Τάκης Εμμανουήλ

Γεννήθηκε το 1933 στο Μεσολόγγι και σπούδασε στη δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών. Το 1960 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στη σκηνή με το έργο «Ιφιγένεια» του Ευριπίδη στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, με το Αρχαίο Αττικό Θέατρο. 
Οι θεατρικές του εμφανίσεις συνεχίστηκαν έως το 1965 σε διάφορους θιάσους.
 Στην καριέρα του συμμετείχε συνολικά σε είκοσι μία ελληνικές ταινίες , δώδεκα ξένες παραγωγές και σε τηλεοπτικές σειρές («Ποιος Πληρώνει Τον Βαρκάρη» κ.α.) ενώ έχει γράψει το σενάριο και έχει σκηνοθετήσει την ταινία «Μεσάνυχτα Στη Βίλα Νέλλη» (1963).
 Έφυγε από τη ζωή της 26/08/2017

Ζωή Λάσκαρη

Η Ζωή Λάσκαρη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στις 12 Δεκεμβρίου 1944. Το πραγματικό της όνομα είναι Ζωή Κουρούκλη. Φοίτησε στη σχολή Βαλαγιάννη, στη σχολή καλογραιών Καλαμαρί και στη σχολή του Πέλλου Κατσέλη.

Το 1959, σε ηλικία μόλις δεκαπέντε χρονών, στέφθηκε σταρ Ελλάς. Έζησε για δύο χρόνια στην Αμερική. Το 1961 ο Φιλοποίμην Φίνος την επιλέγει για πρωταγωνίστρια στον «Κατήφορο» και υπογράφει μαζί του αποκλειστικό συμβόλαιο συνεργασίας.


Η ταινία είναι εισπρακτικά η εμπορικότερη της σεζόν 1961-1962, καθιερώνοντας τη Ζωή Λάσκαρη ως μόνιμη πρωταγωνίστρια και ως μια από τις πιο λαμπρές σταρ της «χρυσής» εποχής του κινηματογράφου. Τα επόμενα χρόνια θα πρωταγωνιστήσει σε όλες τις μεγάλες εισπρακτικές επιτυχίες του Φίνου και θα συνεργαστεί με όλους τους σταρ της εποχής. Από αυτές ξεχωρίζουν ο «Νόμος 4000», η «Στεφανία», το «Μερικοί το προτιμούν κρύο», «Μια κυρία στα μπουζούκια», «Κορίτσια για φίλημα» και «Οι Θαλασσιές οι χάντρες».

Στα τέλη της δεκαετίας του '60 η Ζωή Λάσκαρη, μαζί με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και την Τζένη Καρέζη, θεωρούνται οι μεγαλύτερες ντίβες και πιο εμπορικές σταρ στην Ελλάδα. Η δύση της «χρυσής εποχής» του ελληνικού κινηματογράφου θα στρέψει την προσοχή της στην μεγάλη της αγάπη, το θέατρο. Το 1966, σε συνεργασία με τον Αντρέα Ντούζο, περιοδεύει στην Κύπρο με τα έργα «Μιας πεντάρας νιάτα» των Γιαλαμά-Πρετεντέρη, την «Παγίδα» του Robert Thomas και την «Βαθιά γαλάζια θάλασσα» του Terence Rattigan.

Το 1970 κάνει την πρώτη της θεατρική εμφάνιση στην Αθήνα με το έργο «Μαριχουάνα Στοπ» ενώ ακολουθούν οι μεγάλες θεατρικές επιτυχίες «Ξυπόλητη στο πάρκο» του Neil Simon, «Η κυρία του Μαξίμ» του Georges Feudeau και το «Miss Πέπσι» του Pierrette Bruno. Η υποδοχή που της επιφύλαξαν οι θεατρικοί κριτικοί ήταν ενθουσιώδης.

Το 1982 πρωταγωνιστεί για τελευταία φορά στον κινηματογράφο, στην ταινία του Γιώργου Καρυπίδη «Αναμέτρηση» Το 1990 ο Μίνως Βολανάκης την σκηνοθετεί στο «Καινούρια σελίδα» του Neil Simon και την επόμενη σεζόν στο «Τρελοί για έρωτα» του Sam Shepard. Την δεκαετία του '90 ξεχωρίζουν το «Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γούλφ» του Edward Albee, το 1992 στο Βασιλικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά, το «Ορφέα στον Άδη» το 1993 στο Βασιλικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά, το «Τρείς ψηλές γυναίκες» του Edward Albee, το 1995, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά και το «Ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα» του Ευγένιου Ο' Νηλ.

Η θεατρική συνεργασία της με τον Ανδρέα Βουτσινά και τον Σταύρο Τσακίρη συνεχίζεται και στις αρχές του 2000 με τα έργα «Συνάντηση», όπου συμπρωταγωνιστεί με τον Απόστολο Γκλέτσο και «Σκηνές Γάμου». To 2003 ιδρύει την δική της θεατρική σκηνή στον πολυχώρο Αθηναΐδα.

Το 2005 ανεβάζει το «Διαμάντια και μπλουζ» της Λούλας Αναγνωστάκη, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά. Οι κριτικοί συμφωνούν για τον πρωτοποριακό τρόπο με τον οποίο «φώτισε» η ερμηνεία της αυτό το σπουδαίο έργο. Ακολουθεί, για δύο θεατρικές σεζόν, το έργο «Άλμα Μάλερ» του Ρον Χάρτ, σε σκηνοθεσία Αθανασίας Καραγιαννοπούλου.

Τις σεζόν 2011-2013 ανεβάζει το έργο του MartinSherman «Ρόουζ» σε σκηνοθεσία του διεθνούς φήμης Ρώσου σκηνοθέτη Adolf Shapiro.

Το 1967 παντρεύτηκε τον επιχειρηματία Πέτρο Κουτουμάνο με τον οποίο απέκτησε μια κόρη, την Μάρθα. Το ζευγάρι χώρισε οριστικά την άνοιξη του 1971. Το 1976 παντρεύτηκε τον ποινικολόγο Αλέξανδρο Λυκουρέζο με τον οποίο απέκτησε μια ακόμη κόρη, την Μαρία-Ελένη. Το 1997 έγινε γιαγιά της Ζένιας από τον γάμο της Μάρθας με τον Βλάση Μπονάτσο.

 Έφυγε από τη ζωή της 18 Αυγούστου 2017




Πέτρος Αλατζάς

Είχε ερμηνεύσει πολλούς ρόλους στο θέατρο, αλλά έγινε ευρύτερα γνωστός από τη συμμετοχή του στη σειρά του Mega το «Νησί», όπου υποδύθηκε τον δημοσιογράφο Σταύρο Σολομονίδη, τον εκδότη της εφημερίδας της Σπιναλόγκας.

Ο Πέτρος Αλατζάς γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Θεατρικού Οργανισμού «Μορφές» (Θέατρο «Εμπρός» 1992-1996) και από το Χημικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών.


Στο θέατρο είχε παίξει σε πολλές παραστάσεις για ενηλίκους και παιδιά. Είχε επίσης διδάξει σε σεμινάρια για εκπαιδευτικούς κι ερασιτέχνες ηθοποιούς και είχε φωτογραφήσει πολλές παραστάσεις χορού και θεάτρου. Φωτογραφίες του έχουν συνοδεύσει ποιητικές συλλογές.

Έφυγε από τη ζωή της 10/08/2017

Καίτη Παπανίκα

Πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το 1964 στο έργο Υπόγειο Της Λέλας του Β. Ιμπροχώρη στο Θέατρο Αττικόν.

Στη συνέχεια συνεργάστηκε με θιάσους γνωστών πρωταγωνιστών και διακρίθηκε στην πρόζα και την επιθεώρηση. Στον κινηματογράφο ξεκίνησε το 1963 με την ταινία Μας Κρύβουν Τον Ήλιο και το 1968 ήταν σταθμός για την καριέρα της, αφού έγινε περισσότερο γνωστή όταν έπαιξε στην ταινία Μια Ιταλίδα απο την Κυψέλη.

Σε όλη τη σταδιοδρομία της έλαβε μέρος σε περισσότερες απο 50 ταινίες, δράματα, κωμωδίες και περιπέτειες.

Είχε τιμηθεί με το κρατικό βραβείο Α’ Γυναικείου ρόλου το 1990 για την ερμηνεία της στην ταινία Άντε γειά του Γ. Τσεμπερόπουλου, ενώ είχε παίξει και σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές.

Η ηθοποιός, η οποία ξεχωρίζει για το ήθος της, την καλοσύνη και τις προοδευτικές ιδέες της, πήρε την απόφαση να προσφέρει τον μισθό της σε άπορες οικογένειες. Ο προβληματισμός για τα κοινά την οδήγησε στη θέση της δημοτικής συμβούλου στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ως αντιπρόεδρος στον τομέα του Πολιτισμού και του Αθλητισμού, έριξε στο τραπέζι μια ρηξικέλευθη πρόταση: να δίνει τον μισθό της από το δημοτικό συμβούλιο (600 ευρώ) σε οικογένειες που έχουν πραγματική ανάγκη από χρήματα για να επιβιώσουν.

Υπήρξε σύζυγος του γνωστού ηθοποιού Θεόδωρου Κατσαδράμη. Η Καίτη Παπανίκα ήταν δασκάλα στη Σχολή Υποκριτικής του Αντώνη Ανδριόπουλου. Στις 8 Φεβρουαρίου 2015 ανακηρύχθηκε ομόφωνα Επίτιμο Μέλος της Φιλότεχνης Λέσχης Αχαρνών (Μενιδίου).


Έφυγε από τη ζωή της 12/06/2017

Μαίρη Τσώνη

Η Μαίρη Τσώνη γεννήθηκε στη Λιβαδειά, αποφοίτησε από την Κρατική Σχολή Ορχηστρικής Τέχνης και τη σχολή Μusical Τheater Dance Attic του Λονδίνου το 2005.

Είχε πάρει μέρος σε παραστάσεις των Μ. Μαρμαρινού και Κ. Τσιούκα, ενώ εκτός από τον «Κυνόδοντα» είχε επίσης συμμετάσχει στις κινηματογραφικές ταινίες «Το κακό» και «Το κακό στην εποχή των Ηρώων» του Γ.Νούσια. Ήταν επίσης μέλος του μουσικού συγκροτήματος «Mary and the boy».
Πέθανε σε ηλικία 30 ετών.

Βασίλης Τσάγκλος

Καλλιτέχνης με πλούσια παρουσία στον ελληνικό κινηματογράφο και το θέατρο. Οι νεότεροι ίσως τον θυμούνται από την εμφάνισή του στην επιτυχημένη ελληνική κωμική σειρά ( Στο Πάρα Πέντε )

Ο Βασίλης Τσάγκλος γεννήθηκε στην Πύλο της Μεσσηνίας στις 20 Ιουνίου 1939. Χάρη στις πρωτοβουλίες του, το 1989, το Δημοτικό Θέατρο Μαραθώνα ξεκίνησε τις δραστηριότητές του, δημιουργώντας τον πρώτο πυρήνα του ΔΗ.ΘΕ.ΜΑ.

Ο Βασίλης Τσάγκλος δίδαξε, σκηνοθέτησε και έβαλε το θεμέλιο λίθο στην σύσταση του ως νομικό πρόσωπο, παραμένοντας ως το τέλος της ζωής του συμπαραστάτης σε κάθε θεατρική απόπειρα της ομάδας. Προς τιμήν του, το θερινό θέατρο του Δημοτικού Θεάτρου φέρει την επωνυμία Βασίλης Τσάγκλος.

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 77 ετών της 16/02/2017

Κυβέλη Θεοχάρη

Πρωτοεμφανίστηκε με το θίασο της Κατερίνας (1954) στο έργο Ταξίδι αναψυχής.
Το 1956 συνεργάστηκε με το θίασο Ηλιόπουλου-Φωτόπουλου, όπου και εμφανίστηκε στην κωμωδία του Αλέκου Σακελλάριου “Ο φίλος μου ο Λευτεράκης” και στο έργο “Μια τσουκνίδα στις βιολέτες”.

Ακολουθεί η συνεργασία της με το θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη και πολλές ακόμα μεγάλες συνεργασίες. Η σταδιοδρομία της στο θέατρο θα σταματήσει στις αρχές του 1960 όπου έγινε ξεναγός αρχαιολογικών χώρων και διευθύντρια-συντονίστρια σε ελληνικές και ευρωπαϊκές κρουαζιέρες.

Αργότερα, ανέλαβε τις δημόσιες σχέσεις στο ιδιαίτερο γραφείο του Ανδρέα Παπανδρέου, κατά τα έτη της πρωθυπουργίας του, και συνέχισε ως υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων του Πρωθυπουργού κ. Κώστα Σημίτη ως το 1999.

Το καλοκαίρι του 2014, και σε ηλικία 90 ετών, επιστρέφει έπειτα από δεκαετίες στον κινηματογράφο, πρωταγωνιστώντας στην ταινία docufiction του Alessandro Spiliotopulos “Οι κόρες του Χάους”, μία συμπαραγωγή του Ινστιτούτου Κυβέλη και της Tetrafillon Films.

Έφυγε από τη ζωή της 07/02/2017