ΧΑΛΚΙΑ ΓΙΩΤΑ

Η Γιώτα Χαλκιά αποφοίτησε από το Αττικό Ωδείο, όπου σπούδασε Βυζαντινή Μουσική και έλαβε πτυχίο με άριστα. Αξίζει να αναφερθεί, πως στα υποχρεωτικά μαθήματα αυτού του πτυχίου συμπεριλαμβάνονται η φωνητική, η ορθοφωνία και το solfege. Καθηγητές της ήταν μεγάλες μορφές του χώρου όπως Ι. Σίμος, Α. Παπαζαρής. Ι. Χριστόφιλος κ.α.

Η Γιώτα Χαλκιά είχε την τύχη όχι μόνο να κατάγεται από μουσική οικογένεια και να έχει γεννηθεί σε ένα νησί με μεγάλη καλλιτεχνική παράδοση, αλλά κυρίως να διαθέτει ένα σπάνιο, μουσικό ταλέντο στο οποίο, από τα παιδικά της χρόνια, είχε αποφασίσει να αφοσιωθεί. Οι γείτονες της, ακόμα θυμούνται να καμαρώνουν το κοριτσάκι που τραγουδούσε από το πρωί μέχρι το βράδυ. Αλλά και το σχολείο της, ως άριστη χορωδός, εκτελούσε τα σολιστικά μέρη. Ήταν επείσης μέλος στο παιδικό τμήμα του παραδοσιακού, χορευτικού συγκροτήματος « Ορφέας Λευκάδας ».

Σε ηλικία 12 ετών μετακομίζει με την οικογένεια της στην Πάτρα. Από εκεί ξεκίνησε την καριέρα της, αφού σε ηλικία 17 ετών πρωτοεμφανίζεται επαγγελματικά στο τραγούδι με τις παραδοσιακές ορχήστρες της περιοχής, όπου και φάνηκε αμέσως η επιτυχία που θα ακολουθούσε. Έτσι, η πορεία της Γ. Χαλκιά είναι συνεχώς ανοδική και οι συνεργασίες πολλές, με μεγάλα ονόματα του δημοτικού τραγουδιού.Αξίζει να αναφερθεί η συνεργασία της με τον κύριο Σ. Μπέλλο σε εκδηλώσεις τόσο στην Ελλάδα ( Πανηπειρωτική ), όσο και στο εξωτερικό ( σύλλογοι και κρατικοί φορείς ). Αξιόλογες συνεργασίες, εντός και εκτός Ελλάδος, έχουν πραγματοποιηθεί με τους: Α. Κιτσάκη, Τ. Καρναβά, Σ. Κάβουρα, Δ.Ζάχο, Γ.Κωνσταντίνου, Α. Κυρίτση, Μ.Χριστοδουλόπουλο, Α.Κώστα, Α.Δήμου, Κ. Μετζελόπουλο, Α. Κωσταντινόπουλο, Τ. Βέρρα, Σ. Κολλητήρη, Α. Κονιτοπούλου, Φ. Πυργάκη, Β. Χριστιά, Β. Χατζή. Επίσης, έχεις το ενεργητικό της σημαντικές συνεργασίες με εκπροσώπους του λαϊκού είδους όπως: Χ. Λαμπράκη, Κ. Καρουσάκη, Γ. Φλωρινιώτη, Γ. Βασιλείου, Γ. Κόρρο, Κ. Κόρρου, Λ. Ζέρβα, Δούκισσα, Σ. Σιδέρη.

Στο παρελθόν είχε συνεργαστεί κατ' επανάληψη με το μεγάλο δάσκαλο του παραδοσιακού τραγουδιού Α. Μόσχο σε εκπομπές παραδοσιακής μουσικής της ΕΤΙ. Εχει δώσει συνεντεύξεις σε πολλά τηλεοπτικά κανάλια και ραδιοσταθμούς της Ελλάδος αλλά και του εξωτερικού όπως το δορυφορικό κανάλι « ΟΗΟΚ » στο Μόντρεαλ του Καναδά καθώς και στο κανάλι της Αστόρια των Η.Π.Α.

