιτικές του πεποιθήσεις στα χρόνια του Εμφυλίου και της Δικτατορίας.
Έλαβε μέρος σε αρκετές ελληνικές ταινίες, παρουσίασε ”άπειρες” φιλανθρωπικές εκδηλώσεις χωρίς ποτέ να ζητήσει έστω μια δραχμή και έκανε ο ίδιος μεγάλες δωρεές σε διάφορα φιλανθρωπικά ιδρύματα.
Πέθανε στις 22 Απριλίου 1985 σε ηλικία 69 ετών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου