ΔΑΔΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ





O Νίκος Δαδινόπουλος γεννήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 1944. Ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Μαίρη Ευαγγέλου, με την οποία είχαν συνεργαστεί στο Λούνα Παρκ και απέκτησαν μαζί έναν γιο, τον Άλκη.

Ο Νίκος Δαδινόπουλος άφησε την τελευταία του πνοή,της 10/3/2012 σε ηλικία 68 ετών, ύστερα από μεγάλη"μάχη" να κρατηθεί στη ζωή.

ΣΜΑΡΟΥΛΑ ΓΙΟΥΛΗ

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1934. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Δ. Ροντήρη και συνέχισε με χορό και τραγούδι. Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε για πρώτη φορά, 9 ετών το 1943, στην ταινία "Η φωνή της καρδιάς", για να ακολουθήσουν αρκετές ακόμα.

Στο θέατρο ξεκίνησε με το έργο "Χαρούμενα νιάτα" και στη συνέχεια συνεργάστηκε με την Κατερίνα και το Μάνο Κατράκη στο έργο "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται". Από το 1958 ως θιασάρχης πλέον, ανέβασε τα έργα: "Άννα Φρανκ", "Κουρέλι", "Πειρασμός" κ.ά.

Το 1960 απέκτησε δική της θεατρική στέγη και μαζί με το σύζυγό της, θεατρικό επιχειρηματία Βαγγέλη Λιβαδά, ανέβασαν πολλά έργα ελλήνων συγγραφέων (Γ. Σουρή, Π. Παλαιολόγου, Σπ. Μελά, Δ. Γιανουκάκη, Δ. Ψαθά, Γ. Ρούσσο, Γ. Τζαβέλλα, Κ. Μουρσελά κ.ά.), αλλά και ξένων (Εντ. Φίλιπο, Α. Νικολάι, Ντ. Φο, Αλ. Χάκετ κ.ά.) και συνεργάστηκε, με σχεδόν, όλους τους έλληνες σκηνοθέτες. Ακόμα έχει σκηνοθετήσει πρόζες και μουσικά θεάματα όπως το μιούζικαλ "20 χρόνια Θεοδωράκης", "Καφενείον η Ελλάς" κ.ά.

Απεβίωσε σε ηλικία 78 ετών της 7/3/2012

ΤΣΙΒΙΛΙΚΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

Ο Βασίλης Τσιβιλίκας εχει γεννηθεί το 1942 στη Θεσσαλονίκη και ήταν το μοναδικό αγόρι της οικογένειάς του και μεγαλύτερος από τις δύο αδελφές του.

Φοίτησε στο Κολέγιο της Θεσσαλονίκης. Εκεί οι καθηγητές του τον παρότρυναν να ασχοληθεί με την υποκριτική συμμετέχοντας αρχικά στη θεατρική ομάδα του σχολείου.

Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του πέρασε στην Αγγλική φιλολογία, την οποία όμως εγκατέλειψε για να κατέβει στην Αθήνα και να ασχοληθεί επαγγελματικά πλέον με την ηθοποιία.

Μετά από μία αποτυχημένη προσπάθεια να εισαχθεί στο Θέατρο Τέχνης, σπούδασε τελικά στη σχολή υποκριτικής του Πέλου Κατσέλη.

Πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο ήταν το 1965.

Δύο χρόνια αργότερα ο Κάρολος Κουν τον καλεί στο Θέατρο Τέχνης. Στις αρχές της δεκαετίας του '70 άρχισε να ασχολείται με την επιθεώρηση, ενώ στα μέσα της με την πρόζα.

Η δεκαετία του '70 ήταν η περίοδος που πρωτοεμφανίστηκε και στον κινηματογράφο.

Η πρώτη ταινία στην οποία συμμετείχε ήταν Η θεία μου η χίπισσα του Αλέκου Σακελλάριου.

Εφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 70 ετών της 29/2/2012 μετα απο σοβαρό πρόβλημα στην καρδιά.

ΚΑΡΥΟΦΥΛΛΙΑ ΚΑΡΑΜΠΕΤΗ

Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη είναι Ελληνίδα ηθοποιός, απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Άρχισε την καριέρα της στις αρχές της δεκαετίας του 1980 και έχει εργαστεί τόσο στο θέατρο, όσο και στον κινηματογράφο και την τηλεόραση με μεγάλη επιτυχία. Συνεργάστηκε με την Πειραματική Σκηνή της Τέχνης στα έργα: Ονειρο καλοκαιρινης νύχτας του Σαίξπηρ, Η παρέλαση της Λούλας Αναγνωστάκη, Ρασομόν των Μ. και Φ. Κάνιν με το θεατρικό εργαστήρι Θεσσαλονίκης: Η δολοφονία του Μαρά του Πέτερ Βάις, Με το ίδιο μέτρο του Σαίξπηρ, με το Αεικίνητο: Οι αλλοπαρμένοι των Μίντλετον και Ρόουλεϊ.

Από το 1984 μέχρι το 1992 υπήρξε στέλεχος του Ανοιχτού Θεάτρου και έπαιξε στις παραστάσεις του: Πολύ κακό για το τίποτα του Σαίξπηρ, Οι γάμοι του Φίγκαρο του Μπομαρσέ, Κρίμα που είναι πόρνη του Τζον Φορντ, Η τρικυμία του Σαίξπηρ, Ο πελεκάνος του Στρίνμπεργκ, Λούλου του Βέντεκιντ, Τρείς αδερφές του Τσέχοφ, Ανθή του Αντρέγιεφ, Βάτραχοι του Αριστοφάνη, Αμλετ του Σαίξπηρ.

Στα πλαίσια του Φεστιβάλ Πάτρας συμμετείχε στις παραστάσεις του Θεατρικού Αναλογίου: Μαντάμ ντε Σαντ του Μίσιμα και Μπλε βαθύ, σχεδόν μαύρο του Θανάση Βαλτινού. Συνεργάστηκε με το ΔΗ. ΠΕ. ΘΕ Καλαμάτας: Τρωίλος και Χρυσηίδα του Σαίξπηρ, με το θέατρο Αθήναιον: Η όπερα της πεντάρας του Μπρέχτ, με την Κάτια Δανδουλάκη: Ο γλάρος του Τσέχοφ, με το Γιώργο Κιμούλη: Δεσποινίς Τζούλια του Στρίντμπεργκ και Μάκβεθ του Σαίξπηρ, με την Εταιρία Θεάτρου Μηχανή: Decadence του Στήβεν Μπέρκοφ, με το θέατρο του Νότου: Ελένη του Ευριπίδη και Η Δούκισσα του Μάλφι του Τζον Ουέμπστερ.

Με το Εθνικό Θέατρο έχει συνεργαστεί ως μέλος χορού στις τραγωδίες του Ευριπίδη: Ορέστης, Ιππόλυτος, Βάκχες, Ηλέκτρα και έπαιξε τους ομώνυμους ρόλους στις τραγωδίες Αντιγόνη του Σοφοκλή, Μήδεια του Ευριπίδη και Ηλέκτρα του Σοφοκλή. Από τον Νοέμβριο του 1997 μέχρι τον Ιούλιο του 1999 συμμετείχε στη μεγάλη περιοδεία του Εθνικού Θεάτρου με τη Μήδεια και την Ηλέκτρα ανά τον κόσμο: Τουρκία, Γαλλία, Αυστραλία, Ισραήλ, Πορτογαλία, Η.Π.Α, Καναδά, Δανία, Βουλγαρία, Κίνα, Ιαπωνία. Τα τελευταία δυο χρόνια σε συνεργασία με τον παραγωγό Γιώργο Κυπραίο έχει ανεβάσει τα έργα: Skriker της Κάρυλ Τσέρτσιλ και Η μνήμη του νερού της Σήλα Στήβενσον.

