Ο Νίκος Δημητράτος γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου του 1942 στην Αθήνα. Σπούδασε σολφέζ, βυζαντινή μουσική και θέατρο στη σχολή του Γρηγόρη Βαφιά.
Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο σε δύο παραστάσεις-σταθμούς κατά την περίοδο της δικτατορίας: αρχικά το 1971 στο «Παραμύθι Χωρίς Όνομα» του Ι. Καμπανέλλη με τον θίασο της Νέας Πορείας και στη συνέχεια στην ιστορική παράσταση «το Μεγάλο Μας Τσίρκο» του Ι. Καμπανέλλη με τον θίασο της Τζ. Καρέζη και του Κ. Καζάκου- μία παράσταση που σηματοδότησε την έναρξη της πολυετούς συνεργασίας του με τον Σταύρο Ξαρχάκο.
Επίσης συνεργάστηκε με τον θίασο του Γ. Μιχαλακόπουλου και με τον Μ. Βολανάκη, ενώ έπαιξε και έγραψε τη μουσική για την παράσταση του «Ματωμένου Γάμου» (Φ. Γκ. Λόρκα) στο θέατρο Στοά του Θ. Παπαγεωργίου και της Λ. Πρωτοψάλτη. Συνεργάστηκε επίσης με το Δ.Η.Π.Ε.Θ.Ε. Κοζάνης στην παράσταση «Μιας Πεντάρας Νιάτα» (Κ. Πρετεντέρη-Α. Γιαλαμά) σε σκηνοθεσία Ν. Νικολάου καθώς και με το Παιδικό Στέκι» του Εθνικού Θεάτρου στην παράσταση «Η Χώρα Των Πουλιών» (διασκευή του Γ. Καλαντζόπουλου στις «Όρνιθες» του Αριστοφάνη)
Στο τραγούδι εμφανίστηκε κατά την εποχή του Νέου Κύματος στις μπουάτ της Πλάκας. Με αφετηρία την παράσταση «Το Μεγάλο Μας Τσίρκο», ο Νίκος Δημητράτος συμπορεύθηκε καλλιτεχνικά επί σειρά ετών με τον Σταύρο Ξαρχάκο στη δισκογραφία, τον κινηματογράφο και το θέατρο, ενώ συνεργάστηκε και με άλλους σημαντικούς συνθέτες όπως ο Σταύρος Κουγιουμτζής, ο Χρήστος Λεοντής, ο Δήμος Μούτσης, ο Ηλίας Ανδριόπουλος, ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ο Μίμης Πλέσσας, ο Νότης Μαυρουδής, ο Δημήτρης Λάγιος, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, ο Δημήτρης Λέκκας και ο Θοδωρής Ξυδιάς. Παράλληλα συμμετείχε σε συναυλίες και μουσικές παραστάσεις με πολλούς ακόμα σημαντικούς Έλληνες τραγουδιστές και μουσικοσυνθέτες, όπως Μάρκος και Στέλιος Βαμβακάρης, Σωτηρία Μπέλλου, Νίκος Ξυλούρης, Απόστολος Καλδάρας, Ελένη Βιτάλη, Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Σωτηρία Λεονάρδου κ.α.
Μερικές σημαντικές δισκογραφικές δουλειές στις οποίες συμμετείχε είναι:
«Το Μεγάλο μας Τσίρκο» (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, στίχοι Ιάκωβου Καμπανέλλη)
«Νυν Και Αεί» (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, στίχοι Νίκου Γκάτσου)
«Ενθύμιον ‘76» (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου)
«Ρεμπέτικο» (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, στίχοι Νίκου Γκάτσου)
«Εικόνες» (μουσική Ηλία Ανδριόπουλου, στίχοι Μάνου Ελευθερίου, Ε. Θαλασσινού)
«Ο Καραγκιόζης Και Οι Βάτραχοι Του Αριστοφάνη» (μουσική Δημήτρη Λέκκα, κείμενα-στίχοι Γ. Παυριανού σε συνεργασία με τον Ευγένιο Σπαθάρη)
«Ο Ήλιος Ο Ηλιάτορας» (μουσική Δημήτρη Λάγιου, ποίηση Οδυσσέα Ελύτη)
«Μη Φοβάσαι Τη Φωτιά» (μουσική Δημήτρης Παπαδημητρίου, στίχοι Λίνας Νικολακοπούλου, Νίκου Δημητράτου)
«Καημοί της Αυλής» (του Μίμη Πλέσσα)
«Ανωτάτη Ζαμπετική» (ανέκδοτα τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα)
«Carte Postale» (μουσική Νότη Μαυρουδή, στίχοι Ηλία Κατσούλη)
«Χωρίς Παρέα» (μουσική Θοδωρή Ξυδιά, στίχοι Λάκη Λαζόπουλου, Θ. Ξυδιά)
«Sea And Fire» (Nahum Heiman και Hani Livne σε τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι)
Το 1997, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας ’97 στη Θεσσαλονίκη, συμμετείχε ως ηθοποιός και σολίστας στο Ορατόριο του Γιώργου Χατζηνάσιου «Η Άλωση Της Πόλης», με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Σόφιας και την 70μελή χορωδία της Χαλκιδικής υπό τη διεύθυνση του Γ. Κοντογεωργίου.
Πήρε μέρος ως τραγουδιστής και ηθοποιός στην ταινία του Κώστα Φερρή «Ρεμπέτικο», ενώ ως ηθοποιός συμμετείχε σε αρκετές ταινίες, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται οι βραβευμένες «Κλειστή Στροφή» και «Η Εποχή Των Δολοφόνων» του Νίκου Γραμματικού, «Ο Τοίχος» του Στ. Παυλίδη, «Σενάριο» του Μαυροειδή, «Δικτάτωρ Καλεί Θανάση» του Πάνου Γλυκοφρύδη κ.α
Το 1991 απέσπασε το Κρατικό Βραβείο β’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία «Άντε Γεια» του Γιώργου Τσεμπερόπουλου.
Επίσης συμμετείχε σε πολλές παραστάσεις στο «Θέατρο Της Δευτέρας» της ΕΡΤ, στα «Παιδικά Παραμύθια» του Νίκου Πιλάβιου καθώς και σε σήριαλ όπως «Οι Έμποροι Των Εθνών» του Κώστα Φερρή, «Παράξενος Ταξιδιώτης» του Βασίλη Γεωργιάδη, «Πυρ Και Μανία» του Άγγελου Πυριόχου, «Μη Φοβάσαι Τη Φωτιά» και «Η Ζωή Που Δεν Έζησα» της Μιρέλλας Παπαοικονόμου, «Στρας» της Ελένης Ακρίτα και του Γιώργου Κυρίτση, «Βαμμένος Ήλιος» της Γιοβάννας, «Τζιβαέρι» και «Σημάδι του Έρωτα» του Λευτέρη Καπώνη, «Ανατομία Ενός Εγκλήματος» του Πάνου Κοκκινόπουλου κ.ά.