Έχει εκπροσωπήσει επάξια το δημοτικό τραγούδι σε όλη την Ελλάδα με συναυλίες και εκδηλώσεις φορέων όπως δήμοι, σύλλογοι κ.τ.λ. Ιδιαίτερη βαρύτητα έχει το γεγονός ότι έχει τιμήσει το όνομα της πατρίδας μας και έχει συμβάλλει ενεργά στη διάδοση και διατήρηση της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής στον απόδημο ελληνισμό με συναυλίες στην Αυστραλία, Καναδά, Αμερική, Γερμανία, Ελβετία, Σουηδία, κ.τ.λ.

ΦΥΤΟΥΣΗ ΖΩΗ

(Αθήνα 1933). Ηθοποιός και τραγουδίστρια, με ακμή κατά τη δεκαετία του 1960. Έγινε πανελληνίως γνωστή, ερμηνεύοντας τα τραγούδια του Μ. Χατζιδάκι στο έργο του Πιραντέλλο "Απόψε αυτοσχεδιάζουμε", που «ανέβηκε» από τον Θίασο Δ. Μυράτ ("Φέρτε μου ένα μαντολίνο", "Ο ταχυδρόμος πέθανε", "Η Πέτρα", κ.λπ.). Την εποχή εκείνη τραγούδησε και άλλα τραγούδια του Χατζιδάκι ("Πάλι έφυγε το τραίνο", κ.λπ.) στις θεατρικές παραγωγές "Οδός Ονείρων", "Καίσαρ και Κλεοπάτρα", κ.λπ. Εκτός των προηγουμένων, μετέχει και στους δίσκους: "Μ. Χατζιδάκις: 1η εκτέλεση" (1965), "Στ. Ξαρχάκος: 1η εκτέλεση" (1965), "Συρτάκι, Ζαμπέτας και σία" (1967), "Απόψε αυτοσχεδιάζουμε-Μυθολογία (1984), "Σχεδόν απόγευμα" (1992), "20 χρόνια θέατρο" (1994) και στους δίσκους με μουσική από τον κιν/γράφο: "Οι ηθοποιοί τραγουδούν" (1971) και "Ξαρχάκος: τα κιν/γραφικά" (1985).

ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ ΜΑΡΙΟΣ

Ο Μάριος Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αφρική, αλλά μεγάλωσε και πήγε σχολείο στην
Αθήνα.
Σε ηλικία 17 ετών έγινε δεκτός στο Guildhall School of Music and Drama όπου σπούδασε ηθοποιία στο Τριετές Τμήμα Επαγγελματικής Υποκριτικής.

Το 1998 ολοκληρώνει τις σπουδές του και τον ίδιο χρόνο κερδίζει την υποτροφία «Μαρία Κόλλας» για να σπουδάσει όπερα. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου παίρνει το ρόλο του «Μάριου» στην παραγωγή των «Αθλιων» του Cameron Mackintosh, στο Palace Theater, στην δυτική άκρη του Λονδίνου, με σκηνοθέτη τον Trevor Nunn.

Ο Μάριος ερμηνεύει τον ρόλο μέχρι τον Δεκέμβριο του 1989. Τον ρόλο του «Μάριου» ερμηνεύει ακόμα δύο φορές (με τον ίδιο θίασο στο Les Miserables National Tour στο Δουβλίνο το καλοκαίρι του 1993 και τελευταία φορά το 1996 όπου επιστρέφει στο Palace Theater).

1990: Ο Μάριος Φραγκούλης μετακομίζει στην Ιταλία για να σπουδάσει φωνητική με τον τενόρο Carlo Bergonzi και αποφοιτά από την Ακαδημία Verdi στο Busetto.

1991: Το «Φάντασμα της Όπερας» στο Her Majesty's Theater στο Λονδίνο όπου παίζει τον ρόλο του ρομαντικού ήρωα «Raoul», με σκηνοθέτη τον Harold Prince.

1991-1992: Σπουδάζει φωνητική με τον τενόρο Alfredo Kraus και συγκεντρώνεται στην φωνητική τεχνική και Ερμηνεία για το Lyric Tenor Repertoire.

1992-1995: Σπουδάζει Όπερα στο Juilliard School, με δάσκαλο φωνητικής τον Dodi Protero και με συνεχή υποστήριξη από την υποτροφία «Μαρία Κολλάς» και παράλληλα με τη βοήθεια της σπουδαίας υποτροφίας «Αλέξανδρος Ωνάσης», που κέρδισε το 1992.