ΑΠΕΡΓΗΣ ΝΙΚΟΣ

Ο Νίκος Απέργης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947.
Σπούδασε Θέατρο στην Ανώτερη δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου.(αποφοίτησε το 1969) και ασχολήθηκε επαγγελματικά στο θέατρο, το ραδιόφωνο την Τηλεόραση και τον Κινηματογράφο κυρίως ως Ηθοποιός, αλλά και με πολλές ιδιότητες.(Συγγραφέας, Σκηνογράφος, Βοηθός σκηνοθέτη και Θεατρικός επιχειρηματίας)
Από το 1982 και μέχρι σήμερα ασχολείται παράλληλα, με το Marketing και την Διαφήμιση.
Παντρεύτηκε την ηθοποιό Μαίρη Κυβέλου με την οποία έζησε 24 θαυμάσια χρόνια και απέκτησε ένα γιο τον Αντώνη. Η γυναίκα του αποβίωσε στις 15 Νοεμβρίου 2005 μετά από ένα χρόνο δύσκολης πάλης με την επάρατη νόσο.
Ζει στο Πολύδροσο Χαλανδρίου.

Ο Νίκος Απέργης, γνωστός ηθοποιός, πρωταγωνιστής σε δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές : "Ο Άγνωστος πόλεμος", "Γειτονιά", "Ιστορίες αγάπης", "Πανθέοι", "Λάμψη" κ.α , το 1974, ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα των ανθρώπων της Τέχνης, του τότε Προέδρου του κόμματος Κωνσταντίνου Καραμανλή και αφιερώθηκε στη Νέα Δημοκρατία.
Διετέλεσε συνιδρυτής Γραμματέας και Πρόεδρος της κομματικής οργάνωσης ηθοποιών.
Πρόεδρος της ειδικής κομματικής οργάνωσης πολιτιστικών φορέων της Ν.Δ. Ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος της συνδικαλιστικής παράταξης "Δημοκρατική Κίνηση Ηθοποιών" που κατέκτησε για πρώτη φορά τη συμμετοχή στη διοίκηση του "Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών" και την "Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος ακροάματος".
Μέλος της Ομάδας κοινοβουλευτικού έργου Πολιτισμού της Ν.Δ

Βραβεύτηκε, ως Συγγραφέας, για το θεατρικό έργο του οι "Σφουγγαράδες"

Εκλέχθηκε Δημοτικός Σύμβουλος επί 6 συνεχείς τετραετίες στον Δήμο Αθηναίων Διετέλεσε Αντιδήμαρχος και υπεύθυνος κατά περιόδους σε όλες σχεδόν τις δημοτικές δραστηριότητες. (Από την ίδρυση της Ελεύθερης Ραδιοφωνίας, την ίδρυση της A.T.V (Αθήνα Ανεξάρτητη τηλεόραση) - που υπήρξε ο προπομπός της ιδιωτικής τηλεόρασης - ως τους τομείς Στρατηγικού σχεδιασμού, Παιδείας, Οικονομικών, Τεχνικών, Καθαριότητας, Πρασίνου - Τελευταία δραστηριότητά του η Προεδρία του Οργναισμού Νεολαίας και Άθλησης.

Πολιτευτής της Νέας Δημοκρατίας στην Α΄ περιφέρεια Αθηνών (με συνεχώς αυξανόμενη προτίμηση των ψηφοφόρων)

Διετέλεσε Δημιουργικός Διευθυντής διαφημιστικής εταιρίας (VICTORY), Ίδρυσε την διαφημιστική εταιρία ART LINE και την εταιρία παραγωγής ART LINE Productions.
Διετέλεσε Πρόεδρος και Διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας GRIFFIN BACALL - ART LINE

Εργάζεται ως σύμβουλος Marketing - Επικοινωνίας .

Έφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός της 4 φεβρουαριου 2012 καθώς έχασε τη μάχη που έδινε
τον τελευταίο καιρό με τον καρκίνο.

ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ

Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27 Απριλίου 1935. Έκανε νομικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τις οποίες εγκατέλειψε πριν πάρει το πτυχίο. Το 1961 έφυγε στο Παρίσι, όπου αρχικά παρακολούθησε στη Σορβόννη μαθήματα γαλλικής φιλολογίας και φιλμογραφίας, καθώς και μαθήματα εθνολογίας και στη συνέχεια μαθήματα κινηματογράφου στη Σχολή Κινηματογράφου IDHEC και στο Musée de l'homme.

Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1964 και μέχρι το 1967 εργάστηκε ως κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα Δημοκρατική Αλλαγή, μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη και την Τώνια Μαρκετάκη. Με τον Βασίλη Ραφαηλίδη, το 1969 θα εκδώσουν το περιοδικό "Σύγχρονος κινηματογράφος" μια έκδοση που την αγκαλιάζουν και τη βοηθούν πολλοί νέοι σκηνοθέτες. Ανάμεσα τους ο Παντελής Βούλγαρης και ο Λάκης Παπαστάθης.

Η καριέρα του ως σκηνοθέτης, ξεκινάει με μια ταινία που γυρίζει στην Θεσσαλονίκη, για το νεανικό συγκρότημα Φόρμινξ του Βαγγέλη Παπαθανασίου, που όμως δεν ολοκληρώνεται ποτέ. Ολοκληρώνει όμως την "Εκπομπή", την πρώτη του ταινία μικρού μήκους το 1968, που προκαλεί αίσθηση στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και παίρνει το βραβείο των κριτικών.

Το 1970, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, Αναπαράσταση, κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, καθώς και άλλες διακρίσεις στο εξωτερικό, και σηματοδότησε την αυγή του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου. O "Θίασος" είναι η ταινία που του χαρίζει διεθνή αναγνώριση. Δεν είναι λίγοι οι κριτικοί και οι ιστορικοί του κινηματογράφου, που την περιλαμβάνουν στις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.

Ο Αγγελόπουλος ήταν ο πιο βραβευμένος Έλληνας σκηνοθέτης. Οι ταινίες του έχουν τιμηθεί ανάμεσα στα άλλα με τα περισσότερα από τα βραβεία του φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το Χρυσό φοίνικα του φεστιβάλ των Καννών, το Χρυσό και τον αργυρό λέοντα του φεστιβάλ της Βενετίας, το βραβείο Φέλιξ καλύτερης ευρωπαικής ταινίας, το βραβείο fipresci, και πολυάριθμα βραβεία κριτικών και ενώσεων κριτικών σε όλον τον κόσμο, τα οποία τον καθιέρωσαν παγκοσμίως ως έναν από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες του σύγχρονου κινηματογράφου.

Έχει αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας των Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, του Πανεπιστημίου X Nanterre στο Παρίσι και του Πανεπιστημίου του Έσσεξ.

Φιλμογραφία

2008 Τριλογία ΙΙ - Η σκόνη του χρόνου
2003 Τριλογία Ι - Το Λιβάδι που Δακρύζει
1998 Μια Αιωνιότητα και μια Μέρα
1995 Το Βλέμμα του Οδυσσέα
1991 Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού
1988 Τοπίο στην Ομίχλη
1986 Ο Μελισσοκόμος
1984 Ταξίδι στα Κύθηρα
1980 Ο Μεγαλέξανδρος
1977 Οι Κυνηγοί
1975 Ο Θίασος
1972 Μέρες του ’36
1970 Αναπαράσταση
1968 Η Εκπομπή (μικρού μήκους)

Βραβεία

- Η Εκπομπή, βραβείο κριτικών στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1968

- Αναπαράσταση, Α' βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1970, βραβείο Ζωρζ Σαντούλ (Γαλλία, 1971), καλύτερης ξένης ταινίας στο Φεστιβάλ Hyères (1971), ειδική μνεία της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI) στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου (1971)

- Μέρες του '36, Βραβείο σκηνοθεσίας και φωτογραφίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1972, βραβείο της FIPRESCI στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου (1972).

