Σάκης Μπουλάς

 Ο Σάκης Μπουλάς γεννήθηκε στο Κιλκίς, στις 11 Μαρτίου 1954, αλλά η καταγωγή του είναι από τον Πειραιά όπου και μεγάλωσε. Όταν ήταν μικρός, οι γονείς του τον παρότρυναν να γίνει δικηγόρος λόγω της άνεσης που παρουσίαζε στον λόγο, όμως αυτός επέλεξε το τραγούδι και την υποκριτική. Παλαιότερα, ήταν ιδιοκτήτης ενός καταστήματος με έπιπλα.

Μαζί με τους Γιάννη Ζουγανέλη, Νικόλα 'Ασιμο, Θάνο Αδριανό και Περικλή Χαρβά, δημιούργησαν το πρώτο Μουσικό καφενείο στην Ελλάδα με το όνομα "Σούσουρο", χρησιμοποιώντας τη φόρμα του γερμανικού πολιτικού καμπαρέ, όπου για πρώτη φορά συνδυάστηκε μουσική με θέατρο και διάφορα δρώμενα.

Παρόμοια δουλειά έγινε αργότερα στο "Αχ Μαρία" στα Εξάρχεια, τη θρυλική σκηνή όπου για δέκα χρόνια λειτούργησε μια παρέα με ανατρεπτικότητα, χιούμορ και αγάπη στη μουσική. Ο Σάκης Μπουλάς μαζί με τους Γιάννης Ζουγανέλη, Ισιδώρα Σιδέρη, Λάκη Παπαδόπουλο, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Σοφία Βόσσου αλλά και μια ευρύτερη παρέα δημιουργών που κατά καιρούς συμμετείχαν στα προγράμματα του εξαρχειώτικου στεκιού - έγραψαν τη δική τους σελίδα στον αθηναϊκό μουσικό χάρτη από το 1980 μέχρι το 1990.

Στην μικρή οθόνη, εμφανίστηκε σε πολλές εκπομπές ξεκινώντας από την ΕΡΤ και το Graffity μαζί με τον Γιάννη Ζουγανέλη. Παρουσίασε τηλεπαιχνίδια όπως το «Κάνε ότι κάνω» και αργότερα το 2000 πρωταγωνίστησε στην κωμική τηλεοπτική σειρά με τίτλο «Δέκα Λεπτά Κήρυγμα». 'Αλλες γνωστές σειρές που πρωταγωνίστησε ή συμμετείχε είναι: "Κουφώματα" (1988) , Δέκα λεπτά κήρυγμα (2000-2003), Τα Τετράγωνα των Αστέρων (2003), Σαββατογεννημένες (2003-2004), Ας Πρόσεχες (2004-2005), Πενήντα-Πενήντα (2005-2007), 7 Θανάσιμες Πεθερές (2006-2007), Εντιμότατοι κερατάδες (2006-2007), Ο Τζίτζικας και ο Μέρμηγκας (2007-2008), Φίλα το βάτραχο σου (2007-2009), Μπελάς ΤV (2008-2009), Εργαζόμενη Γυναίκα (2009), Η Οικογένεια βλάπτει (2009-2010) και Πενήντα-Πενήντα (3ος κύκλος) (2010-2011).

Στον κινηματογράφο, η πρώτη του εμφάνιση ήταν το 1981. Οι ταινίες στις οποίες συμμετείχε ή είχε βασικούς ρόλους είναι: Ο Δράκουλας των Εξαρχείων (1981), Ντελίριο (1983), Η Πόλη ποτέ δεν κοιμάται (1984), Τηλεκανίβαλοι (1987), Πατρίς Ληστεία Οικογένεια (1987), Ας περιμένουν οι γυναίκες (1998), Η Αγάπη είναι ελέφαντας (2000), Λουκουμάδες με Μέλι (2004), Ηθικόν Ακμαιότατον (2005), Το φιλί της ζωής (2007), Μαφιόζοι στο Αιγαίο (2008), Πεθαίνω για σένα (2009), Μια φορά και ένα μωρό (2011).

Ο Σάκης Μπουλάς ως τραγουδιστής, είχε κυκλοφορήσει πέντε προσωπικούς δίσκους : Μπουλάς-Ελλάς (1986), Σάκης Μπουλάς (maxi single) "Ali Baba" (μουσική Μιχάλης Ρακιντζής) (1987), "Ας πρόσεχες" (album) (μουσική Μιχάλη Ρακιντζή) (1987), Ζαμανφού (1992), Έκθεση ιδεών" με τον Γιάννη Ζουγανέλη (2000). Ενώ συμμετείχε και σε πολλούς δίσκους άλλων ερμηνευτών όπως στους : Ανεπίδοτα Γράμματα του Μιχάλη Γρηγορίου με την Αφροδίτη Μάνου, Καντάτα για την Μακρόνησο του Θ. Μικρούτσικου, Λουκιανού διάλογοι του Μ. Πλέσσα, Αχαρνής του Δ. Σαββόπουλου κ.α .

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του τραγούδησε σε πολλές μουσικές σκηνές και συναυλίες και συνεργάστηκε για χρόνια με τους Θάνο Μικρούτσικο, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Γιάννη Ζουγανέλη, Βλάση Μπονάτσο, Διονύση Τσακνή, Μάνο Λοΐζο, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Δημήτρη Σταρόβα και με τον Διονύση Σαββόπουλο.

Ως στιχουργός συνεργάστηκε με πολλούς καλλιτέχνες. Έχει γράψει στίχους για τραγούδια για τον Γιάννη Ζουγανέλη τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα καθώς και πολλά που είχε ερμηνεύσει ο ίδιος.

Πέθανε

Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014 στο νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.

Γιάννης Μπέζος

Ο Γιάννης Μπέζος είναι Έλληνας ηθοποιός και σκηνοθέτης, γεννημένος στις 10 Σεπτεμβρίου 1956. Έχει συμμετάσχει σε σειρά παραστάσεων στην τηλεόραση και το θέατρο, όπου έχει καθιερωθεί κυρίως ως κωμικός. Έχει, επιπλέον, πραγματοποιήσει πέντε κινηματογραφικές εμφανίσεις.

Εκείνος που τον ανακάλυψε πρώτος ήταν ο Θύμιος Καρακατσάνης όταν ξεχώρισε το ταλέντο του κατά τη διάρκεια μιας θεατρικής παράστασης στο θέατρο "Σμαρούλα". Αρχικά, στο θέατρο συνεργάστηκε με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Το όνομά του ωστόσο απέκτησε τη σημερινή του αίγλη χάρη σε μία σειρά από σημαντικές τηλεοπτικές επιτυχίες: «Οι Απαράδεκτοι» (1991-1992, 1992-1993), «Της Ελλάδος τα παιδιά» (1993-1994, 1994-1995), «Εκείνες κι εγώ» (1996), «Άκρως οικογενειακόν» (2001-2002, 2002-2003) και Ευτυχισμένοι μαζί (2007-2008, 2008-2009). Σε πολλές από τις τηλεοπτικές σειρές στις οποίες πρωταγωνίστησε και πρωταγωνιστεί έχει συνεργαστεί με τον σκηνοθέτη Ανδρέα Μορφονιό με τον οποίο είναι και στενοί φίλοι, ενώ κάποιες από αυτές τις έχει σκηνοθετήσει ο ίδιος.

Επίσης, έχει πρωταγωνιστήσει σε διάφορες θεατρικές παραστάσεις τη δεκαετία του '80 και μεγάλες επιτυχίες αρχαίων παραστάσεων όπως οι «Βάτραχοι» και η «Λυσιστράτη». Το Μάρτιο του 2009 έκανε πρεμιέρα στο θέατρο Παλλάς η θεατρική υπερπαραγωγή «Το κλουβί με τις τρελές», ένα διάσημο γαλλικό μιούζικαλ του Ζαν Πουαρέ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μπέζου και Σταμάτη Φασουλή.

Ο Γιάννης Μπέζος, επίσης διακρίνεται για τις φωνητικές του ικανότητες, τις οποίες συχνά επιδεικνύει υποδυόμενος τους ρόλους του. Σαν αποτέλεσμα πραγματοποίησε μουσικές παραστάσεις, περιοδικές συνεργασίες και δισκογραφικές συμμετοχές (σε δίσκους του Γιώργου Χατζηνάσιου, του Νότη Μαυρουδή και του Θάνου Μικρούτσικου). Είναι παντρεμένος με την ηθοποιό Ναταλία Τσαλίκη, με την οποία έχει μοιραστεί σε διάφορες περιστάσεις τη σκηνή και την τηλεόραση, ενώ έχουν και μία κόρη, την Ηρώ.