1993: Κερδίζει το διεθνή διαγωνισμό φωνητικής Luciano Pavarotti στην Φιλαδέλφεια. Μετά τις σπουδές του στο Juilliard School ο Μάριος Φραγκούλης επιστρέφει στο Λονδίνο για να υποδυθεί τον νεαρό πρωταγωνιστή Lun-Tha στο παραγωγή του φεστιβάλ του Covent Garden «Ο Βασιλιάς κι εγώ» τον Μάιο του 1996.

1996: την ίδια χρονιά του προτείνουν να παίξει τον ρόλο του νεαρού Αγάθωνα σε ένα σύντομο φιλμ του BBC για το «Συμπόσιο του Πλάτωνα». Το έργο γυρίστηκε στην Αγγλία και σκηνοθετήθηκε από τον Christopher Miles.

1997: Ο Μάριος Φραγκούλης επιστρέφει στην Ελλάδα για να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο "Happy End", ένα μουσικό δράμα του Kurt Weil στο οποίο ενσάρκωνε τον Bill Kracker. Αργότερα τον ίδιο χρόνο παίζει έναν νεαρό πρωταγωνιστικό ρόλο στις «Ορνιθες» του Αριστοφάνη και εμφανίζεται σε μερικά από τα καλύτερα αρχαία ελληνικά θέατρα και στο σπουδαιότερο απ' όλα, της Επιδαύρου.

Το φθινόπωρο του 1997 ο Μάριος Φραγκούλης παίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Danny Zouko στο GREASE, στα ελληνικά και τα αγγλικά, σκηνοθετημένο από τον γνωστό Βρετανό σκηνοθέτη David Gilmore, στο θέατρο ΒΕΜΠΟ στην Αθήνα.

Νοέμβριος του 1997 - Σεπτέμβριος του 1998: εμφανίζεται μόνος του σε μια ελληνική και έπειτα ευρωπαϊκή περιοδεία, τραγουδώντας κλασσικά τραγούδια, όπερα, δημοφιλή τραγούδια, κερδίζοντας έτσι εμπειρία ως solo καλλιτέχνης σε συναυλία.

Η Sony Music Ελλάδος, μετά την επιτυχία δύο ζωντανών εμφανίσεων στην Αθήνα, τον καλεί να ηχογραφήσει το πρώτο του προσωπικό album στην Ελλάδα.

Έχει δημιουργήσει την δικιά του ορχήστρα και εμφανίζεται τακτικά στην Ελλάδα και την Ευρώπη, προσκαλώντας και νέους τραγουδιστές να εμφανιστούν μαζί του.

Τον Ιούλιο του 2000 ο Μάριος Φραγκούλης υποδύθηκε τον πρωταγωνιστικό ρόλο του «Tony» σε μια παραγωγή του WEST SIDE STORY, στην Σκάλα του Μιλάνου, με σκηνοθέτη τον Joey Macknealy και διευθυντή ορχήστρας τον Donald Chan.

Τον Δεκέμβριο του 2000 κυκλοφόρησε το δεύτερο album του με τη ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας στο θέατρο Ηρώδου του Αττικού στην Ακρόπολη, στις 28 Αυγούστου του 2000.

Μάιος 2001: ο Μάριος Φραγκούλης, προσκεκλημένος από τη Συμφωνική Ορχήστρα του Κρεμλίνου, είναι ο βασικός ερμηνευτής σε ένα αφιέρωμα στον Βέρντι για τα 100 χρόνια από το θάνατο του. Η μία παράσταση είναι στη Μόσχα και δύο παραστάσεις στην Κύπρο.

Καλοκαίρι 2001: ο Μάριος κάνει το ντεμπούτο του στην αρχαία τραγωδία ως πρωταγωνιστής στις «ΒΑΚΧΕΣ» του Ευριπίδη, όπου υποδύεται το ρόλο του Διονύσου.

Τον Οκτώβριο του 2001, η μαγευτική φωνή του ήχησε στο κατάμεστο Ηρώδειο, στην φαντασμαγορική παράσταση BRAVO CHINA. Ο Μάριος τραγούδησε δίπλα στην Huang Ying, τον Liu Huan και τη Νόνα Μούσχουρη, σε μια παράσταση η οποία προβλήθηκε σε ένα δισεκατομύριο τηλεθεατές στην Κίνα.