- Ο Θίασος, Βραβείο Καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, Α' αντρικού και Α' γυναικείου ρόλου, Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1975, καλύτερη ταινία της δεκαετίας 1970-1980 από την Ένωση Κριτικών της Ιταλίας

- Οι Κυνηγοί, Βραβείο καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ του Σικάγο (1977), βραβείο της Ένωσης Τούρκων κριτικών (1977), επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ των Καννών

- Ο Μεγαλέξανδρος, έλαβε το Χρυσό Λιοντάρι το 1980 στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βενετίας

- Ταξίδι στα Κύθηρα, βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ των Καννών (1984), κρατικά βραβεία καλύτερης ταινίας, σεναρίου, α΄ ανδρικού ρόλου, α' γυναικείου ρόλου,σκηνογραφίας, βραβείο κριτικών στο Φεστιβάλ Ρίο ντε Τζανέϊρο (1984)

- Τοπίο στην Ομίχλη, μοιράστηκε το Αργυρό Λιοντάρι Καλύτερης Σκηνοθεσίας στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βενετίας, βραβείο Φελίξ καλύτερης Ευρωπαϊκής ταινίας (1988)

- Το Βλέμμα του Οδυσσέα, έλαβε το Μεγάλο Βραβείο Κριτικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών, βραβείο της FIPRESCI (1995). Επίσης, οι κριτικοί του περιοδικού Time το ψήφισαν στις 100 καλύτερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου

- Μια Αιωνιότητα και μια Μέρα, κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών (1998)

- Τριλογία - Το Λιβάδι που Δακρύζει, κέρδισε βραβείο της FIPRESCI (2004).

- Χρυσό μετάλλιο του ιδρύματος Circulo de Bellas Artes (Mαδρίτη, 2008) για το σύνολο του έργου του.

Πεθανε της 24/1/2012

ΣΑΜΣΙΑΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

(Αθήνα 1954). Σύγχρονος τραγουδιστής, με πολυσχιδή δραστηριότητα.

Πρωτοεμφανίστηκε στη μουσική παράσταση «Ιησούς Χριστός Υπέρλαμπρο Άστρο». Συνεργάστηκε με το «Ασκητικό Θέατρο» και τους Θιάσους της Ξένιας Καλογεροπούλου και της Α. Βουγιουκλάκη («Εβίτα», «Λυσιστράτη»).

Συνεργάστηκε επίσης με την «Παρέα» (1982-84), με τον Μ. Πλέσσα στη λαϊκή όπερα «Ερωτόκριτος και Αρετούσα» και με τον Δ. Μαραγκόπουλο στην παιδική όπερα «Το τραγούδι του αιώνα».

Έχει συμμετοχή στα προγράμματα του «Σείριου» (Μ. Χατζιδάκι) και συνεργασίες με πολλά άλλα θέατρα και παιδικά θέατρα.

Πρωταγωνίστησε στη «ροκ» όπερα του Ν. Καρβέλα «Δαίμονες» και στα 3 μικρά μιούζικαλ με τίτλο «Σιωπή, ο βασιλιάς κοιμάται» του Ν. Κυπουργού, που παρουσιάστηκαν στο ΜΜΑ, κ.λπ.

Συμμετέχει σε πολλούς δίσκους διαφόρων μουσικών ειδών.

Πηγές
Τάκης Καλογερόπουλος, Λεξικό της Ελληνικής μουσικής, εκδόσεις Γιαλλελή, 2001