Θέατρο: Ο κατά φαντασίαν ασθενής, Το κλουβί με τις τρελές, Παντρολογήματα, Όρνιθες, Λυσιστράτη, Βάτραχοι, Αρχοντοχωριάτης, Βίρα τις άγκυρες, Ξενοδοχείο ο παράδεισος,

Τηλεόραση: Ευτυχισμένοι μαζί (Διονύσης Μαυροτσούκαλος), Ήρθε κι έδεσε, Της Ελλάδος τα παιδιά (Σμήναρχος Επαμεινώνδας Κάκαλος), Απαράδεκτοι (Γιάννης), Επτά θανάσιμες πεθερές (σε 3 επεισόδια), Άκρως οικογενειακόν (Αλέξανδρος Θεοτοκάτος), Τα μαχαιρώματα (Θεμιστοκλής Μακρής), Εκείνες και εγω (Ζάχος Δόγκανος), Κόκκινος Κύκλος, Απών, Το πιο γλυκό μου ψέμα (guest star-Αριστείδης Μαμαλούκος), Μαύρα Μεσάνυχτα (guest star), Αριστοτέλης ο Άριστος, Βίος ανθόσπαρτος, Δίλημμα, Γάμος με τα όλα του (3 επεισόδια), Εντιμότατοι Κερατάδες, Λίστα Γάμου, Το γελοίον του πράγματος, Χαϊδεμένα Παιδιά.

Κινηματογράφος : Η γυναίκα που έβλεπε όνειρα, Ιλουστρασιόν, Κάτω τα χέρια από τα νιάτα, Πάμπτωχοι Α.Ε., Πάνω, κάτω και πλαγίως.

Μεταγλώττιση : Η Εποχή των Παγετώνων

Τζένη Βάνου

Η Τζένη Βάνου γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1939  στην Αθήνα. Ήταν πολύ καλή μαθήτρια και ο στόχος της ήταν να περάσει στην Πανεπιστημιακή Φυσικομαθηματική Σχολή.

Συνάντησε όμως τον Μίμη Πλέσσα και έδωσε εξετάσεις στο Ε.Ι.Ρ. ( Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας).Τραγούδησε έξι μήνες στο ραδιόφωνο και χωρίς καν να έχει μπει στη δισκογραφία την ήξερε όλη η Ελλάδα. Τραγούδησε ανεπανάληπτα τη Σκλάβα το Αν σ'αρνηθώ αγάπη μου, Τις νύχτες μου μετρώ...

Τραγούδησε πρώτη φορά μπροστά σε κοινό στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για να αντιπροσωπεύσει τον Μίμη Πλέσσα. Ήταν πλέον μία καταξιωμένη τραγουδίστρια του ελαφρού τραγουδιού. 

Ερμήνευσε ντουέτα κυρίως με τον Γιάννη Βογιατζή (θέλω κοντά σου να μείνω).Κάπου στα τέλη του 1960 και ενώ είχε εισβάλει στον χώρο το λαϊκό η Τζένη Βάνου έμεινε μετέωρη μη ξέροντας πως να συνεχίσει την πορεία της.

Το 1972 την συναντά τυχαία ο Τόλης Βοσκόπουλος της γράφει "Αγόρι μου" (το οποίο έκανε απίστευτες πωλήσεις για την εποχή) και της κλείνει συμβόλαιο στην Columbia. 

Έτσι ξεκινά η καριέρα της στο λαϊκό όπου γίνεται ακόμα πιο αγαπητή ερμηνεύοντας "αν είναι η αγάπη αμαρτία" "σε βλέπω στο ποτήρι μου" "χίλιες βραδιές" "έλα" "σάγαπώ" "να μ' αγαπάς" .

Οι προτάσεις από το εξώτερικό της προσφέρθηκαν σε αθφονία όμως η Τζένη έβαζε πάνω απ όλα τα παιδιά της. Κάποια στιγμή υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο στην Αμερική όμως το έσπασε στους λίγους μήνες συνεργασίας όταν ανακάλυψε πως είναι έγκυος στην κόρη της. Μια καριέρα στο εξωτερικό θα της αφαιρούσε το δικαίωμα να είναι η μάνα που ήθελε να είναι...

Την τελευταία της δισκογραφική δουλειά της πραγματοποίησε το 1996.

Πέθανε της 05/02/2014 σε ηλικία 75 ετών στο νοσοκομείο Μεταξά.