Τον Ιανουάριο του 2002 τραγούδησε, μαζί με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη και τον Διονύση Σαββόπουλο, στην πρώτη εκδήλωση της Αθήνα 2004 για τον εθελοντισμό, μπροστά σε είκοσι χιλιάδες θεατές.

ΦΛΩΡΙΝΙΩΤΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

Γεννήθηκε στο χωριό ΚΑΤΩ ΚΛΕΙΝΑΙ της ΦΛΩΡΙΝΑΣ. Το πραγματικό του επώνυμο είναι Αποστολίδης και η καταγωγή του είναι Ποντιακή. Ξεκίνησε να τραγουδάει σε ηλικία 14 ετών, από την Φλώρινα, (κέντρο Μηλιές), σε ηλικία 16 ετών με ένα λαικό συγκρότημα που έφτιαξαν 5 άτομα.

Έκανε περιοδείες σε όλες σχεδόν τις επαρχίες της Ελλάδος. Σε ηλικία 18 ετών έφτασε να έχει πολύ μεγάλο ρεπερτόριο τραγουδιών από ξένα-ελαφρά-Μοντέρνα-Λαικά-Δημοτικά-Ποντιακά, ως τότε τραγουδούσε με το όνομα "μικρός Γιαννάκης".

Το 1982, κάνει τον πρώτο του ποντικό δίσκο: "ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΠΟΝΤΟ", με παλιά παραδοσιακά και νεοποντιακά τραγούδια και κάνει μεγάλει επιτυχία.

Συνεχίζει με τον δίσκο: "ΠΟΝΤΙΑΚΑ ΤΟΥ ΧΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ", και ο τρίτος δίσκος διπλός: "ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΞΕΦΑΝΤΩΜΑ", γίνεται αμέσως χρυσός, (πρώτη φορά στα χρονικά του ποντικού τραγουδιού)!!!

Το 1985, κάνει μία βιντεοταινία με παραδοσιακά και άλλα, με διάφορα χορευτικά συγκροτήματα, με την ιστορία του Πόντου και της Παναγίας Σουμελά, είχε τίτλο: "ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΤΟ ΜΕ ΑΓΑΠΗ" και ήταν τα πρώτα Ποντιακά videoclips, που βγήκαν στο εμπόριο.

Το 1986, γράφει το Σενάριο της Πρώτης Ποντιακής Ταινίας, σε ποντιακή διάλεκτο, με τίτλο: "Ο ΤΣΟΠΑΝΟΝ", που έγινε μεγάλη επιτυχία, παντού ώπου υπήρχαν Έλληνες Πόντιοι, ειδικά στην Ρωσία συνέχισαν άλλες τέσσερις: "ΤΟ ΚΡΙΜΑΝ", "ΤΑ ΑΔΕΛΦΕΑ", "Ο ΔΕΣΚΑΛΟΝ", "Η ΞΕΝΗΤΙΑ".

Επίσης, έναν ποντιακό δίσκο με παραδοσιακά σε μοντερνους ρυθμούς -ΡΑΠ, ΛΑΤΙΝ, ΝΤΙΣΚΟ-με τίτλο: "ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΠΑΡΤΥ", που από πολλούς πόντιους κατακρίθηκε. Επίσης ακόμα δύο βιντεοταινίες: "Η ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ , Η ΤΡΕΛΟΠΟΝΤΙΑ" , "Ο ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ ΜΠΑΡ" . ΔΙΣΚΟΙ:14, ΠΟΝΤΙΑΚΟΙ:10, ΤΑΙΝΙΕΣ:10.

ΦΑΤΜΕ

Σύγχρονο Σχήμα με πολυετή παρουσία.

Ονομάστηκε από ένα «σκετς» που έπαιζαν οι ιδρυτές του Συγκροτήματος στη γειτονιά τους, τη Ν. Σμύρνη, και ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1970.

Με την είσοδο της δεκαετίας του 1990, τα μέλη του αποφάσισαν να χωριστούν.

