Ο Λευτέρης γεννήθηκε στις 24 Απριλίου του 1944, στην Αθήνα, αλλά μεγάλωσε στον Πειραιά. Σαν νέος της εποχής έχει πολλές χάρες, αλλά και μερικές μικροσυνήθειες ίσως όχι χρήσιμες για τον ίδιο, αλλά ευτυχώς μόνος του τις διορθώνει.
Του αρέσει πολύ η οικογενειακή ζωή,Χόμπι του το αυτοκίνητό του. Με αυτό σχεδόν κάθε μέρα ξεκινά για την εξοχή. Λατρεύει τη φύση. Είναι φίλαθλος και κατά καιρούς ασχολήθηκε ερασιτεχνικά βέβαια, με το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο, το βόλεϊ και την ιππασία.
Είναι λίγο προληπτικός. Βασικά, όταν μπαίνει σε κάποιο σπίτι, μπαίνει πάντα με το δεξί πόδι. Του αρέσει κάπου-κάπου, η σιωπή και η μοναξιά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι αντικοινωνικός. Διαβάζει πολύ, διότι πιστεύει ότι το βιβλίο είναι ο πιο πιστός φίλος του ανθρώπου.Μερικοί αγαπημένοι συγγραφείς: Καβάφης, Καζαντζάκης, Καρκαβίτσα, Χεμινγούεη.
Είναι βασικά θαρραλέος. Φοβάται όμως την κακία των ανθρώπων... Εκτιμά την ειλικρινή αγάπη και όσους μπορούν να συγχωρούν και τους εχθρούς τους ακόμη. Ο ίδιος θυμώνει καμιά φορά, αλλά συγχωρεί εύκολα. Πιστεύει στον γάμο από έρωτα, αλλά ο έρωτας να μην είναι μονόπλευρος. Μια ευχή που κάνει πάντα: Υγεία και επιτυχία στη δουλειά του κάθε ανθρώπου».
«Αμφιβολίες, Γιατί, Μια γυναίκα σαν εσένα, Δεν με πειράζει, Κυρά μου αριστοκράτισσα, Η καρδιά μου συννεφιάζει, Αν μ' αγαπάς, Πάρε το χελιδόνι, Διπλοτέλι μου γλυκό, Ποια είσαι εσύ». είναι μερικά τραγουδια με χρυσές επιτυχίες του Λευτέρη Μυτιληναίου.
Αυτά και άλλα αναφέρονται στο βιβλίο του ΤΑΣΟΥ ΚΟΥΤΣΟΘΑΝΑΣΗ
«ΟΙ ΧΡΥΣΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ»!