Νίκος Δημητράτος

Ο Νίκος Δημητράτος γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου του 1942 στην Αθήνα. Σπούδασε σολφέζ, βυζαντινή μουσική και θέατρο στη σχολή του Γρηγόρη Βαφιά.

Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο σε δύο παραστάσεις-σταθμούς κατά την περίοδο της δικτατορίας: αρχικά το 1971 στο «Παραμύθι Χωρίς Όνομα» του Ι. Καμπανέλλη με τον θίασο της Νέας Πορείας και στη συνέχεια στην ιστορική παράσταση «το Μεγάλο Μας Τσίρκο» του Ι. Καμπανέλλη με τον θίασο της Τζ. Καρέζη και του Κ. Καζάκου- μία παράσταση που σηματοδότησε την έναρξη της πολυετούς συνεργασίας του με τον Σταύρο Ξαρχάκο.

Επίσης συνεργάστηκε με τον θίασο του Γ. Μιχαλακόπουλου και με τον Μ. Βολανάκη, ενώ έπαιξε και έγραψε τη μουσική για την παράσταση του «Ματωμένου Γάμου» (Φ. Γκ. Λόρκα) στο θέατρο Στοά του Θ. Παπαγεωργίου και της Λ. Πρωτοψάλτη. Συνεργάστηκε επίσης με το Δ.Η.Π.Ε.Θ.Ε. Κοζάνης στην παράσταση «Μιας Πεντάρας Νιάτα» (Κ. Πρετεντέρη-Α. Γιαλαμά) σε σκηνοθεσία Ν. Νικολάου καθώς και με το Παιδικό Στέκι» του Εθνικού Θεάτρου στην παράσταση «Η Χώρα Των Πουλιών» (διασκευή του Γ. Καλαντζόπουλου στις «Όρνιθες» του Αριστοφάνη)

Στο τραγούδι εμφανίστηκε κατά την εποχή του Νέου Κύματος στις μπουάτ της Πλάκας. Με αφετηρία την παράσταση «Το Μεγάλο Μας Τσίρκο», ο Νίκος Δημητράτος συμπορεύθηκε καλλιτεχνικά επί σειρά ετών με τον Σταύρο Ξαρχάκο στη δισκογραφία, τον κινηματογράφο και το θέατρο, ενώ συνεργάστηκε και με άλλους σημαντικούς συνθέτες όπως ο Σταύρος Κουγιουμτζής, ο Χρήστος Λεοντής, ο Δήμος Μούτσης, ο Ηλίας Ανδριόπουλος, ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ο Μίμης Πλέσσας, ο Νότης Μαυρουδής, ο Δημήτρης Λάγιος, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, ο Δημήτρης Λέκκας και ο Θοδωρής Ξυδιάς. Παράλληλα συμμετείχε σε συναυλίες και μουσικές παραστάσεις με πολλούς ακόμα σημαντικούς Έλληνες τραγουδιστές και μουσικοσυνθέτες, όπως Μάρκος και Στέλιος Βαμβακάρης, Σωτηρία Μπέλλου, Νίκος Ξυλούρης, Απόστολος Καλδάρας, Ελένη Βιτάλη, Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Σωτηρία Λεονάρδου κ.α.

Μερικές σημαντικές δισκογραφικές δουλειές στις οποίες συμμετείχε είναι:

«Το Μεγάλο μας Τσίρκο» (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, στίχοι Ιάκωβου Καμπανέλλη)

«Νυν Και Αεί» (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, στίχοι Νίκου Γκάτσου)

«Ενθύμιον ‘76» (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου)

«Ρεμπέτικο» (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, στίχοι Νίκου Γκάτσου)

«Εικόνες» (μουσική Ηλία Ανδριόπουλου, στίχοι Μάνου Ελευθερίου, Ε. Θαλασσινού)

«Ο Καραγκιόζης Και Οι Βάτραχοι Του Αριστοφάνη» (μουσική Δημήτρη Λέκκα, κείμενα-στίχοι Γ. Παυριανού σε συνεργασία με τον Ευγένιο Σπαθάρη)

«Ο Ήλιος Ο Ηλιάτορας» (μουσική Δημήτρη Λάγιου, ποίηση Οδυσσέα Ελύτη)

«Μη Φοβάσαι Τη Φωτιά» (μουσική Δημήτρης Παπαδημητρίου, στίχοι Λίνας Νικολακοπούλου, Νίκου Δημητράτου)

«Καημοί της Αυλής» (του Μίμη Πλέσσα)