Το σχημάτιζαν: ο Ν. Πορτοκάλογλου οι: Οδυσσέας Τσάκαλος , Μ. Μουστάκης, μπήκε στο Συγκρότημα το 1983.και ο Δημήτρης Καλατζής που απεχώρησε το 1985 και το 1986 προσχώρησε στη θέση του ο Μίμης Ντούτσουλης .

Εκτός από τους δίσκους που αναφέρονται στον Πορτοκάλογλου, το Συγκρότημα μετέχει και στους: «Ζήτω το Ελλ. Τραγούδι» (1987), «Ήχοι του χειμώνα» (1988), «Στο Σείριο υπάρχουνε παιδιά» (1988), «Πάλκο» (1989, live) και στο CD του 1996 «Oι Φατμέ και οι φίλοι του».

ΦΑΜΕΛΛΟΣ ΜΑΝΩΛΗΣ

Ο Μανώλης Φάμελλος γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε όμως στη Θεσσαλονίκη όπου άρχισε να παίζει μουσική και να γράφει τραγούδια κάπου στα μισά της δεκαετίας του ’80.

Συμμετείχε σε πολλά τοπικά συγκροτήματα έως το 1993 οπότε και κυκλοφόρησε από το νεογέννητο τότε δισκογραφικό τμήμα του Μύλου το πρώτο LP των “Ποδηλατών”, σχήματος που είχε συσταθεί από τον ίδιο και φίλους μουσικούς, φοιτητές τότε του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Ακολούθησαν άλλοι δύο δίσκοι, “Το Πάρκο των Σκύλων”, “Mαύρη Αγάπη” και πολλές συναυλίες ανά την Ελλάδα που έκαναν ιδιαίτερα γνωστό το συγκρότημα για τον ξεχωριστό ηλεκτρακουστικό του ήχο και το μικτό χαρακτήρα στην ενορχήστρωση που συγκέραζε στοιχεία της Ελληνικής και ευρύτερης Μεσογειακής μουσικής παράδοσης με τον σύγχρονο εναλλακτικό ήχο.

Διατηρώντας τον βασικό πυρήνα των συνεργατών του ο Μανώλης Φάμελλος κυκλοφόρησε τον πρώτο του προσωπικό δίσκο “Kαθώς Μικραίνει η Μέρα” την Άνοιξη του 1999 και τον αμέσως επόμενο χρόνο το “Η Ευτυχία Είναι Αυτό” , album που κατά γενική ομολογία θεωρήθηκε ένα από τα καλύτερα για το 2000.

Στο διάστημα 2000-01 παράλληλα με την προετοιμασία του προσωπικού του νέου υλικού δραστηριοποιείται εντονότερα στον ευρύτερο χώρο της δισκογραφίας ως συνθέτης, παραγωγός αλλά και ενορχηστρωτής με την ομάδα του έχοντας συνεργαστεί ανάμεσα σε άλλους με τους Γ. Νταλάρα και Ν. Πορτοκάλογλου αλλά και γνωστούς ξένους καλλιτέχνες όπως τους Walkabouts και τον Mark Eitzel.

Το φθινόπωρο του 2001 ο Μανώλης Φάμελλος ξάφνιασε με την παρουσίαση στο Γκάζι των Λυρικών του Μίκη Θεοδωράκη σε ποίηση του Τ. Λειβαδίτη, καθώς διασκεύασε και απέδωσε σε νέο κλίμα τον κύκλο των τραγουδιών του συνθέτη με τους σταθερούς του συνεργάτες αλλά και ένα μικρό σύνολο εγχόρδων.

Η συνεργασία με τον Μίκη Θεοδωράκη επαναλήφθηκε το καλοκαίρι του 2002 με την ενορχήστρωση και παρουσίαση σε ένα κατάμεστο Ηρώδειο του έργου του μουσικοσυνθέτη «Ο Ήλιος και ο Χρόνος», με ερμηνευτές τον Γιάννη Κότσιρα και τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

Τον Φεβρουάριο του 2003 κυκλοφόρησε την τελευταία του δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Μια Πολιτεία στο Βυθό», αποτελούμενη από δέκα τραγούδια-ιστορίες αστικής περιπλάνησης, σε δύο από τα οποία συμμετέχουν

ο Νίκος Πορτοκάλογλου και η Δήμητρα Γαλάνη. Η sold out συναυλία για την παρουσίαση του δίσκου εξελίχθηκε σε πραγματική γιορτή, με την συμμετοχή

του Γιάννη Κότσιρα, του Νίκου Ζιώγαλα και φυσικά της Δήμητρας Γαλάνη και του Νίκου Πορτοκάλογλου.

