Στο χώρο του θεάματος μπήκε με φόρα, θέλοντας να κατακτήσει και να διακριθεί σε κάθε τομέα του. Και τα κατάφερε και ως χορευτής, και ως χορογράφος και ως ηθοποιός.
Ξεκίνησε ως χορευτής και ηθοποιός στην επιθεώρηση και το 1962 μπήκε και στον κινηματογράφο. Μέχρι και κινηματογραφικές ταινίες γύρισε κατά την τριετία 1965-76. Ο αδελφός μου ο λόρδος», «Ο γαμπρός μου ο προικοθήρας» κ.ά).
Aπό τις πιο ξεχωριστές δουλειές του είναι οι χορογραφίες του «Πλούτου» του Αριστοφάνη που ανέβασε στο Εθνικό Θέατρο ο Σταμάτης Φασουλής το καλοκαίρι του 1994, με τον Γιώργο Κιμούλη και τον Γιώργο Αρμένη, οι χορογραφίες του στους «Φοιτητές» του Ξενόπουλου, που ανέβασε ο Κώστας Τσιάνος ως μιούζικαλ στο ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας το 1993, αλλά και η σκηνοθεσία και η χορογραφία της παράστασης «Ο καλός στρατιώτης Σβέικ» με τον Γιώργο Πιατά (1996), που παρουσιάστηκε από την Μπάνια Λούκα και το Βελιγράδι μέχρι κάθε γωνιά της χώρας μας.
Οι τελευταίες παραστάσεις που έφεραν την υπογραφή του ήταν η επιθεώρηση, «Τα παραμύθια του...Χάλι μας» με τον Σωτήρη Μουστάκα και τον Σταύρο Παράβα.
Πέθανε στις 2 Μαίου 1998 στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών κατά τη διάρκεια εγχείρησηs ανοιχτής καρδιάς και κηδεύτηκε στο Νεκροταφείο Ζωγράφου.