«Ανωτάτη Ζαμπετική» (ανέκδοτα τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα)

«Carte Postale» (μουσική Νότη Μαυρουδή, στίχοι Ηλία Κατσούλη)

«Χωρίς Παρέα» (μουσική Θοδωρή Ξυδιά, στίχοι Λάκη Λαζόπουλου, Θ. Ξυδιά)

«Sea And Fire» (Nahum Heiman και Hani Livne σε τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι)

Το 1997, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας ’97 στη Θεσσαλονίκη, συμμετείχε ως ηθοποιός και σολίστας στο Ορατόριο του Γιώργου Χατζηνάσιου «Η Άλωση Της Πόλης», με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Σόφιας και την 70μελή χορωδία της Χαλκιδικής υπό τη διεύθυνση του Γ. Κοντογεωργίου.

Πήρε μέρος ως τραγουδιστής και ηθοποιός στην ταινία του Κώστα Φερρή «Ρεμπέτικο», ενώ ως ηθοποιός συμμετείχε σε αρκετές ταινίες, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται οι βραβευμένες «Κλειστή Στροφή» και «Η Εποχή Των Δολοφόνων» του Νίκου Γραμματικού, «Ο Τοίχος» του Στ. Παυλίδη, «Σενάριο» του Μαυροειδή, «Δικτάτωρ Καλεί Θανάση» του Πάνου Γλυκοφρύδη κ.α

Το 1991 απέσπασε το Κρατικό Βραβείο β’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία «Άντε Γεια» του Γιώργου Τσεμπερόπουλου.

Επίσης συμμετείχε σε πολλές παραστάσεις στο «Θέατρο Της Δευτέρας» της ΕΡΤ, στα «Παιδικά Παραμύθια» του Νίκου Πιλάβιου καθώς και σε σήριαλ όπως «Οι Έμποροι Των Εθνών» του Κώστα Φερρή, «Παράξενος Ταξιδιώτης» του Βασίλη Γεωργιάδη, «Πυρ Και Μανία» του Άγγελου Πυριόχου, «Μη Φοβάσαι Τη Φωτιά» και «Η Ζωή Που Δεν Έζησα» της Μιρέλλας Παπαοικονόμου, «Στρας» της Ελένης Ακρίτα και του Γιώργου Κυρίτση, «Βαμμένος Ήλιος» της Γιοβάννας, «Τζιβαέρι» και «Σημάδι του Έρωτα» του Λευτέρη Καπώνη, «Ανατομία Ενός Εγκλήματος» του Πάνου Κοκκινόπουλου κ.ά.

 Πέθανε έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο σε ηλικία 71 ετών τα ξημερώματα της 26ης Δεκεμβρίου 2013.

Σοφοκλής Πέππας

Ο Σοφοκλής Πέππας, είχε διακριτή παρουσία  στο θέατρο, όπου, μεταξύ άλλων είχε εμφανιστεί στην Επίδαυρο με το Εθνικό Θέατρο στους Πέρσες (1999), στον ρόλο του Δαρείου, και στην Αντιγόνη (2002), σε αυτόν του Κρέοντα

Στην τηλεόραση, όπου έλαβε μέρος σε σειρές όπως το Λούνα παρκ, η Λωξάντρα, Άφρικα, και αίθουσα του θρόνου.

Στον κινηματογράφο (Η σκόνη που πέφτει, Ένα γελαστό απόγευμα, Το τραγούδι της επιστροφής, Ο Τζώνυς Κελν κυρία μου, Τεριρέμ και Έναστρος θόλος, μεταξύ άλλων).

Η χαρακτηριστική φωνή του του έδωσε μια θέση στις καρδιές των παιδιών, αφού είχε χαρίσει στον Μπαμπαστρούμφ της δημοφιλούς παιδικής σειράς Στρουμφάκια το δικό του ξεχωριστό ύφος.

Ο Σοφοκλής Πέππας υπήρξε ένας αθόρυβος αλλά ακούραστος εργάτης του ελληνικού θεάτρου. Στη μακρόχρονη διαδρομή του κέρδισε με τη χαμηλόφωνη αλλά ουσιαστική παρουσία του, το ήθος του και την ευγένεια του χαρακτήρα του, τον σεβασμό και την εκτίμηση τόσο των συναδέλφων του όσο και του κοινού"του.

Το 2008 τιμήθηκε με το Βραβείο Βεάκη.

Εφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 63 ετών μετά από μακρά ασθένεια της 25/11/2013

Νικήτας Πλατής

Γεννήθηκε στην Αμοργό το 1912. Ηθοποιός της σκηνής από το 1932 έκανε την πρώτη του εμφάνιση με το μουσικό έργο Ριρίκα του θίασου Ρ. Ρουγγέρη. Από το 1940 εμφανίστηκε πολλές φορές ως θιασάρχης και πρωταγωνίστησε σε οπερέτες, κωμωδίες και επιθεωρήσεις. Ραράλληλα με τη μακρόχρονη σταδιοδρομία του ως ηθοποιός, εργάστηκε και ως συγγραφέας (έχει γράψει πέντε θεατρικά έργα και περί τα διακόσια νούμερα σε επιθεωρήσεις).

Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1958 στις ταινίες Ο Μιμίκος και η Μαίρη και η Κυρά Μας η Μαμή. Από τότε έγινε ένα από τα βασικά πρόσωπα του ελληνικού κινηματογράφου, αφού τον συναντάμε σε δεύτερους και πρώτους ρόλους, σε 112 ταινίες.

Το 1972 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην τηλεόραση στη σειρά “Μπολσόϊ Ιβάν και Μπιγκ Τζων”, ενώ λίγο αργότερα έγινε γνωστός στο πλατύ κοινό με τη συμμετοχή του στο σήριαλ “Μεθοριακός Σταθμός”.

Πέθανε στις 14 Νοεμβρίου 1984

Αντιγόνη Βαλάκου

Γεννημένη στην Καβάλα το 1930, η Αντιγόνη Βαλάκου εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στην Αθήνα σε ηλικία 16 ετών.

Το πάθος της για την υποκριτική ήταν τόσο μεγάλο που κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων τάξεων του εξατάξιου Γυμνασίου, φοίτησε παράλληλα και στο «Θεατρικό Σπουδαστήριο» του Βασίλη Ρώτα. Ταυτόχρονα εμφανίζεται στη σκηνή με το θίασο του «Ρεαλιστικού Θεάτρου» του Αιμίλιου Βεάκη (1946) στο έργο Νυφιάτικο τραγούδι του Νότη Περγιάλη ως Τριανταφυλλιά.

Στη συνέχεια συνεργάστηκε με το θίασο της Κατερίνας και αργότερα με το θίασο Μανωλίδου-Αρώνη-Χατζίσκου (1951 - 1952) όπου και διακρίθηκε ως "ενζενί".

Τα επόμενα χρόνια προσλήφθηκε από το Εθνικό Θέατρο στο οποίο και υποδύθηκε πρωτεύοντες ρόλους στο Χειμωνιάτικο παραμύθι του Σαίξπηρ, στοΔρόμο του ποταμού του Μόργκαν, στο 'Ανθρωπος του διαβόλου του Μπέρναρντ Σο και στην Κολόμπ του Ανούιγ.

Το 1955, συνεργαζόμενη με το Θέατρο Εθνικού Κήπου, υποδύθηκε την Οφηλία στον 'Αμλετ του Σαίξπηρ.

Επανεμφανιζόμενη στο Εθνικό Θέατρο συνέχισε τις θεατρικές της επιτυχίες ως Μαίρη Ουόρεν στη Δοκιμασία του 'Αρθουρ Μίλερ, ως Ντορίντα σταΣτρατηγήματα εραστών και ως Ισμήνη στην Αντιγόνη του Σοφοκλή (1956). Από το φθινόπωρο του ίδιου έτους υπήρξε πρωταγωνίστρια στο θίασο του Κώστα Μουσούρη, διακρινόμενη ως "'Αννα Φρανκ" στο ομώνυμο έργο.

Συνεργάστηκε ακόμη με το ΚΘΒΕ και με πολλούς ιδιωτικούς θιάσους. Το 1958, συγκρότησε και δικό της θίασο.

Από το 1953 έλαβε μέρος και σε πολλές ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες όπως : Οι Ουρανοί Είναι Δικοί Μας του Ντίνου Δημόπουλου, Γκόλφω του Ορέστη Λάσκου, Το Αμαξάκι του Ντίνου Δημόπουλου, Χαμένα Όνειρα του Αλέκου Σακελλάριου κα.

Παράλληλα εργαζόταν στο ραδιόφωνο και αργότερα στην τηλεόραση συνήθως σε μεταφορές θεατρικών έργων στη μικρή οθόνη.

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών  της 12/11/13