Τον Οκτώβριο του 2003 υποδέχεται σε μια ξεχωριστή μουσική συγκατοίκηση στο Σταυρό του Νότου τη Δήμητρα Γαλάνη και τον πρωτοεμφανιζόμενο τραγουδοποιό Ζακ Στεφάνου, το πρώτο προσωπικό άλμπουμ του οποίου υπογράφεται στην ενορχήστρωση από τον Μανώλη.

Τον Ιανουάριο του 2004 ολοκληρώνει την παραγωγή στον πρώτο προσωπικό δίσκο του Στάθη Δρογώση με τίτλο «Ο Χειμώνας Δε Θα ‘Ρθει», στον οποίο συμμετέχει επίσης ως ενορχηστρωτής και συν-στιχουργός.

Το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς ολοκληρώνει την παραγωγή στον έβδομο προσωπικό δίσκο του Γιάννη Κότσιρα με τίτλο “30 + κάτι” στον οποίο υπογράφει τη μουσική και τους στίχους σε εννέα από τα τραγούδια του δίσκου. Τον Μάιο του 2005 κυκλοφορεί ο διπλός του δίσκος με τίτλο «Ποτέ Όπως Πριν».

Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς πραγματοποιεί περιοδεία ανά την Ελλάδα με τον Φίλιππο Πλιάτσικα, τους Όναρ, την Ευσταθία και τον Θοδωρή Κοντάκο. Τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς, κλείνοντας έναν κύκλο που άνοιξε πριν δεκαπέντε χρόνια στην Θεσσαλονίκη με την ηχογράφηση του πρώτου του δίσκου και των «Ποδηλατών» έως τη συλλογή του «Ποτέ Όπως Πριν», πραγματοποίησε δύο συναυλίες στο Αίθριο του Μεγάρου Μουσικής, με την συμβολή συναδέλφων του με τους οποίους έχει συνεργαστεί κατά τη διάρκεια της μουσικής του διαδρομής.

Τον Φεβρουάριο της επόμενης χρονιάς κυκλοφορεί το νέο του προσωπικό cd με τίτλο «Η Ψυχή του Πάρτυ» ενώ παράλληλα πραγματοποιεί κύκλο εμφανίσεων στον Σταυρό του Νότου με τον Φίλιππο Πλιάτσικα και τον Βασίλη Καζούλη.

Το καλοκαίρι του 2007 πραγματοποιεί συναυλίες ανά την Ελλάδα με τον Νίκο Ζιώγαλα, τον Στάθη Δρογώση, τον Ζακ Στεφάνου και τον Μύρωνα Στρατή. Υπογράφει ως παραγωγός στον πρώτο δίσκο του Μύρωνα Στρατή αλλά και τον πρώτο δίσκο του συγκροτήματος Δραμαμίνη. Κυκλοφορεί κι ένα best off cd ‘’ο δρόμος που ανοίγεται’’ που περιέχει 2 ανέκδοτα τραγούδια.

Ο χειμώνας του 2007-08 τον βρίσκει στο club Του Σταυρού του Νότου μαζί με τον Στάθη Δρογώση και τον Μύρωνα Στρατή.Ταυτόχρονα, το σχήμα πραγματοποιεί και συναυλίες ανά την Ελλάδα.

ΥΦΑΝΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Γιάννενα. Τελείωσε το εκκλησιαστικό λύκειο της Βελάς, όπου σπούδασε βυζαντινή μουσική. Όλα αυτά τα χρόνια της εφηβείας του ασχολούταν με τη μουσική ερασιτεχνικά και τελειώνοντας τη στρατιωτική του θητεία, ασχολήθηκε πλέον επαγγελματικά.

Δούλεψε σε νυχτερινά κέντρα των Ιωαννίνων ως τραγουδιστής μέχρι τον Οκτώβρη του 1995 οπότε μετακόμισε στην Αθήνα με σκοπό να ασχοληθεί πιο εντατικά με το τραγούδι και τη μεγάλη του αγάπη, το ούτι.